Τζένιφερ Λόρενς και Ρόμπερτ Πάτινσον πρωταγωνιστούν στο ψυχολογικό δράμα «Die My Love», μια ιστορία για τις εύθραυστες σχέσεις και την ανάγκη να ακουστείς.
Λιν Ράμσεϊ και Μάρτιν Σκορσέζε, δύο δημιουργοί με διαφορετικές κινηματογραφικές φωνές, συνεργάζονται για πρώτη φορά, φέρνοντας στη μεγάλη οθόνη την ταινία «Die My Love». Εκείνος, ένα από τα πρόσωπα του «Νέου Χολιγουντιανού» κινηματογράφου στη δεκαετία του 1970. Εκείνη, βραβευμένη με BAFTA και με έναν δικό της, αναγνωρίσιμο τρόπο, να συνδυάζει εικόνα, ήχο και συναίσθημα, εξερευνώντας θέματα γύρω από το τραύμα, τη μνήμη και την ψυχική φθορά. Στο κέντρο αυτής της σύμπραξης βρίσκεται η Τζένιφερ Λόρενς, σε έναν ρόλο που δίνει φωνή στις γυναίκες που προσπαθούν να «φορέσουν» ταμπέλες που δεν διάλεξαν.
Στόχος της Ράμσεϊ, να δημιουργήσει έναν κόσμο όπου η Λόρενς θα δώσει μία από τις πιο ευάλωτες και ωμές ερμηνείες της. Μία ταινία για την πολυπλοκότητα της αγάπης και το πώς ένα ταραγμένο περιβάλλον και οι εύθραυστες σχέσεις μπορούν να οδηγήσουν στην ψυχική κατάρρευση. Μια καταστροφική ιστορία αγάπης, με πρωταγωνιστές τους Τζένιφερ Λόρενς και Ρόμπερτ Πάτινσον, σε παραγωγή Μάρτιν Σκορσέζε και σκηνοθεσία Λιν Ράμσεϊ.
«Όταν είδα την ταινία Ratcatcher, κατάλαβα ότι έπρεπε να δω ολόκληρη τη φιλμογραφία της Λιν – και το έκανα. Τότε κατάλαβα πόσο μοναδικό είναι το κινηματογραφικό της στυλ. Ατρόμητο. Δεν είχα ξαναδεί κανέναν να φτιάχνει μία ταινία έτσι», αναφέρει η Τζένιφερ Λόρενς.
«Με τη Λιν δημιουργείται μια ατμόσφαιρα στο σετ όπου δεν χρειάζεται να περιγράφω τα πράγματα ως δύσκολα ή εύκολα. Είναι ένα αρκετά ασυνήθιστο περιβάλλον, αλλά, όταν εμπιστεύεσαι τόσο πολύ τον σκηνοθέτη σου… δημιουργείς μια αύρα στο σετ όπου καθοδηγείσαι προς μια κατεύθυνση», αναφέρει ο Ρόμπερτ Πάτινσον.
Τζένιφερ Λόρενς και Ρόμπερτ Πάτινσον πρωταγωνιστούν στο «Die My Love»
Η Λόρενς και ο Πάτινσον βρίσκονται για πρώτη φορά στο ίδιο σετ, υποδυόμενοι ένα νεαρό ερωτευμένο ζευγάρι, την Γκρέις και τον Τζάκσον, που μετακομίζει από τη Νέα Υόρκη σε ένα σπίτι στην εξοχή. Η Γκρέις μένει έγκυος, το ζευγάρι αποκτά τελικά ένα αγοράκι και προσπαθεί να χτίσει μια νέα καθημερινότητα ως γονείς. Η γέννηση του παιδιού, όμως, δεν τους φέρνει πιο κοντά, αντίθετα, δημιουργεί μια απόσταση. Εκείνος λείπει συχνά για δουλειά, δείχνει απορροφημένος, σχεδόν απών, ενώ η Γκρέις μένει μόνη με ένα μωρό, σ’ ένα περιβάλλον που αντί για ηρεμία της γεννά ένα αίσθημα πνιγμού.
Η εξοχή, που κάποτε έμοιαζε με ευκαιρία για νέο ξεκίνημα, γίνεται χώρος απομόνωσης και σιωπής. Η προσπάθειά της να βρει συντροφιά, είτε μέσα στην οικογένεια του Τζάκσον είτε έξω από αυτή, δεν καταλήγει πουθενά. Οι συζητήσεις μένουν μισές, οι φόβοι της ακούγονται σαν υπερβολές και οι μεταβολές της διάθεσής της γίνονται αντικείμενο σχολιασμού αντί για κατανόηση.
