Η Αθήνα του Περικλή Δημητρολόπουλου

Τα 3 πράγματα που σου αρέσουν περισσότερο στην πόλη;
Τα έρημα πρωινά της Κυριακής, η οχλαγωγία του κέντρου τις νύχτες, τα τεκμήρια του παρελθόντος.

Τα 3 πράγματα που, αν έλειπαν, θα έκαναν την Αθήνα λίγο ομορφότερη;
Οι ταράτσες με ή χωρίς ηλιακούς, το εθνικό αλλά «άχρωμο» άσπρο-μπλε των λεωφορείων, η κουλτούρα που προσπαθεί να κάνει σχεδόν κάθε δημόσιο χώρο ιδιωτικό.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα έκανες, αν ήσουν δήμαρχος για μία μέρα;
Θα γκρέμιζα κτίρια που δεν έχουν κανέναν λόγο ύπαρξης.

Η πρώτη δουλειά που έκανες στην Αθήνα;
Πλανόδιος πωλητής κάποιας εγκυκλοπαίδειας ζώων. Ήμουν κι εγώ κι αυτή της συμφοράς, και αποτύχαμε παταγωδώς.

Το πρώτο σου διαμέρισμα στην Αθήνα;
Η ζωή μου άρχισε μεταξύ Πατησίων και Αχαρνών, σε ένα τυπικό αστικό διαμέρισμα 90 τετραγωνικών, οι γείτονές μας ήταν Κωνσταντινουπολίτες, ωραίοι άνθρωποι, ο γιατρός κύριος Πετρίδης και η Ιωάννα. Ο κόσμος μου όμως ήταν το προαύλιο του 8ου και αργότερα το Roi Mat με τα μπιλιάρδα.

Πού ζεις τώρα;
Στο Παλαιό Φάληρο. Με έφεραν η μοίρα και η θάλασσα, αλλά με ρίζωσε η σκέψη πως εδώ είναι ωραία να μεγαλώνεις παιδιά.

Η πιο τρελή αθηναϊκή ιστορία που έχεις ακούσει/ζήσει;
Οι τρελοί και οι άγγελοι, έλεγε ο Χένρι Μίλερ, έχουν το ίδιο βλέμμα. Βρίσκεις πολλούς τέτοιους στην πόλη. Δούλευα σε ένα αρχιτεκτονικό γραφείο κάποτε, σε μια πολυκατοικία του Μεσοπολέμου στην πλατεία Μαβίλη, και ο γέρος αρχιτέκτονας, κάπως λοξός και ερειπιώδης, άρχισε να κοιμάται εκεί επειδή ήταν σίγουρος πως στο διαμέρισμα κυκλοφορούσε τις νύχτες το φάντασμα της Αγλαΐας και ήθελε να της «μιλάει». Κάθε τόσο, μου ξεφούρνιζε κάποια από τις νυχτερινές του εμπειρίες, πάντα πολύ παραστατικά και ασφαλώς με το βλέμμα του Χένρι Μίλερ.

Ο αγαπημένος σου αθηναϊκός ήχος/θόρυβος;
Κάθε φυσικός ήχος που σπάει το φράγμα του θορύβου της πόλης. Κι εσύ ανακαλύπτεις κάθε φορά πόσο ταιριαστό είναι ένα κελάηδισμα στο αστικό τοπίο.

Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον Αθηναίο;
Τώρα πλέον η ανοχή στη συμβίωση. Ο βέρος Αθηναίος δεν κορνάρει πια στα φανάρια, δεν κολλάει με οτιδήποτε queer στον δρόμο, δεν έχει θέμα με τους μετανάστες. Είναι ζεν, ξέρει να ξεχωρίζει τι κάνει την πόλη του ζωντανή και πολύχρωμη και τι την κρατάει πίσω.

Πού αλλού θα μπορούσες/ήθελες να ζήσεις στην Ελλάδα;
Νομίζω πουθενά για πολύ καιρό. Θα περιερχόμουν σε μια κατάσταση νόστου. Αν όμως αποφάσιζα να το σκάσω, θα πήγαινα να ζήσω σε κάποιο νησί του Αιγαίου.

Το καλύτερο σύνθημα που έχεις δει σε αθηναϊκό τοίχο;
«Φτάνει». Αν πάντως δεν ήταν τρία αλλά τέσσερα τα πράγματα που θα ήθελα να έλειπαν, θα έβαζα και τις μουντζούρες που παριστάνουν τα γκράφιτι στους τοίχους. Οι αθηναϊκοί τοίχοι χρειάζονται πραγματικούς καλλιτέχνες.

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος για να απομονώνεσαι στην Αθήνα;
Οι λόφοι της. Είναι απίστευτο πόση γαλήνη μπορείς να βρεις εκεί. Οι λόφοι της Αθήνας σε κάνουν βασιλιά της. 

Ποιο είναι το αγαπημένο σου εστιατόριο στην Αθήνα;
Μου αρέσει τόσο πολύ το φαγητό έξω, που μου είναι αδύνατον να διαλέξω. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο πάντως μου ασκούν μια γοητεία τα μαγέρικα.

Ο μεγαλύτερος αθηναϊκός φόβος σου;
Να ξυπνήσω ένα πρωί και να μην είναι στη θέση της η Ακρόπολη. Το είχα δει κάποτε στον ύπνο μου και, επειδή το όνειρο ήταν πολύ έντονο, μου άφησε μάλλον κάποιο τραύμα.

