Η Νίκη Κεραμέως στην ATHENS VOICE: «Άλλο κριτική και άλλο χυδαιότητα»

Ο μεγάλος όγκος δουλειάς στο Υπουργείο Παιδείας έχει ήδη πάρει τον δρόμο του. Και μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να διέψευσε τα σενάρια για ανασχηματισμό ή πρόωρες εκλογές, προτρέποντας τους δημοσιογράφους να «πάνε διακοπές», ωστόσο, αυτές τις ζεστές ημέρες του Ιούλη, νέες νομοθετικές ρυθμίσεις αναμένεται να συζητηθούν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Ο νόμος-πλαίσιο για τα ΑΕΙ ψηφίστηκε από τη Βουλή, κλείνοντας έναν κύκλο μεταρρυθμίσεων που ξεκίνησαν πριν από τρία χρόνια, όταν θεσπίστηκαν οι πρώτες αλλαγές στα Νηπιαγωγεία. Το πρώτο κουδούνι της χρονιάς θα ηχήσει στα σχολεία στις 12 Σεπτεμβρίου και ο τελευταίος χρόνος για τη Νίκη Κεραμέως στο μέγαρο του Αμαρουσίου έχει ήδη ξεκινήσει και, όπως λέει στην ATHENS VOICE, έχει μπροστά της ακόμη δύο μεγάλες προκλήσεις: την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης και την απορρόφηση 1,3 δις από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Πέρα από τον μίνι απολογισμό για τα έργα και τις ημέρες της στο Υπουργείο Παιδείας, η Νίκη Κεραμέως μίλησε στην ATHENS VOICE για τη «Μήδεια» και τη «Ρούλα Πισπιρίγκου», χαρακτηρισμούς που της επιδαψίλευσε ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, αλλά και για τα χρόνια των δικών της σπουδών και τις επιλογές που θα έκανε εάν υπήρχε το εσωτερικό Erasmus που θεσμοθετήθηκε τώρα. Ακόμη έδωσε απαντήσεις για την πανεπιστημιακή αστυνομία, όχι όμως και για το χαρτοφυλάκιο που θα προτιμούσε να αναλάβει: «Αυτό είναι κάτι που το κρίνει ο Πρωθυπουργός» απαντά.

Είστε ικανοποιημένη από τον όγκο των αλλαγών που δρομολογήσατε στην Εκπαίδευση;

Είμαι ευτυχής γιατί νομοθετήσαμε όλες τις βασικές αλλαγές για τις οποίες μας εμπιστεύτηκαν οι πολίτες το 2019, και επειδή φροντίσαμε και φροντίζουμε για την υλοποίησή τους. Ήδη προεκλογικά είχαμε παρουσιάσει ένα πλήρες σχέδιο μεταρρυθμίσεων, σε μία προσέγγιση από κάτω προς τα πάνω, από τις χαμηλότερες βαθμίδες της εκπαίδευσης προς τις υψηλότερες. Το τονίζω αυτό γιατί ήταν απόλυτη προτεραιότητα για εμάς να ξεκινήσουμε από τις βάσεις, τα θεμέλια, και σιγά – σιγά να οδεύσουμε προς τις υψηλότερες βαθμίδες. Αυτό το σχέδιο που είχαμε παρουσιάσει στον ελληνικό λαό και με βάση το οποίο εξελέγη η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ακολουθήθηκε κατά γράμμα και έχουμε ήδη υλοποιήσει το σύνολο των βασικών αυτών δεσμεύσεων.

Και τρία χρόνια αργότερα πού βρισκόμαστε;

Θέσαμε λοιπόν ως πρώτη προτεραιότητα το Νηπιαγωγείο πολύ συνειδητά, γιατί τα πρώτα χρόνια έως έξι ετών είναι τα πλέον κρίσιμα για την ανάπτυξη του ανθρώπινου εγκεφάλου, για την απόκτηση δεξιοτήτων από τα παιδιά. Το πρώτο που κάναμε ήταν να υλοποιήσουμε το Νηπιαγωγείο από την ηλικία των 4 χρόνων - αντί για τα 5 που ίσχυε παλιότερα. Τα παιδιά στο Νηπιαγωγείο κάνουν πλέον και αγγλικά, αλλά η μεγάλη έμφαση που δώσαμε, πέρα από τη γνώση, είναι στην καλλιέργεια δεξιοτήτων. Αυτή, πρέπει να σας πω, είναι μία γενικότερη στροφή που έχουμε κάνει στο σχολείο.

