Τα γλυκά του «μάγου» François Perret στο Le Comptoir στο Ritz Paris

Το 1937 η Coco Chanel, η βασίλισσα της rue Cambon αποφάσισε να μείνει σε μια σουίτα του Ritz. Όταν τελείωνε τη δουλειά της, περνούσε απέναντι κι από την είσοδο του προσωπικού έμπαινε στο πολυτελές ξενοδοχείο. Τότε, η είσοδος του Ritz από τη rue Cambon δεν ήταν ανοιχτή στο κοινό. Ακόμη και για το bar Hemingway, εκεί που τα έπιναν και τα έλεγαν ο Scott Fitzgerald, ο Cole Porter και ο Ernest Hemingway, η είσοδος ήταν από την Place Vendôme. Η Coco έμεινε εκεί 34 χρόνια, μέχρι τον θάνατό της.

Στέκομαι στην ουρά για να δοκιμάσω τα γλυκά, τις Μαντλέν και το περίφημο τραγανό και βουτυρένιο κρουασάν του François Perret στο Le Comptoir, μοιάζει με «ράβδο» έτσι όπως πολύ κομψά ξαπλώνει στο πολυτελές κουτί του! Το φωτεινό ζαχαροπλαστείο του executive pastry chef του Ritz Paris άνοιξε την άνοιξη του 2021. Σε αυτόν τον γκρίζο δρόμο οι ροδακινί αποχρώσεις του μαγικού καφέ - ζαχαροπλαστείου, δίνουν φως στην χειμωνιάτικη μέρα που το επισκέπτομαι. «Σύμφωνα με τον César Ritz, το χρώμα αυτό κολακεύει τη γυναικεία επιδερμίδα», εξηγούσε ο Perret. «Το χρώμα προέρχεται από τα μπουρνούζια μπάνιου και τις πετσέτες που επέλεξε ο César Ritz για το ξενοδοχείο όταν άνοιξε την 1η Ιουνίου 1898 – το χρώμα έχει καταχωρηθεί ως peachy rose».

Χαζεύω τους χαμογελαστούς υπαλλήλους που γεμίζουν τις προθήκες. Φτάνει η σειρά μου. Οι ονομασίες των γλυκών λιτές και περιγραφικές: cookie, madeleine, tarte. Θέλω να τα δοκιμάσω όλα. Τα υπερμεγέθη μακαρόν μανταρίνι- κλημεντίνη αλλά και την XL Μαντλέν λεμόνι, την τάρτα κάστανο με την απίθανη κρέμα, τα κέικ, τις galettes, το μακρόστενο μιλφέιγ με τα καραμελωμένα πεκάν, τα pains au chocolat. Ο François Perret έχει σχεδιάσει επιμελώς και με αγάπη έναν παιχνιδιάρικο και νόστιμο φόρο τιμής στη γαλλική ζαχαροπλαστική που έχει υμνηθεί (και κακοποιηθεί, επιτρέψτε μου) σε όλον τον κόσμο. «Είναι ένας  μάγος της γεύσης», θα πει για εκείνον ο επίσης κορυφαίος Pierre Hermé.

Όπως έχει πει και ο ίδιος ο Perret «υπάρχει αισθησιασμός στη ζαχαροπλαστική: είναι το κλειδί της χαράς στη ζωή. Όταν χρειάζεται να τιμωρήσετε ένα παιδί, του στερείτε επιδόρπιο και όχι ψητό κατσαρόλας, n’est ce pas». Πληρώνω και φεύγω, τα λιγοστά τραπέζια είναι γεμάτα. Όμως ο πατισιέ έχει σχεδιάσει γλυκά που είναι για τον δρόμο, που τα απολαμβάνεις χωρίς να λερωθείς. Μπαίνω στο Ritz από την είσοδο που χρησιμοποιούσε η Chanel, περπατάω στον καλαίσθητο δαίδαλο, προσπερνώ το Salon Proust, εκεί όπου αποθεώνονται οι μαντλέν στα μεσημεριανά τσάγια που σερβίρονται μπροστά στο τζάκι. Βγαίνω στην Place Vendome κι από κει περπατάω μέχρι να τα δοκιμάσω όλα. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι θερμίδες σε ταξίδι δεν προσμετρώνται.