Μεγάλωσε στο Αϊντχόφεν της Ολλανδίας και μέσα από τις πολλές προσωπικές δυσκολίες που αντιμετώπισε, η γυναίκα με το αινιγματικό πρόσωπο και τη ζεστή και εκφραστική φωνή κατάφερε να αγγίξει τις καρδιές και τα αυτιά των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο με τα τραγούδια της. Η Sharon Kovacs έρχεται ξανά στην Ελλάδα, το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου, για μια συναυλία με την υποστήριξη του Athens Voice Radio 102.5,
στο Piraeus 117 Academy που, όπως τις προηγούμενες φορές, θα θυμόμαστε. Γιατί έχει τον τρόπο να μεταφέρει στη σκηνή αυτό που ακούς στα ηχεία σου και γιατί δεν είναι δήθεν. Από το ηχογραφημένο EP στην Κούβα «My Love» το 2014 και το πρώτο άλμπουμ της «50 Shades Of Black» το 2015 έως την πρόσφατη δισκογραφική της επιστροφή, το 2018, με το «Cheap Smell» άλλαξαν πολλά. Το ίδιο κι αυτή. Αυτές είναι 19 κλισέ, δύσκολες και παράξενες ερωτήσεις που μας απάντησε.
Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τη θετική σου ανταπόκριση για αυτή τη συνέντευξη στην ATHENSVOICE και να σε συγχαρώ για το άλμπουμ «Cheap Smell». Επιστρέφω σε αυτό ξανά και ξανά. Ποια ήταν η έμπνευσή του;
Νομίζω, η έμπνευσή του ήταν η ζωή. Δεν ξέρω, τα τελευταία τρία χρόνια για εμένα ήταν πολύ ενδιαφέροντα, ήταν μια περίοδος που κέρδισα νέες εμπειρίες. Όπως όλοι γνωρίζετε, είχα να επαναπροσδιορίσω τον εαυτό μου, αφού η συνεργασία μου με τον προηγούμενο παραγωγό μου Oscar Holeman έφτασε στο τέλος της. Έπρεπε να ξεκινήσω από την αρχή με μια καινούργια μπάντα κι ένα νέο παραγωγό. Για μένα πάντα υπάρχει ένας τρόπος να μάθω ποια πραγματικά είναι η Sharon και πού θέλω να φτάσω μουσικά, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Ήταν σαν μια θεραπεία και έβαλα πολλά από αυτά τα στοιχεία στη μουσική μου. Αισθάνομαι όμορφα και πιο ευτυχισμένη από ό,τι στο παρελθόν.
Πώς διάλεξες τον τίτλο «Cheap Smell»;
Όπως σου είπα πριν, έπρεπε να επαναπροσδιορίσω τον εαυτό μου. «Cheap Smell» ήταν το όνομα της μπάντας που είχα στο σχολείο, πριν ξεκινήσω να δουλεύω το πρώτο μου άλμπουμ και αποφάσισα να επιστρέψω σε εκείνη την εποχή. Σκέφτηκα λίγο το «Cheap Smell» σαν ένα φθηνό άρωμα που δεν έχει μεγάλη διάρκεια.
Υπήρξε κάτι που θα ήθελες να έχεις κάνει διαφορετικά σε αυτό το άλμπουμ;
Όχι. Γιατί πιστεύω τα πράγματα είναι όπως είναι. Είναι σαν να έχεις μετανιώσει για κάτι στη ζωή. Δεν θα έπρεπε να μετανιώνεις για τίποτα. Αν θέλεις να αλλάξεις κάτι αυτό αλλάζει στο μέλλον, όχι στο παρελθόν. Όχι, δεν θα άλλαζα τίποτα. Αλλά σίγουρα θα έκανα κάτι διαφορετικό στο επόμενο άλμπουμ γιατί πιστεύω πως υπάρχουν πράγματα που μπορούν να γίνουν καλύτερα ή με άλλο τρόπο.