Λέτε «σχολείο». Πόσο «δική τους» όμως αισθάνονται τη σχολική μονάδα εκπαιδευτικοί και μαθητές;

Θα θέλαμε περισσότερο. Για να αισθανθείς κάτι ως δικό σου, πρέπει να έχεις λόγο και ρόλο σε σημαντικές αποφάσεις που το αφορούν. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε με τη μεγάλη δομική μεταρρύθμιση μεταβίβασης αρμοδιοτήτων από την κεντρική διοίκηση προς τους πραγματικούς πρωταγωνιστές των σχολείων, τους διευθυντές, τους δασκάλους, τους καθηγητές. Να σας το πω με ένα παράδειγμα: μέχρι πέρυσι, το πόσα λεπτά θα είναι ένα διαγώνισμα στο Λύκειο το αποφάσιζε η Βουλή των Ελλήνων, όσο αδιανόητο κι αν ακούγεται αυτό! Πέρυσι μεταβιβάσαμε τις σχετικές αρμοδιότητες στους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι είναι οι πλέον αρμόδιοι για να αποφασίζουν τους τρόπους και τις μεθόδους αξιολόγησης των μαθητών.

Τι άλλο περιλαμβάνει ο απολογισμός σας;

Τους οριζόντιους διορισμούς στην εκπαίδευση έπειτα από 12 χρόνια, κατά τα οποία δεν είχε διοριστεί ούτε ένας - φέτος αγγίζουμε τους 25.000 μόνιμους διορισμούς οι οποίοι πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια. Ακόμη, ενδεικτικά, τις οριζόντιες επιμορφώσεις για τους εκπαιδευτικούς, τα 166 Νέα Προγράμματα Σπουδών, το διπλασιασμό των Πρότυπων και Πειραματικών σχολείων, την ίδρυση για πρώτη φορά Πρότυπων Επαγγελματικών Λυκείων, την αξιολόγηση στα σχολεία, τη θεσμοθέτηση της ελληνικής PISA, την πρόβλεψη για αγγλόφωνα τμήματα στα Δημόσια ΙΕΚ και βέβαια τη μεγάλη αλλαγή στο σύστημα της Εθνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης. Σε αυτό το νέο πλαίσιο, πάμε πρώτα και βλέπουμε ποιες είναι οι ανάγκες της αγοράς σε εθνικό και σε περιφερειακό επίπεδο και βάσει αυτών των αναγκών διαμορφώνουμε τις προσφερόμενες ειδικότητες στα Επαγγελματικά Λύκεια και τα δημόσια ΙΕΚ. Και, βέβαια, τις κομβικές αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Στα πανεπιστήμια ποιες είναι οι αλλαγές που βλέπουμε ή θα δούμε;

Από τον Αύγουστο του 2019 προχωρήσαμε στην αποκατάσταση του ασύλου στην πραγματική του έννοια, δηλ. την ελευθερία έκφρασης-διδασκαλίας-έρευνας, προχωρήσαμε σε ρυθμίσεις για τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων, φεύγοντας από την αυθαίρετη απόφαση του εκάστοτε Υπουργού και πηγαίνοντας στη θέσπιση αντικειμενικών και ποιοτικών κριτηρίων κατά την κατανομή της χρηματοδότησης αυτής. Επίσης, δίνουμε μεγάλη έμφαση στην εξωστρέφεια.

