Πολλή η ζέστη για να ξοδέψεις το βράδυ σου στο κέντρο της πόλης, ότανσε απόσταση λίγων χιλιομέτρων αυτή η πόλη έχει θάλασσα! Καμιά φορά νομίζω ότι το ξεχνάμε ή/και με το φόβο του μποτιλιαρίσματος δεν το αποφασίζουμε. Η Μαρίνα Φλοίσβου υπάρχει εδώ και 2 χρόνια και, σε αντίθεση με άλλα «μεγαλόπνοα», γίνεται συνέχεια και πιο λαμπερή. Πήγα προχτές και καταθέτω: Πολύ πράσινο παντού, όχι μόνο γκαζόν αλλά και πικροδάφνες και λουλουδάκια και δεντράκια. Πολύ καθαρά όλα και τακτοποιημένα. Κόσμος πολύς –ειδικά το σούρουπο είναι μαγεία–, παίρνει εκεί τη βόλτα του, με τα παιδιά του, τα σκυλιά του, κάνει jogging, δροσίζεται από τη θάλασσα (που έχει και γαλάζια σημαία). Ατελείωτα parking και ευγενέστατοι (πρωτοφανές) παρκαδόροι σε γλιτώνουν από τους εκνευρισμούς. Καταστήματα πολλά που δημιουργούν ένα υπαίθριο Mall, ανοιχτό για shopping ή απλώς χάζι. Το PierOne, το συγκρότημα με τα… 3 πρόσωπα, συμπληρώνει τη θαλασσινή αυτή… παιδική χαρά που απευθύνεται σε όλους – μεγάλους και μικρούς. Προχτές που κατέβηκα έριξα μια ματιά και στα τρία. Το T.G.I. γνωστό, νεανικό, πολύχρωμο με αμερικανιές που λατρεύω (burgers και tortillas και κοκτέιλ margarita), το Brasserie Sud με κρεατικά σχάρας, πάστες και λοιπά, το Zinc στα… ύψη, δηλαδή στον πάνω όροφο του συγκροτήματος, με άπλετη θέα σε θάλασσα και αραγμένα κότερα και με διπλή «ζωή» – είναι ταυτόχρονα και ένα καλό resto και ένα lounge bar με ωραίες μουσικές και πολλά κέφια όταν βραδιάσει για τα καλά. Καθίσαμε στο Zinc, η θέα κότερα και η αθόρυβη πολυτέλεια ήταν το ζητούμενο σε ένα καυτό, άχαρο, καθημερινό αθηναϊκό βράδυ. Γύρω μας κόσμος πολύς, που παρόλη τη «χλίδα» αισθανότανε όμορφα και χαλαρά. Απολαύσαμε λευκά παγωμένα κρασιά και πολύ καλή μεσογειακή κουζίνα. Δηλαδή σαλάτες πλούσιες και καλοφτιαγμένες –πολύ καλή η σαλάτα ρόκα με καπνιστή ταλιάτα, παρμεζάνα και κουκουνάρι–, σεφταλιές με ταμπουλέ και γιαούρτι πεντανόστιμες, καθώς και ένα πιάτο, απ’ τα καλύτερα που έχω δοκιμάσει φέτος, μάγουλα χοιρινά μελωμένα μαζί με πουρέ σελινόριζα και μικρά ολόγλυκα καραμελωμένα αχλάδια. Ως γνωστόν η θέα θάλασσα, η εξαιρετική περιποίηση, το λευκό παγωμένο κρασί και το ιωδιούχο αεράκι σου ανοίγουν περαιτέρω την όρεξη, οπότε προχωρήσαμε και σε φιλέτο σφυρίδας με σπαράγγια και σάλτσα ταρτάρ, καθώς και σε ένα τρυφερότατο φιλέτο σχάρας με μανιτάρια, φρέσκιες τηγανιτές πατάτες και πλούσια σάλτσα μπεαρνέζ. Ο μετρ ήταν κάτι παραπάνω από συμπαθής (η σφραγίδα Pentelikon μπαίνει σε όλες τις παραμέτρους στο PierOne), μας είδε αποφασισμένους και χωρίς πολλά πολλά μας πέρασε στο άλλο μισό κομμάτι του Zinc, αυτό του μπαρ. Καναπέδες, χαμηλοί φωτισμοί, μεγάλη μπάρα, μελωδίες mainstream από dj και κόσμος λαμπερός στα υπόλοιπα τραπέζια μάς κράτησαν μέχρι αργά στο Zinc, η «συνταγή» του είναι εντυπωσιακή και, ναι, μπορεί να μετατρέψει ένα άχαρο αθηναϊκό βράδυ σε ειδυλλιακή καλοκαιρινή εμπειρία. Να ξέρεις πως είναι ανοιχτά κάθε μέρα μετά τις 19.00, ποτό € 10-12, φαγητό περίπου € 50 χωρίς κρασί, σερβίρει μέχρι 1.00 π.μ., το μπαρ μέχρι αρκετά πιο αργά.
20°
