Χαμηλός φωτισμός, δυνατή μουσική, μωσαϊκό στο πάτωμα. Από το ταβάνι η γαλανόλευκη σημαία της Αργεντινής κρέμεται δίπλα στην κιτρινοκόκκινη της Νάπολης. Στα δεξιά σου απλωμένα τα τραπέζια, αρκετά μεγάλα για να χωρέσουν ολόκληρες παρέες ή αγνώστους που θα γίνουν παρέα στη συνέχεια. Αν δεν ήταν ο pizzaiolo να ανοίγει ζυμάρι και να χώνει πίτσες με ταχύτητα αστραπής στον τεράστιο φούρνο, δεν θα καταλάβαινες πού ακριβώς μπήκες. Σε μπαρ; Σε ποδοσφαιρόφιλη λέσχη; Σε αυθόρμητη μάζωξη; Όχι. Το ολοκαίνουργιο Armando (εκ του Diego Armando Maradona) είναι πιτσαρία. Aπλώς πολύ διαφορετική από όλες τις άλλες.
Armando, η ολοκαίνουργια πιτσαρία του Κεραμεικού
Άνοιξε μόλις την Παρασκευή. Σπρώχνω την πόρτα ούτε δυο ώρες μετά το άνοιγμα και ίσα που προλαβαίνω μία και μοναδική ελεύθερη καρέκλα. Ο Βασίλης Στεφανάκης, παλιός maw γνώριμος που βρίσκεται πίσω από ουκ λίγα πετυχημένα εστιατόρια (Lost Athens, Osteria Mamma, Diego για να αναφέρω μερικά) πηγαινοέρχεται από τραπέζι σε τραπέζι με μία πίτσα σε κάθε χέρι. Καταφέρνω να του ξεκλέψω δυο λόγια: «Το είπαμε Armando γιατί ήθελα κάτι να συνεχίζει την ιστορία του Diego. Ο Maradona έπαιξε για τη Νάπολη, η Νάπολη είναι η μητέρα τις πίτσας, και μόλις είδα αυτόν τον χώρο, ήξερα από την αρχή ότι εδώ πρέπει να στηθεί μία πιτσαρία».
Στο Armando ο Βασίλης συνεργάζεται με τους Γιώργο Τσούμα, Νίκο Τσώκο, Κώστα Κατσιμιχόπουλο, Γιώργο Λέντζα και Δημήτρη Μωυσιάδη, ενώ η συνταγή για το ζυμάρι της πίτσας, όπως και όλες οι λαχταριστές εκδοχές της ανήκουν στη γνωστή σεφ Ελένη Σαράντη. Παίζει Gorillaz, Red Hot Chili Peppers, Joy Division. Όταν σχολιάζω πόσο πολύ μου αρέσει η μουσική ο Βασίλης λέει: «Είναι η μουσική που ακούω, αυτή είναι η δική μου playlist. Γενικά, εδώ η φάση μας είναι πιο σπίτι μας από ποτέ – έρχεσαι όπως θέλεις, κάθεσαι όπου θέλεις». Πράγματι. Μοιάζει κάπως σαν να κάνουν πάρτι και να έχουν καλέσει όλους τους φίλους τους. Απλώς αντί να παραγγείλουν πίτσα από έξω, αποφάσισαν να… στήσουν μια πιτσαρία στην άκρη!
Πίτσα που ψήνεται μπροστά σου
Θα βρεις δέκα πίτσες (5 κλασικές και 5 signature), από την κλασική Margarita και την all time classic pepperoni, μέχρι τις πιο ιδιαίτερες Spiannata (με… kimchi!), Talegio, Spicy Amatriciana και Pesto. Όλες τους υπέροχες, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς: σε ό,τι βάζει το χέρι της η Ελένη Σαράντη, νόστιμο θα βγει, έχει μαγικό άγγιγμα αυτή η γυναίκα. Το ζυμάρι της για την πίτσα του Armando ωριμάζει για 72 ώρες και είναι σκέτος αφρός. Ύστερα ψήνεται σε έναν φούρνο-ειδική παραγγελία που κατασκευάστηκε ειδικά για το Armando στην Τουρκία. Σε 5 λεπτά είναι έτοιμη. Την τρως επί τόπου, αν θες μαζί με μπίρα και μερικά κρύα συνοδευτικά (burrata, chips με καυτερή σος, μορταδέλα και παρμεζάνα, πίκλες, chorizo, μαριναρισμένες ελιές κ.α.) ή αν το προτιμάς την παίρνεις take away για το σπίτι μέσα σε ένα εκπληκτικό κουτί με το πορτρέτο του θρύλου Μαραντόνα και την πίτσα σε ρόλο φωτοστέφανου.
Το Armando ανοίγει από τις 09.00 το πρωί σερβίροντας καφέ και κάποια γλυκάκια (π.χ. cinnamon roll). Κατά τις 11.00 θα βγαίνει και ένα light πρωινό (αυγά, σάντουιτς, τοστ), ενώ από τις 18.00 και μετά είναι η ώρα της πίτσας. Κάτι πρόκειται να συμβεί και στο υπόγειο από όπου βγαίνει ένα κατακόκκινο φως, ο Βασίλης δεν μου λέει τι. «Είναι έκπληξη! Αλλά θα είναι κάτι kinky», η μόνη φράση που του κλέβω.
14°