Ταυτόχρονα, οι μικρές εντάσεις στο ζευγάρι συσσωρεύονται: παρεξηγήσεις, απουσίες, ανείπωτες πικρίες και μια σταδιακή απόσυρση του Τζάκσον από τη σχέση. Η Γκρέις νιώθει ολοένα πιο ξένη μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Η μητρότητα γίνεται για εκείνη ένας ρόλος ασφυκτικός, η σχέση της μια πηγή αβεβαιότητας, ο εαυτός της μια σκιά που δεν αναγνωρίζει. Οι ισορροπίες τους αρχίζουν να αλλάζουν: εκείνος προσπαθεί να συγκρατήσει κάτι που ήδη φεύγει από τα χέρια του, ενώ εκείνη παλεύει να βρει μια αίσθηση ταυτότητας μέσα σε μια πραγματικότητα που δεν διάλεξε.
H Λιν Ράμσεϊ έχει δημιουργήσει ένα σκληρό ψυχολογικό δράμα, με στοιχεία τρόμου και μαύρης κωμωδίας. Χειρίζεται με δεξιοτεχνία την ψυχική αναστάτωση των πρωταγωνιστών και φτιάχνει μια ρευστή, ονειρική (ή εφιαλτική) κινηματογραφική γλώσσα, για να αποδώσει την κατάρρευση του μυαλού της Γκρέις. «Στην πραγματικότητα, η ταινία αφορά στη διάλυση του γάμου, της μοναξιάς, του πώς στερεύει η δημιουργικότητά της Γκρέις, πώς χάνεται η ερωτική ζωή - και πώς όλα τελικά καταρρέουν», αναφέρει η σκηνοθέτιδα.
Κατά την περίοδο προετοιμασίας, η Ράμσεϊ έστειλε τους δύο πρωταγωνιστές σε μαθήματα χορού, ώστε να τους φέρει σε «συγχρονισμό», ενώ, την πρώτη μέρα των γυρισμάτων, τους ζήτησε να προβάρουν μία έντονη ερωτική σκηνή, η οποία ανοίγει την ταινία. Αυτός ήταν ο τρόπος της Ράμσεϊ για να σπάσει ο πάγος ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές και να υπάρξει εμπιστοσύνη από νωρίς. «Η Λιν κάνει πολλή δουλειά στην οικοδόμηση του κόσμου, που όταν τελικά φτάνεις εκεί, κάνει ένα βήμα πίσω και μπαίνει περισσότερο σε μια παρατηρητική διάθεση. Το ταλέντο της στη σύνθεση των πλάνων είναι τέτοιο που κάθε λήψη θα μπορούσε να μοιάζει με έργο του Γουίλιαμ Έγκλεστον. Έχει ένα τεράστιο χάρισμα», εξηγεί η Τζένιφερ Λόρενς.
Τα γυρίσματα είχαν προγραμματιστεί για το 2023, όμως, αναβλήθηκαν λόγω των απεργιών στο Χόλιγουντ. Η παραγωγή ξεκίνησε στο Κάλγκαρι του Καναδά, στις 19 Αυγούστου 2024 και ολοκληρώθηκε στις 16 Οκτωβρίου. Extra info: Η εικόνα της ταινίας έχει μια σκόπιμα κλειστοφοβική αίσθηση, μια και ο διευθυντής φωτογραφίας (Σέιμους ΜακΓκάρβεϊ) την γύρισε σε φιλμ 35mm και σε αναλογία 1.33:1. Δηλαδή, όχι ψηφιακά αλλά σε πραγματικό φιλμ και σε σχεδόν τετράγωνο κάδρο, παρόμοιο με το σχήμα των παλιών τηλεοράσεων και του κλασικού κινηματογράφου πριν την εμφάνιση του widescreen.
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Αριάνα Χάρουιτς, ένα μυθιστόρημα γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, με την αφήγηση να κινείται ανάμεσα στο πραγματικό και στο παραληρηματικό. Δεν πρόκειται για γραμμική ιστορία, αλλά για σκέψεις, φαντασιώσεις και φόβους που ξεδιπλώνονται σε ένα αγροτικό περιβάλλον που λειτουργεί σαν καθρέφτης της ψυχικής κατάστασης της ηρωίδας. Μία ιστορία για το πώς μια γυναίκα εγκλωβίζεται στον ρόλο που της επιβλήθηκε, προσπαθώντας, με οποιονδήποτε τρόπο, να αναπνεύσει.
*Η ταινία «Die My Love» θα κυκλοφορήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 27 Νοεμβρίου 2025.
Η ετήσια διοργάνωση της Ταινιοθήκης της Ελλάδος επιστρέφει από 3 έως 18 Δεκεμβρίου - Μπείτε στην κλήρωση για να κερδίσετε εισιτήριο για όλο το φεστιβάλ
Μια κατασκότεινη αλληγορία για τη μητρότητα, τον γάμο και την εύθραυστη ψυχική υγεία που μόνο κατά διαστήματα γίνεται ουσιώδες ή αποτελεσματικό ως προς τους στόχους που θέτει.
14°
