To Badaoui είναι το νέο pop up λιβανέζικο εστιατόριο που λειτουργεί μέσα στον κήπο του Six Dogs με σεφ τον Fahd Kassem
Βρέθηκα στο Six Dogs ένα απόγευμα λίγο πριν κλείσει η κουζίνα του, καλεσμένος από τους αγαπημένους μου φίλους και ιδιοκτήτες της Chocolatiere Εύη Ψαθίδου και Tony Gabriel. Η ιδέα ήταν να δοκιμάσουμε το νέο, Λιβανέζικης εμπνεύσεως pop up εστιατόριο Badaoui, του Ελληνολιβανέζου chef Fahd Kassem, που μας έγινε γνωστός από παλιότερα μαγειρικά projects που είχε συμμετάσχει: το Tip the Chef, και πιο πρόσφατα τους Guerilla Chefs. Όμως το κυριότερο ήταν η γνώμη των φίλων μου, που είχαν συνεργαστεί πολλές φορές μαζί του στο παρελθόν και ορκιζόντουσαν για τις μαγειρικές του ικανότητες.
Ευρύχωρος κήπος στον ακάλυπτο, με σουρεαλιστικό περιβάλλον, πελατολόγιο μετεφηβικής ηλικίας βυθισμένο στις οθόνες των tablet και των κινητών του και μια ανεπαίσθητη υποψία οσμής σπέρματος που αυτήν την εποχή κυριαρχεί σε όλο το κέντρο της Αθήνας. Την αναδίδουν τα άνθη και το φύλλωμα από την αείλανθο την υψηλοτάτη, Ailanthus altissima ή βρωμόδεντρο ή βρωμούσα ή για να κάνει πιο κομψό Βρωμοκαρυά, που σκιάζει τον κήπο του six dogs. Είναι ένα δέντρο που κατάγεται από την Κίνα, και όπως λένε, το πρωτοέφερε στην Ελλάδα η βασίλισσα Αμαλία για τον Βασιλικό Κήπο, ανταποκρινόμενη ενδεχομένως σε μία γενικότερη τάση των chinoiseries και των jardin chinois που ήταν διάχυτη στην Ευρώπη του 19ου αιώνα.
Το δέντρο Ailanthus altissima
Jardin chinois ή μη, τo δέντρο αυτό αποδείχθηκε στην πορεία ότι πολλαπλασιάζεται με μεγάλη ευκολία, φυτρώνει παντού και είναι τοξικό για όποιο άλλο φυτό φυτρώνει δίπλα του, με αποτέλεσμα να έχει δοθεί οδηγία στους κηπουρούς να το ξεριζώνουν όπου κι αν το βρουν μπροστά τους. Παρόλα αυτά, εξακολουθεί να ευδοκιμεί σε ξεχασμένους ακάλυπτους, ερειπιώδη σπίτια και ξεχασμένα οικόπεδα από κληρονόμους που έχουν μεταναστεύσει στην Αυστραλία, - υπάρχουν ακόμη πολλά τέτοια στο κέντρο της Αθήνας-, και η όψη του αλλά και η οσμή που αναδίδει είναι συνυφασμένη με την εικόνα της πόλης μας…
Στα φαγητά λοιπόν:
Δοκιμάσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδοχή του kibbeh: αρνίσια κεφτεδάκια με μπαχαρικά, επικάλυψη από πλιγούρι και γεμιστά με cranberries πολύ νόστιμα!
Μια πολύ δροσερή σαλάτα, τη fattoush, με αγγούρι, ντομάτα, πιπεριά, που την κάπως ουδέτερη γεύση των βιομηχανικών λαχανικών της απογείωνε ο φρέσκος δυόσμος, το κρεμμυδάκι, τα ραπανάκια και τα τηγανιτά κομμάτια αραβικής πίτας εν είδει κρουτόν, το ανάλαφρο dressing λαδολέμονου και το σουμάκ ένα μπαχαρικό με υπόξινη γεύση που αγαπούν να χρησιμοποιούν στη μαγειρική τους στη Μέση Ανατολή…
Συνεχίσαμε με steak και hummus: μοσχαρίδα ψημένη στην εντέλεια, (δεν ήξερα καν ότι υπάρχει αυτό το είδος κρέατος μέχρι που πήγα στο six dogs – μοσχάρες λέγαμε κάτι φίλες που ήταν αναίσθητες… μήπως μοσχαρίδες είναι οι κορούλες τους;). Λοιπόν μοσχαρίδα και hummus πασπαλισμένα με καβουρντισμένο σουσάμι! Η τελειότης.