Πίσω στο 2014, πώς ήταν να δουλεύεις με έναν παραγωγό όπως ο Oscar Holeman;
Πολύ ενδιαφέρον, πολύ έντονο. Έμαθα πολλά. Αλλά κατά κάποιο τρόπο δεν έμαθα κάτι περισσότερο και είχαμε βαλτώσει και οι δυο μας. Κατά κάποιο τρόπο δεν ήμασταν πια καλοί ο ένας για τον άλλον και έπρεπε να σταματήσουμε τη συνεργασία μας. Δύσκολο, αλλά όπως βλέπω τώρα το παρελθόν ήταν μια καλή απόφαση, γιατί είχα κολλήσει. Μου έμαθε πολλά και είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό. Οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν, ξέρεις…
Τραγουδώντας ως μικρό κορίτσι, είχες πολύ ασυνήθιστη φωνή; Ή ήταν κάτι που «άνθισε» μεγαλώνοντας;
Τραγουδούσα πάντα στο δωμάτιό μου και η φωνή μου ήταν ψηλά, όταν ξεκινούσα. Μεγαλώνοντας άρχισα να πίνω λίγο ουίσκι, να καπνίζω μερικά τσιγάρα και έγινε λίγο πιο χαμηλή, απέκτησε μια πιο τραχιά χροιά. Άκουγα πάντα τραγουδιστές με πολύ ασυνήθιστες φωνές, θαύμαζα πολύ πάντα την Τζάνις Τζόπλιν, όταν την άκουγα να τραγουδά έλεγα «αυτό δεν είναι τέλειο, αλλά είναι όμορφο». Δεν ξέρω πώς εμπνεύστηκα από αυτό αλλά ανακάλυψα ότι υπάρχει τρόπος να τραγουδάς διαφορετικά.
Θυμάσαι το πρώτο αγαπημένο τραγούδι της παιδικής σου ηλικίας;
Μάλλον, κάποια ολλανδικά τραγούδια, που δεν ξέρεις, που τραγουδούσαμε στο σχολείο. Νομίζω το πρώτο τραγούδι που πραγματικά μου άρεσε ήταν το «Tarzan & Jane» των Aqua. Το άκουγα 100 φορές κάθε μέρα. Το είχα συνέχεια στο repeat και η μητέρα μου τρελαινόταν με αυτό, χαχά.
Ποιος ήταν ο πρώτος δίσκος που αγόρασες;
Σαν βινύλιο, τo «Black Magic Woman» των Fleetwood Mac, το οποίο αγάπησα. Το πρώτο μου cd ήταν ένα karaoke. Ήθελα να τραγουδήσω ένα κομμάτι στη γιαγιά και τον παππού μου, που ήταν παντρεμένοι, δεν ξέρω πόσα, 45-50 χρόνια, και ήταν ένα ολλανδικό τραγούδι.
Πριν λίγα χρόνια τραγούδησες ως support με τον Ρόμπι Γουίλιαμς. Πώς ήταν σαν εμπειρία;
Ήταν εκπληκτικό. Ήταν όπως στο Terra Vibe Park στην Ελλάδα, ήταν τόσο μεγάλο, τόσος πολύς κόσμος και ήμουν νευρική γιατί ποτέ δεν είχα κάνει ξανά κάτι τέτοιο. Αλλά το απόλαυσα πραγματικά κι ένιωσα τόσο ευλογημένη που το έκανα. Ήταν μια απίθανη εμπειρία.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο ροκσταριλίκι που έχεις κάνει;
Δεν ξέρω. Πολλά πράγματα, χαχά. Τι είναι ροκ σταρ; Είμαι τώρα στην Ισπανία, σε λίγες μέρες θα είμαι στην Ελλάδα, μόλις γύρισα από το Λονδίνο. Το να έχεις μπελάδες, να ξυπνάς συνέχεια σε διαφορετική χώρα, όταν περιοδεύεις με ένα λεωφορείο τα πράγματα είναι λίγο ροκ. Δεν ξέρω. Πολλά πράγματα, χαχά, το να ταξιδεύεις πολύ σε πολλά διαφορετικά μέρη. Πολλές φορές όταν ταξιδεύω σκέφτομαι πως είμαι πολύ τυχερή που έχω αυτή την ευκαιρία, να ταξιδεύω όσο θέλω, παντού στον κόσμο και να συναντώ απίθανους ανθρώπους.
Αισθάνεσαι πως σου έχουν συμπεριφερθεί διαφορετικά στη μουσική βιομηχανία εξαιτίας του φύλου σου;
Όχι, δεν νομίζω. Δεν ξέρω πώς συμπεριφέρονται στους άνδρες γιατί δεν είμαι αλλά, κοίτα, δεν αισθάνομαι πως πρέπει να είμαι σέξι ή πρέπει να είμαι αυτό ή εκείνο. Είμαι ο εαυτός μου. Δεν αισθάνομαι πως υπάρχουν λιγότερες ευκαιρίες για εμένα επειδή είμαι γυναίκα. Γνωρίζω πως κάποιες φορές οι άνθρωποι, μάλλον δεν το κάνουν σκόπιμα, αλλά αν πετύχεις κάτι κάποιοι μπορεί να σκεφτούν «το κατάφερες επειδή γαμήθηκες». Είναι κάτι που δεν θα το έλεγες σε έναν άνδρα.
