Στα πλαίσια της Art-Athina η πιο επιτυχημένη σταθερή παράλληλη εκδήλωση είναι η Platforms Project. Η διευθύντριά του Άρτεμις Ποταμιάνου εξηγεί τους λόγους της επιτυχίας της.
«Πλατφόρμα ονομάζεται κάποιο γκρουπ καλλιτεχνών που δημιουργούν μαζί, περισσότερα από δύο χρόνια, έργα ή project, κάτω από ένα κοινό μανιφέστο. Υπάρχουν ιστορικές πλατφόρμες που συνεχίζουν από το ’60, έχουν δημιουργήσει χώρους αλλά και προγράμματα φιλοξενίας για άλλους καλλιτέχνες, όπως και πλατφόρμες που διοργανώνουν μέχρι και Art Fairs. Δεν υπάρχει ηλικιακό όριο στους καλλιτέχνες ‒ ως επιμελήτρια πάντοτε ήμουν ενάντια στον ηλικιακό “ρατσισμό”, γιατί ένα πρωτοποριακό έργο μπορεί να το δημιουργήσει κάποιος σε οποιαδήποτε ηλικία.
Η Art-Athina παλιότερα είχε μόνο εμπορικό χαρακτήρα. Σήμερα έχει και καλλιτεχνικό και το υπηρετούν οι παράλληλες εκδηλώσεις. Κάθε πλατφόρμα μάς προτείνει ένα πρότζεκτ που θα γίνει ειδικά για την Art-Athina κι εμείς δίνουμε το τελικό ok. Φέτος φιλοξενούμε 51 πλατφόρμες (7 από τις οποίες ελληνικές) και είναι σαν να φιλοξενούμε 51 μίνι εκθέσεις. Ένας επιπλέον σκοπός του Platforms Project είναι να φέρνει σε επαφή πλατφόρμες με κοινά προβλήματα ή προβληματισμούς, για να συνεργαστούν ακόμη και μαζί. Είμαι χαρούμενη γιατί έχω παραδείγματα που αποκαλύπτουν πόσο έχει αποδώσει η δουλειά των προηγούμενων 3 χρόνων. Δύο αγγλικές και μια γερμανική πλατφόρμα που γνωρίστηκαν εδώ έρχονται φέτος με κοινό πρότζεκτ, όπως και δύο ελληνικές, που αν και χρόνια στην Ελλάδα ‒η μία στην Αθήνα και η άλλη στην Φλώρινα‒ γνωρίστηκαν εδώ και κατεβαίνουν φέτος με συνεργατικό πρότζεκτ. Έχω και άλλα παραδείγματα…
Φέτος θα έρθει μια πλατφόρμα από το Ιράν που θα δείξει κάτι που δεν τους επιτρέπεται να το κάνουν στη χώρα τους. Γενικά τα περισσότερα από τα πρότζεκτ των πλατφορμών εμφορούνται από ιδεολογικές τοποθετήσεις, είναι επηρεασμένες από τα πολιτικο-κοινωνικά πράγματα. Μια πλατφόρμα από τη Γερμανία θα δημιουργήσει ένα έργο φράχτη από λουλούδια, από τον οποίο ο καθένας μας θα μπορεί να κόψει ένα κομμάτι δίνοντας το αντίτιμο που αυτός θέλει, και τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν θα πάνε στους μετανάστες.
Υπάρχει μια παρεξήγηση. Τα έξοδά τους δεν τα κάνει η Art-Athina, αλλά αυτές πληρώνουν το ενοίκιο του περιπτέρου και όλα τα έξοδά τους. Το ότι τόσοι ξένοι έρχονται εδώ πληρώνοντας από την τσέπη τους για να δείξουν κάτι, το οποίο δεν είναι προς πώληση, σημαίνει πως έχουμε πετύχει τους στόχους μας. Τα περισσότερα από τα πρότζεκτ είναι αρκετά πειραματικά, ιδεολογικά και πολιτικά δυνατά, και αυτοί είναι κάποιοι από τους λόγους για τους οποίους δημιουργούνται. Υπήρξαν συλλέκτες που ενθουσιάστηκαν με κάποια έργα. Η μόνη όμως συμφωνία που θα μπορούσε να επιτευχθεί εδώ είναι να οι τελευταίοι τους καλλιτέχνες για μια διάλεξη ‒ είναι όρος μας να μην υπάρξει καμία είδους αγοροπωλησία.