Αγαπημένη σου αθηναϊκή πλατεία;
Η πλατεία Μαβίλη από την εποχή που εκεί όπου είναι σήμερα το «Μπρίκι» ήταν κάποτε ένα παλιό μπακάλικο και στο υπόγειο του Ντόλου έτρωγε ο Καρούζος. Μου αρέσει επειδή παραμένει εξίσου γοητευτική όσο τότε.

Σε ποιες πόλεις του εξωτερικού έχεις ζήσει; Ένα μειονέκτημα και ένα πλεονέκτημά τους σε σχέση με την Αθήνα;
Εμπειρία ζωής έχω μόνο από την Ιταλία. Αλλά το πλεονέκτημα κάθε πόλης του εξωτερικού είναι πως δεν έδωσε αντιπαροχή το παρελθόν της και πως οι σύγχρονες κατοικίες της σχεδιάστηκαν από αρχιτέκτονες. Τώρα τι μειονέκτημα να βρω; Πως παρά την αρτιότητά τους δεν σε γλιτώνουν από έναν κάποιον νόστο που σε πιάνει όταν λείπεις για καιρό από την Αθήνα.

Το αγαπημένο σου αθηναϊκό σινεμά/θέατρο/βιβλιοπωλείο/συναυλιακός χώρος;
Σινεμά το «Άστυ» για την ιστορία του και την επιμονή του. Θέατρο το Εθνικό για τα θεωρεία του, βιβλιοπωλεία όλα από το «Λεμόνι» έως το Public, συναυλιακός χώρος οι σκηνές του Μεγάρου και της Λυρικής. 

Ένα επίθετο που χαρακτηρίζει ακριβώς τους Αθηναίους;
Αταξινόμητοι.

Ένα επίθετο που δεν ταιριάζει καθόλου στους Αθηναίους;
Τακτοποιημένοι.

Ποιο είναι το πρώτο αθηναϊκό στιγμιότυπο που θυμάσαι;
Να μας πηγαίνει η μητέρα μου βόλτα στο Πεδίον του Άρεως με τον Ηλεκτρικό. Μου έκανε τρομερή εντύπωση ο σταθμός της Βικτωρίας, από το όνομα ως τα πράσινα πλακάκια.

Πώς φαντάζεσαι την Αθήνα σε 50 χρόνια;
Το 2070; Αν ισχύει πως το μπετόν έχει εκατό χρόνια ζωής, πολύ αλλαγμένη. Επίσης σούπερ τεχνολογική, αλλά κυρίως συμφιλιωμένη με την ταυτότητά της.

Τι σου λείπει από την Αθήνα της παιδικής σου ηλικίας;
Η αίσθηση του γαβριά που είχα όταν γυρνούσαμε παρέες πιτσιρικάδων στους δρόμους.

«Αθηναϊκές» λέξεις που δεν υπάρχουν πια; Δεν ξέρω, το σαλέπι που φώναζε ο σαλεπιτζής στην Ομόνοια δεν είναι μια τέτοια; Η ελβιέλα δεν υπάρχει πια, το δισκάδικο, η ντισκοτέκ και εκφράσεις που, αντίθετα από άλλες, δεν πέρασαν από γενιά σε γενιά για να αντέξουν στον χρόνο.

Ποιος σκηνοθέτης θα ήθελες να γυρίσει μία ταινία για την Αθήνα;
Ο Πάολο Σορεντίνο. Θα ήθελα την οπερατική ματιά του.

Ποιος Αθηναίος θα γινόταν ο καλύτερος πρωθυπουργός της χώρας;
Μετά τον Περικλή, που ήταν ο πρώτος statesman στην Ιστορία; Θα έδινα την πρωθυπουργία εκ περιτροπής στην Αρβελέρ και τον Τσαρούχη.

Η πιο τυπική αθηναϊκή ταινία που έχεις δει;
Από τις ηθογραφίες του παλιού σινεμά, τη «Στουρνάρα 288» του Ντίνου Δημόπουλου. Από το σύγχρονο σινεμά, τον «Άδικο κόσμο» του Φίλιππου Τσίτου.

Αν η Αθήνα ήταν ένα πρόσωπο, ποιο θα ήταν αυτό;
Η Αθηνά τής πάει μια χαρά.

Η καλύτερη θέα στην Αθήνα;
Από τον βράχο της Ακρόπολης.

Τι θα πρωτοέδειχνες στην πόλη σε έναν ξένο καλεσμένο σου;
Το πάρκο Ελευθερίας.

Μια συναυλία στην Αθήνα που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
Των Cure στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Έκσταση και τρόμος από τους «κιουράδες» που μπούκαραν στο γήπεδο με ντου.  

Ποιος μουσικός δικαιούται να γράψει το σάουντρακ της Αθήνας;
Κάποιος μεσογειακός, λαϊκός και δυτικότροπος σαν τον Σταμάτη Κραουνάκη.

Ο αγαπημένος σου περίπατος στην Αθήνα;
Ο γύρος του βράχου. Κατεβαίνεις από τη Διονυσίου Αεροπαγίτου, ανεβαίνεις από την Πλάκα και πάλι από την αρχή.

Αγαπημένη διαδρομή με το αυτοκίνητο στην Αθήνα;
Προς το Σούνιο. Μου φαίνεται μαγική αυτή η διαδρομή.

Τι σε ζορίζει και τι σε χαλαρώνει στην Αθήνα;
Με ζορίζει η μανία της νέας οικοδομής. Με χαλαρώνουν οι ταράτσες με φαγητό και θέα.

Ο Περικλής Δημητρολόπουλος είναι δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός.  Μπορείτε να τον ακούτε στον Athens Voice Radio 102,5 καθημερινά Δευτέρα με Παρασκευή 07.00-08.00.