Ταξιδια

Η Σαμοθράκη της Βάσιας Τζανακάρη

Ένα νησί παράξενο, σχεδόν κλειστοφοβικό, με το όρος Σάος, ψηλό, να στηρίζει ένα εξωφρενικά τεράστιο φεγγάρι

ΤΕΥΧΟΣ 401
18.07.2012, 13:34
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

2ο Forum ATHENS VOICE | Οι Αρετές του 21ου αιώνα: Ανθεκτικότητα

Ελλαδα 2ο Forum ATHENS VOICE | Ανθεκτικότητα

A.V. Team

Life in Athens Ο Voice 102.5 live από το μετρό Συντάγματος σε χριστουγεννιάτικο mood

A.V. Team

Νίκος Πορτοκάλογλου: Συνέντευξη για το νέο του άλμπουμ «Ανάμεσα», τις συνεργασίες, το ελληνικό τραγούδι και τη ζωή του.

Μουσικη Νίκος Πορτοκάλογλου: Χαίρομαι που δεν κατέληξα σοφός

Δημήτρης Αθανασιάδης

Σαμοθράκη: Η Βάσια Τζανακάρη γράφει για το αγαπημένο της νησί στην Athens Voice

Τις λίγες μέρες που έμεινα στη Σαμοθράκη τις πέρασα διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας το «Άνθρωποι και Ποντίκια» σε μια φτηνή έκδοση τσέπης. Δεν είχα πάρει άλλο βιβλίο μαζί μου κι έτσι πρέπει να το διάβασα τρεις ή τέσσερις φορές, συνδέοντάς το αναπόφευκτα με το νησί. Από τότε ο ποταμός Σαλίνας στο μυαλό μου κυλάει παρόμοια με τον Φονιά, η λίμνη απ’ όπου πίνει αχόρταγα ο Λένι μοιάζει με τις Βάθρες, το δάσος όπου βρίσκει καταφύγιο είναι απαράλλαχτο με το δάσος που κυκλώνει τον Φονιά και τους καταρράκτες.

Η αβάσταχτη καλιφορνέζικη μοναξιά στις σελίδες του βιβλίου συνταιριάστηκε παράξενα με ένα νησί χαμένο στο χρόνο, μακριά από πρόσκαιρα τουριστικά ήθη και αφόρητη πολυκοσμία. Ένα νησί παράξενο, σχεδόν κλειστοφοβικό, με το όρος Σάος, ψηλό, να στηρίζει ένα εξωφρενικά τεράστιο φεγγάρι, το Ιερό των Μεγάλων Θεών να προβάλλει επιβλητικό μέσα από τις πικροδάφνες και τη φύση να οργιάζει σε κάθε ιερή και ανίερη σπιθαμή. Δέκα χρόνια μετά, ο Τζορτζ κι ο Λένι της Μεγάλης Ύφεσης και των μικρών ονείρων έρχονται από το πουθενά και με ξαναβρίσκουν. «Για μας είναι διαφορετικά. Εμείς έχουμε μπροστά μας ένα μέλλον».

Αναρωτιέμαι αν το νησί είναι ακόμα εκεί.

* Η Βάσια Τζανακάρη είναι συγγραφέας-μεταφράστρια. Το τελευταίο της βιβλίο «Τζόνι και Λούλου» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.