Όταν είχα προτείνει το Platforms Project στο διευθυντή κ. Κανιάρη, συμφώνησε αμέσως και πήρε στην κυριολεξία ένα ρίσκο, γιατί δεν υπήρχε τέτοιο προηγούμενο. Ήμασταν οι πρώτοι που κάναμε μέσα σε ένα Αrt Fair, που είχε εμπορικό σκοπό, ένα δεύτερο που είχε μόνο καλλιτεχνικό χαρακτήρα. Αυτή τη στιγμή, μετά από εμάς, άρχισαν να δημιουργούνται και στις άλλες διοργανώσεις του εξωτερικού ανάλογα πρότζεκτ εναλλακτικών τεχνών.
Αν κάποιος θελήσει να γράψει την ιστορία του Platforms project, όπως και της Art-Athina, θα κατέληγε σε ένα βιβλίο γεμάτο σασπένς. Θυμάμαι πριν από δύο χρόνια το project μιας γερμανικής πλατφόρμας συμπεριελάμβανε να σταματά η ομάδα και σε άλλα κράτη ώστε να παίρνει μαζί της και άλλους καλλιτέχνες, από άλλες πλατφόρμες, και να καταλήξουν όλοι μαζί στην Art-Athina. Στα σύνορα χωρών που δεν είχαν ακόμα μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά θα έμπαιναν ένα μήνα μετά, ανακάλυψαν πως δεν τους επιτρεπόταν η είσοδος χωρίς βίζα. Δύο ημέρες πριν ανοίξει η Art-Athina έστελνα δεκάδες επιστολές και e-mail με τα οποία εξηγούσα γιατί πρέπει να τους αφήσουν να περάσουν. Πέρυσι μια πλατφόρμα από τη Σουηδία έχασε τη βαλίτσα με όλα τα έργα της και αυτό συνέβη μια ημέρα πριν από τα εγκαίνια. Εδώ είναι το υπέροχο που συμβαίνει στο Platforms project∙ η αλληλεγγύη μεταξύ των καλλιτεχνών. Το πρωί των εγκαινίων οι άλλες πλατφόρμες τούς δάνεισαν μηχανήματα για να κατεβάσουν έργα και να μην είναι το περίπτερό τους άδειο. Για την ιστορία, η βαλίτσα βρέθηκε την τελευταία ημέρα.
Η ισχύς εν τη ενώσει. Αυτό είναι το μότο του πρότζεκτ. Πρέπει να δηλώσω δε και έναν επιπλέον λόγο για τον οποίο αξίζει να δει κανείς το πρότζεκτ. Όλοι ανεξαιρέτως οι καλλιτέχνες έρχονται από το εξωτερικό γιατί το θεωρούν υποχρέωσή τους να βοηθήσουν μια χώρα που περνάει τόση έντονη κρίση, και μάλιστα κάποιες ομάδες νιώθουν τύψεις για την πολιτική στάση που κρατάει η πατρίδα τους απέναντι στη χώρα μας».
To Platform Projects & Art-Athina (Επιμέλεια: Άρτεμις Ποταμιάνου)
Την έκθεση «Θέμα χρόνου» με έργα κρατουμένων (Επιμέλεια: Ιορδάνης Θεοδωρίδης)
Την έκθεση «Salon de Bricolage: “Πλάσματα μια ημέρας”» (Επιμέλεια: Άννα Χατζηνάσιου)
Την έκθεση «12 νέοι καλλιτέχνες στην Art-Athina» με έργα των σπουδαστών του Τμήματος Τεχνών Ήχου & Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου (Επιμέλεια: Σπύρος Βερύκιος)
Το αφιέρωμα στον καλλιτέχνη και καθηγητή γλυπτικής Γιώργο Λάππα (Επιμέλεια: Κατερίνα Κοσκινά)
Το αφιέρωμα στη συλλογή της Πινακοθήκης στον Δήμο Αθηναίων (Επιμέλεια: Ντένης Ζαχαρόπουλος)
Το αφιέρωμα στην ιστορική γκαλερί «Κοχλίας» (Επιμέλεια: Μάνος Στεφανίδης)
Τη δράση Films@Art-Athina όπου καλλιτέχνες βίντεο δείχνουν τη δουλειά τους και συνομιλούν με το κοινό
Τις συζητήσεις αλλά και το εργαστήριο για παιδιά @ Kids Lab
11°
