Ύδρα: Η Τόνια Σωτηροπούλου γράφει για το αγαπημένο της νησί στην Athens Voice
«Με την Ύδρα ήταν έρωτας από την πρώτη μάτια. Οι άνθρωποι, η αρχιτεκτονική, ο ουρανός, τα γαϊδουράκια, οι μυρωδιές, η ζωή, ό,τι κι αν κοίταζες γύρω σου, είχε ομορφιά», αυτά ήταν τα λόγια του Leonard Cohen για την Ύδρα, το νησί «του». Τα ίδια λόγια εκφράζουν κι εμένα. Ερωτεύτηκα την αρχόντισσα του Αργοσαρωνικού από την πρώτη στιγμή που κατέβηκα στο λιμάνι, η ομορφιά, η αρχοντιά της, τα χρώματα, τα αρχοντικά της, τα ζώα της.
Η Ύδρα δίνει την αίσθηση αναρχικής βασίλισσας, δεν προσαρμόζεται σε όσα επιβάλλει ο τεχνολογικά εκσυγχρονισμένος κόσμος, απαγορεύει τα αμάξια, τις μηχανές, επιβάλλει την απόλυτη επαφή με τη φύση της και τα πλακόστρωτά της, την εξερεύνηση, τη γείωση. Τα μόνα μέσα είναι τα μουλάρια που περιμένουν στωικά τους αναβάτες τους (για τα οποία εύχομαι να βρούμε όλοι μαζί μια λύση και να μην είναι δεμένα στο λιμάνι ώρες ατέλειωτες με τόση ζέστη). Επίσης, μιας και έχω περπατήσει τα περισσότερα κομμάτια της Ύδρας, προτείνω να κάνετε το ίδιο κι εσείς. Είναι υπέροχος τρόπος άθλησης, έχουμε κι εμείς πόδια (δεν χρειαζόμαστε τα γαϊδουράκια για βόλτες), τα θαλάσσια ταξί και φυσικά το περπάτημα, όπως προανέφερα. Εδώ βρίσκεις αναπόφευκτα χρόνο για τον εαυτό σου, χρόνο ποιοτικό.
Διασχίζοντας τα σοκάκια σε πλημμυρίζουν οι μουσικές απ’ τα τζιτζίκια και ο παφλασμός της θάλασσας, οι εικόνες από τα πετρόκτιστα σπίτια και η μαγευτική θέα του Αργοσαρωνικού, τα γαλάζια νερά, οι κρυφές γωνιές και το μπλε του ουρανού που «καίγεται» κάθε δειλινό απ’ την πλευρά του Castello, όταν ο ουρανός ντύνεται με χρυσά, κόκκινα και ροζ χρώματα, οι φούξια βουκαμβίλιες και τα κατάλευκα γιασεμιά.
Τα αρχοντικά της Ύδρας, εκτός από την επιβλητική ομορφιά, έχουν και ιστορική σημασία, όπως το ξενοδοχείο Ηydrea Ηospitality (το οποίο έχει την ωραιότερη θέα στο λιμανιού από τη βεράντα του) που χτίστηκε το 1804 και στο σαλόνι του υπεγράφη η συνθήκη για την πυρπόληση της τουρκικής φρεγάτας.
Η Ύδρα ως αναρχική αρχόντισσα δεν φημίζεται για την πληθώρα οργανωμένων παραλιών, οι πιο γνωστές είναι η παραλία του Castello (το οποίο έχει φανταστικό φαγητό και σας προτείνω να δοκιμάσετε τους λαχανοντολμάδες σφυρίδες), ο Βλυχός και η παραλία του Μπίστι, στην οποία πας με θαλάσσιο ταξί ή καραβάκι – είναι μαγικό και καταπράσινο εκείνο το κομμάτι του νησιού. Το δικό μου αγαπημένο μέρος για μπάνιο είναι ο βράχος κάτω από την Υδρoνέτα, ένα πολύ όμορφο σημείο με σκαλάκια, εύκολη πρόσβαση στη θάλασσα (η Υδρονέτα επίσης έχει το πιο πολυφωτογραφημένο παράθυρο της Ύδρας, κυριολεκτικά το βλέμμα σου χάνεται στο μπλε). Το μπαρ καφέ Παπαγάλος κάνει εξαιρετικά πρωινά και ολόφρεσκους χυμούς, η ταβέρνα της Μαρίνας έχει καθημερινό φρέσκο μαμαδίστικο φαγητό, το Il Casa έχει αυθεντική χειροποίητη pasta και η Ψαροπούλα καταπληκτική ψαρόσουπα. Το πιο γνωστό μπαρ του νησιού είναι το γραφικό Αμαλούρ – το τοπίο σε ταξιδεύει σε εποχές Λυκείου με τη μουσική, αλλά και τη φιλοξενία του, καθότι μοιάζει με σπίτι.
Αυτή είναι η δική μου Ύδρα, μα καμία από τις λέξεις μου δεν μπορεί να περιγράψει την ομορφιά της και τα συναισθήματα που προκαλεί αυτό το όμορφο νησί. Σας καλώ να το εξερευνήσετε αυτοπροσώπως!
12°