Θα έλεγες πως το να σκέφτεσαι είναι το πιο δύσκολο πράγμα αυτού που κάνεις;
Το να σκέφτεσαι όλη την ώρα είναι δύσκολο, χαχά. Όχι, δεν είναι γιατί στην πραγματικότητα προσπαθώ να μη σκέφτομαι πολύ για το τι κάνω. Χρειάζεται να γίνεται φυσιολογικά, όμως τα πράγματα δεν έρχονται φυσιολογικά όταν έχεις να κάνεις με δουλειές. Είμαι μουσικός, θέλω να κάνω μόνο μουσική και κάποιες φορές πρέπει να ασχολούμαι με επιχειρηματικά πράγματα, στο οποίο δεν είμαι καλή. Κι αυτό μου κοστίζει πολύ σε ενέργεια.
Αν μπορούσες να συνεργαστείς με κάποιο σκηνοθέτη που είναι ζωντανός, για κάποιο σου βίντεο κλιπ, ποιος θα ήταν;
Χμμ. Αυτό είναι ενδιαφέρον. Νομίζω, ο Τιμ Μπάρτον.
Αν έπρεπε να πας στο Master Chef και να μαγειρέψεις κάτι, ποιο φαγητό θα ετοίμαζες;
Χαχαχά. Πιθανότατα, λαζάνια. Αλλά με τον τρόπο που τα μαγειρεύει η μαμά μου. Η μαμά μου φτιάχνει τα καλύτερα λαζάνια. Πουρές πατάτας, καρότα, κρεμμύδια, βοδινό.
Αν έπρεπε να μας προτείνεις να ακούσουμε ένα άλμπουμ, ποιο θα ήταν αυτό;
Είναι ένας καλλιτέχνης, που μπορεί να μην τον έχεις ακούσει. Λέγεται Child Of Lov, ήταν από το Βέλγιο και την Ολλανδία, αλλά έφυγε από τη ζωή. Έκανε ένα άλμπουμ, το ομώνυμο, το οποίο πιστεύω είναι απίστευτο. Αλλά δεν κατάφερε να κάνει κάτι ζωντανό, αφού πέθανε. Ήταν μεγάλο ταλέντο. Κατά κάποιο τρόπο εμπνεύστηκα από αυτόν.
Το τραγούδι «My Love» έγινε κατευθείαν μεγάλη επιτυχία στην Ευρώπη και έφτασε το νούμερο 1 στην Ελλάδα. Πώς ένιωσες όταν το έμαθες.
Φανταστικά. Για μένα το πρώτο άλμπουμ ήταν ο τρόπος μου να παρουσιάσω τον εαυτό μου και ήταν μεγάλη έκπληξη που ο κόσμος το αγάπησε τόσο γρήγορα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που ήρθα στην Ελλάδα και όλοι τραγουδούσαν τα τραγούδια μου. Ήταν κάτι πολύ ξεχωριστό.
Ποιο μότο ή ποια συμβουλή ακολουθείς στη ζωή σου;
Άσε τα πάντα να συμβούν. Να είσαι ευτυχισμένη με ό,τι κάνεις, να ακολουθείς τα όνειρά σου και να μη φοβάσαι να κάνεις λάθη, γιατί στην πραγματικότητα τα λάθη μπορεί να αποδειχθούν καλά. Αν δεν κάνεις το ίδιο λάθος δύο φορές, φυσικά.
Πώς ορίζεις την επιτυχία;
Η επιτυχία για μένα σχετίζεται με το πώς αισθάνεσαι εσύ προσωπικά. Δεν έχει να κάνει με τη μουσική. Μπορεί να κάνεις ένα άλμπουμ που θα πάει καλά, αλλά εσύ να μην είσαι χαρούμενη. Είναι αυτό επιτυχία; Κατά κάποιο τρόπο, ναι, αλλά στο τέλος, η επιτυχία δεν εξαρτάται με το πώς σκέφτονται οι άλλοι, αλλά πώς σκέφτεσαι εσύ.
Τι ελπίζεις να μείνει στους φίλους που θα έρθουν σε αυτή τη συναυλία στην Αθήνα;
Να απολαύσουν τη βραδιά, να περάσουν καλά. Για κάθε άνθρωπο είναι διαφορετικό. Ελπίζω όλοι να πάρουν κάτι από αυτό το live και να θυμούνται κάτι καλό.
Τι σε περιμένει στο μέλλον;
Γράφω νέα τραγούδια, δεν ξέρω αν θα είναι ένα νέο άλμπουμ ή ένα νέο EP, θα εμφανιστώ σίγουρα σε φεστιβάλ και πολλές συναυλίες. Δεν μπορώ να σου πω περισσότερα, ακόμα, σε ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη κι ελπίζω να σε δω στην Αθήνα.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
10°