Με ποιον τρόπο;

Έχει ξεκινήσει, για παράδειγμα, ένα νέο πρόγραμμα εδώ και δύο εβδομάδες με τη συνέργεια ΕΚΠΑ και Harvard, πάρα πολλές νέες συνεργασίες με πανεπιστήμια της Ευρώπης, της Αμερικής, του Ηνωμένου Βασιλείου και πολλών άλλων χωρών. Η προσπάθεια για την εξωστρέφεια των πανεπιστημίων μας είναι συνεχής. Κι έτσι φτάνουμε στο νόμο-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια που ψηφίστηκε πριν δύο εβδομάδες από τη Βουλή και στη μεγάλη πλειονότητα των διατάξεών του συναντά τη σύμπνοια κομμάτων και φορέων. Και αυτό φάνηκε και στην πράξη: στα κόμματα που παρέμειναν στη συνεδρίαση της Βουλής για την ψήφιση του νομοσχεδίου, διατάξεις όπως το εσωτερικό Erasmus, τα διπλά και κοινά πτυχία, η ενίσχυση της πρακτικής άσκησης, στηρίχθηκαν από μεγάλη πλειοψηφία των βουλευτών, διατάξεις που δεν έχουν ιδεολογικό πρόσημο, δεν είναι «δεξιές», «κεντρώες» ή «αριστερές», αλλά διατάξεις κοινής λογικής, οι οποίες στοχεύουν στο να δώσουν περισσότερες δυνατότητες στις νέες και στους νέους μας και ένα νέο, πιο αξιοκρατικό σύστημα στους καθηγητές μας.

Άρα, για να επιστρέψω στο αρχικό μου ερώτημα, είστε μάλλον ικανοποιημένη από αυτήν την τριετία…

Είχαμε χρόνο και για να νομοθετήσουμε αλλαγές και να φροντίσουμε για την υλοποίησή τους, που είναι σημαντικό στοιχείο, γιατί οι μεταρρυθμίσεις απαιτούν χρόνο. Στα τρία χρόνια που είμαι στο Υπουργείο Παιδείας, η πρώτη χρονιά ήταν  καίριων νομοθετικών προβλέψεων, η δεύτερη ήταν σημαντική για τις πιλοτικές εφαρμογές, η τρίτη ήταν μια χρονιά που ξεκίνησε η καθολική εφαρμογή, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το σχολείο. Και όλα αυτά εν μέσω πανδημίας… Βλέπουμε σιγά-σιγά την αλλαγή νοοτροπίας και, θα το ξαναπώ, θέλουν χρόνο οι μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση. Πάρα πολλές από αυτές συνεπάγονται αλλαγή φιλοσοφίας, όπως για παράδειγμα η μεγάλη στροφή στην καλλιέργεια δεξιοτήτων και η καλλιέργεια κουλτούρας αξιολόγησης.

Θα λέγατε πως «ακούτε» την εκπαιδευτική κοινότητα;

Βασιζόμαστε πάρα πολύ στην ανατροφοδότηση από τη σχολική κοινότητα και φυσικά από τους εκπαιδευτικούς στις τάξεις, αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές της εκπαίδευσης. Επισκέπτομαι πολύ συχνά σχολικές μονάδες και αν μπορούσα να είμαι κάθε ημέρα και σε ένα σχολείο, θα το έκανα. Είναι κάτι που επιδιώκω συστηματικά για δύο βασικούς λόγους: πρώτον, γιατί θεωρώ καθήκον μου να βρίσκομαι κοντά στην εκπαιδευτική κοινότητα. Ο δεύτερος λόγος είναι γιατί -δεν σας κρύβω- μαθαίνω πάρα πολλά μέσα από τις επισκέψεις στα σχολεία. Ξέρετε πόσες βελτιώσεις έχουμε επιφέρει επειδή πήραμε ανατροφοδότηση από τη βάση, επειδή πήραμε ανατροφοδότηση από τους εκπαιδευτικούς, από τα στελέχη εκπαίδευσης και από τους μαθητές; Είναι πάρα πολύ χρήσιμο, γόνιμο, πλούσιο, το να λαμβάνεις ανατροφοδότηση από τους πραγματικούς αποδέκτες αυτών των προσπαθειών που δεν είναι άλλοι από τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς μας. Ως σήμερα, έχω επισκεφθεί περισσότερα από 200 σχολεία στο σύνολο σχεδόν των περιφερειών της χώρας, και θα ήταν σίγουρα ακόμη πιο πολλά αν δεν είχε μεσολαβήσει η πανδημία.