Ένα chicken wrap πληθωρικά χορταστικό, με αραβική πίτα, μοτσαρέλα, γύρο κοτόπουλο, μαγιονέζα, ίχνη πράσινης σαλάτας για ξεκάρφωμα και harissa, μία σάλτσα με καυτερές κόκκινες πιπεριές, σκόρδο, κύμινο, κόλιαντρο και ελαιόλαδο που αγαπούν πολύ οι μαγκρεμπίνοι και που όταν πάτε, θα πρέπει να τη ζητήσετε σε ενισχυμένη ποσότητα…
Το κερασάκι όμως στην τούρτα της ημέρας, ήταν το shawarma, γύρος δηλαδή, μανιταριών σερβιρισμένος με μικρές τορτίγιες – East meets West – και ταρατόρ, μία σάλτσα με ταχίνι, σκόρδο, χυμό λεμονιού και μαϊντανό… Ευρηματικό, ελαφρύ και νόστιμο!
Ά, τελειώσαμε με ένα, ας πούμε ιταλικής εμπνεύσεως, γλυκό που θύμιζε λίγο στη δομή το τιραμισού, με παντεσπάνι λεμονιού με παπαρουνόσπορο, κρέμα με ροδόνερο, σιρόπι καφέ με κάρδαμο και καβουρντισμένα φιστίκια Αιγίνης…
Είδα στον κατάλογο ότι σερβίρουν και λιβανέζικο πρωινό. Καθόλου άσχημη ιδέα για μία ανάπαυλα στον πυρετό των πρωινών δραστηριοτήτων σας στο κέντρο της πόλης. Περιλαμβάνει μαριναρισμένες ελιές, βραστό αυγό, γιαούρτι με ζατάρ, φούλια, ταχίνι με πετιμέζι, ντομάτα με δυόσμο, βούτυρο, μαρμελάδα πράσινου σύκου – αυτό μου ακούγεται πολύ ενδιαφέρον-, προζυμένιο ψωμί και πίτες! Έχει επίσης και shakshuka, τουτέστιν αυγά ποσέ σε σάλτσα ντομάτας με κύμινο και κόλιαντρο, που εγώ το είχα για ισραηλινό πιάτο, αλλά στη γεύση δεν υπάρχουν σύνορα...
Το Badaoui είναι ένα pop up εστιατόριο που λειτουργεί πρωί και μεσημέρι ως τις 5 το απόγευμα. Το βράδυ αλλάζουν βάρδιες και γίνεται Ταϊλανδέζικο, το παλιό και καλό Dara που έχει μεταφερθεί εδώ από τον Άγιο Δημήτριο στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης. Θυμάμαι ότι είχε καλό φαγητό και τον γιο του ιδιοκτήτη, ένα σοφό αγόρι, Ελληνοταϊλανδό, που μιλούσε πολλές γλώσσες έκανε μετά μανίας καράτε ή κουνγκ φου ή κάτι παρόμοιο. Θα πρέπει να έχει μεγαλώσει τώρα… Θα ξανάρθω και γι αυτό οπωσδήποτε.
Υ.Γ.1 Για καλή μας τύχη, εξακολουθούσε να ισχύει η απαγόρευση της μουσικής στα μπαρ, οπότε γλυτώσαμε και το ντάπα ντούπα…
Υ.Γ.2 Εάν πάτε μεσοβδόμαδα, θα σερβιριστείτε πιο γρήγορα, τα Σαββατοκύριακα γίνεται πανικός…
Υ.Γ.3 Το Six Dogs είναι ένας πολυχώρος με ποικίλες πολύ ενδιαφέρουσες και διαφορετικές μεταξύ τους δραστηριότητες, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα τους για ενημέρωση…
Υ. Γ.4 Μαγκρέμπ, η περιοχή της Β. Αφρικής που περιλαμβάνει το Μαρόκο, την Τυνησία και την Αλγερία. Προέρχεται από την αραβική λέξη γκαρίμπ (gharib) που σημαίνει «πηγαίνοντας προς το άγνωστο», σύνθημα, ίσως και ιαχή των Αράβων κατακτητών στα παράλια της Αφρικής.
13°