Πώς θα είναι λοιπόν το σχολείο που θα χτυπήσει κουδούνι στις 12 Σεπτεμβρίου;

Ένα σχολείο με καινοτομίες, στο οποίο θα εξακολουθούν να υλοποιούνται οι δομικές μεταρρυθμίσεις. Μια σημαντική καινοτομία είναι η χρονική επέκταση του ολοήμερου σχολείου και ο εμπλουτισμός του προγράμματός του. Στα μισά περίπου τμήματα που λειτουργούν ως ολοήμερα στη χώρα, το ωράριο θα φτάνει στις 17:30 (από τις 16:00 που ισχύει σήμερα) με πολύ περισσότερες δημιουργικές δράσεις για τα παιδιά, όπως δημιουργική γραφή, εικαστικά, ένα νέο πρόγραμμα ολοήμερου που αναβαθμίζει τη δωρεάν, δημόσια εκπαίδευση. Μία δεύτερη σημαντική αλλαγή είναι η επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό, με επιπλέον 8.500 διορισμούς φέτος, με τους οποίους θα αγγίξουμε τους 25.000 μόνιμους διορισμούς την τελευταία διετία. Η νέα σχολική χρονιά θα μας βρει με την υγιέστερη ισορροπία ανθρώπινου δυναμικού όλων των τελευταίων ετών, για να μην πω δεκαετιών. Μία τρίτη σημαντική καινοτομία: στα σχολεία μας τοποθετούνται ψηφιακά εργαλεία κατά τη διάρκεια της ερχόμενης σχολικής χρονιάς, όπως διαδραστικοί πίνακες, σετ ρομποτικής και ο διαθέσιμο ψηφιακό εκπαιδευτικό υλικό, τα οποία στοχεύουν στην περαιτέρω ανάπτυξη ενός οικοσυστήματος ψηφιακής εκπαίδευσης υψηλών προδιαγραφών.

Είπατε πριν πως είχατε χρόνο να υλοποιήσετε τις μεταρρυθμίσεις. Αν όμως αύριο μια άλλη κυβέρνηση ή η νέα ηγεσία προερχόμενη από το δικό σας κόμμα αλλάξει διατάξεις και ρυθμίσεις που φέρατε για την Παιδεία;

Η συνέχεια στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι πάρα πολύ σημαντική. Πιστεύω ότι σε έναν μεγάλο βαθμό αυτή η συνέχεια εξαρτάται από την αποδοχή της κοινωνίας. Μεταρρυθμίσεις τις οποίες τις αγκαλιάζει η κοινωνία, θα είναι πολύ δύσκολο πιστεύω για οποιαδήποτε κυβέρνηση μετά από χρόνια να τις αναστρέψει. Για παράδειγμα, πάρτε τα αγγλικά στο νηπιαγωγείο. Σήμερα, κάθε 4χρονο και 5χρονο παιδί στην χώρα ξεκινά τα αγγλικά από το νηπιαγωγείο. Πόσο εύκολα θα έρθει μία οποιαδήποτε κυβέρνηση στο μέλλον και θα πει, όχι, εμείς δεν θέλουμε τα παιδιά στο δημόσιο νηπιαγωγείο να μαθαίνουν αγγλικά; Πιστεύω δύσκολα. Το κλειδί εδώ είναι η κοινωνία, τι ζητά η κοινωνία. Όταν οι μεταρρυθμίσεις και οι αλλαγές γίνονται κτήμα της κοινωνίας, τότε εξασφαλίζεται σε μεγάλο βαθμό η συνέχεια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Απόλυτη συνέχεια σε όλους τους τομείς εξασφαλίζεται προφανώς με την ψήφο του ελληνικού λαού, γι’ αυτό και θα διεκδικήσουμε ως Κυβέρνηση την ανανέωση της εμπιστοσύνης των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών.

Αν, όπως λέτε, ανανεώσουν οι πολίτες την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνηση, και ο Κυριάκος Μητσοτάκης σας δώσει την επιλογή να επιλέξετε εσείς χαρτοφυλάκιο, ποιο θα διαλέγατε;

Υπάρχει ένας μόνο άνθρωπος ο οποίος είναι ο απόλυτος κριτής για το αν και εφόσον ο καθένας και η καθεμία από εμάς μπορεί να είναι χρήσιμος ή χρήσιμη σε μία Κυβέρνηση, και αυτός είναι ο Πρωθυπουργός. Οι υποψήφιοι βουλευτές προφανώς κρίνονται σε πρώτη φάση από τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Από εκεί και πέρα, θα επιλέξει ο Πρωθυπουργός. Ελπίζω οι Ελληνίδες και οι Έλληνες να ανανεώσουν την εμπιστοσύνη τους στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Θα επιμείνω λίγο. Σε ποια περίπτωση θα προτιμούσατε να μείνετε εκτός κυβερνητικού σχήματος για να αφιερώσετε, ας πούμε, περισσότερο χρόνο στην οικογένειά σας; 

Είναι μεγάλη πρόκληση να συνδυάζεις την πολιτική και θέσεις ευθύνης με τη μητρότητα και την οικογενειακή ζωή. Αντίστοιχη πρόκληση έχει και κάθε σκληρά εργαζόμενος γονιός, τις ίδιες προκλήσεις και τις ίδιες ανησυχίες -και τις ίδιες τύψεις, θα έλεγα. Πιστεύω ακράδαντα, και προσπαθώ να το κάνω πράξη, ότι δεν έχει να κάνει τόσο με την ποσότητα του χρόνου που περνάς, όσο με την ποιότητα. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Τις προάλλες είχα διάφορες πολιτικές υποχρεώσεις το βράδυ, ήθελα όμως απαραιτήτως να πάω να δω τα παιδιά μου και τον σύζυγό μου. Πέρασα για μόλις ένα τέταρτο στο σπίτι. Ήταν όμως τόσο συναισθηματικά ωφέλιμο αυτό το τέταρτο και τόσο πλούσια η στιγμή που πέρασα με τα παιδιά μου και τον σύζυγό μου…

Ο Οκτώβρης θα βρει τους νέους φοιτητές στα αμφιθέατρα. Η Πανεπιστημιακή Αστυνομία (ΟΠΠΙ) θα έχει αναλάβει καθήκοντα;

Ο πρώτος νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τον Αύγουστο του 2019 περιλάμβανε την αποκατάσταση του ασύλου στην πραγματική του έννοια. Αξιοποιώντας για παράδειγμα αυτή τη ρύθμιση, η κυβέρνησή μας αποφάσισε να βάλει τέλος σε μία κατάληψη που διαρκούσε 34 χρόνια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Στη θέση της κατάληψης χτίζεται μία βιβλιοθήκη, όπως θα έπρεπε, όπως αρμόζει σε έναν πανεπιστημιακό χώρο. Αυτή είναι μία από τις ρυθμίσεις και σε αυτήν προστίθενται και οι Ομάδες Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, οι οποίες  έχουν λάβει και θα λαμβάνουν ειδική εκπαίδευση, γιατί θέλουμε αυτό το Σώμα, το οποίο θα δρα σε χώρους με μία ιδιαίτερη ευαισθησία, να έχει λάβει ειδική εκπαίδευση. Θα δρουν σε μεγάλο βαθμό αποτρεπτικά, και έχει μεγάλη σημασία ότι στην πλειονότητά τους τα μέλη των Ομάδων αυτών είναι απόφοιτοι πανεπιστημίου, συνεπώς έχουν μία εξοικείωση με τους χώρους που θα κληθούν να υπηρετήσουν.

Υπερασπίζεστε το μέτρο. Αλλά πού οφείλεται η καθυστέρηση;

Ο νόμος όταν ψηφίστηκε είχε μία ρητή αναφορά σε έκδοση Προεδρικού Διατάγματος, που σημαίνει επεξεργασία από το Συμβούλιο της Επικρατείας, γιατί ο νόμος έθιγε κάποια ευαίσθητα ζητήματα, και δη συνταγματικής φύσης, και έπρεπε να διευκρινιστούν πριν από την  εφαρμογή του. Πριν από κάποιες εβδομάδες, το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφάνθηκε υπέρ της συνταγματικότητας της συγκεκριμένης ρύθμισης και πριν από λίγες ημέρες εκδόθηκε και το Προεδρικό Διάταγμα. Μπαίνουμε συνεπώς πλέον στη φάση υλοποίησης, σύμφωνα με τον επιχειρησιακό σχεδιασμό της ΕΛ.ΑΣ. Ωστόσο, δεν είναι ένα μέτρο που θα εφαρμοστεί οριζόντια σε όλα τα πανεπιστήμια της χώρας. Θα εφαρμόζεται όπου και όσο υπάρχει ανάγκη, σύμφωνα με τον επιχειρησιακό αυτό σχεδιασμό της ΕΛ.ΑΣ.

Η δική σας φοιτητική εμπειρία είναι από πανεπιστήμια του εξωτερικού. Αλήθεια πώς ακούτε την κριτική ότι επειδή δεν έχει σπουδάσει στην Ελλάδα, δεν μπορείτε να γνωρίζετε πραγματικά όσα συμβαίνουν στα ελληνικά πανεπιστήμια;

Ασχολούμαι με τα θέματα της εκπαίδευσης για πάνω από 6 χρόνια, πάρα πολύ εντατικά, με καθημερινή διάδραση με τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας. Το να έχεις πάρει και παραστάσεις από άλλες χώρες το βρίσκω βοηθητικό, ειδικά όταν έχεις υψηλές προσδοκίες από τα ελληνικά πανεπιστήμια. Θεωρώ ότι έχουμε εξαιρετικά πανεπιστήμια, εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό, εκεί που έχουμε περιθώρια βελτίωσης είναι για παράδειγμα στο να διεκδικήσουμε τη θέση που δικαιωματικά αξίζει στα πανεπιστήμιά μας στον διεθνή ακαδημαϊκό χάρτη. Είναι πολύ σημαντικό να βλέπεις πώς εξελίσσονται πανεπιστήμια άλλων χωρών, να μπορείς να συναγωνίζεσαι τα καλύτερα πανεπιστήμια, αυτό αξίζουν τα πανεπιστήμιά μας.

Κι αν σήμερα φοιτούσατε σε ένα ελληνικό Πανεπιστήμιο και κάνατε εσωτερικό Erasmus, ποια κατεύθυνση θα διαλέγατε;

Μέσα από τη θέσπιση του εσωτερικού Erasmus στα πανεπιστήμια, θέλουμε οι νέοι και οι νέες μας να ανακαλύψουν κλίσεις και δεξιότητες, να διευρύνουν τους ορίζοντές τους, να αποκτήσουν και άλλες παραστάσεις. Με τον νέο νόμο-πλαίσιο, αυτή η δυνατότητα πλέον δίνεται, και επαφίεται στα Πανεπιστήμια και τους φοιτητές να την αξιοποιήσουν. Θα ήθελα πολύ να κάνω ένα εσωτερικό Erasmus, έχω αφιερώσει την επαγγελματική μου ζωή στη νομική επιστήμη, ωστόσο μου αρέσουν πολύ και τα οικονομικά, συνεπώς θα με ενδιέφερε ένα εξάμηνο στον τομέα αυτό.

Γιατί ο κ. Βερναρδάκης σάς χαρακτήρισε «Μήδεια» και «Ρούλα Πισπιρίγκου»;

Θα πρέπει νομίζω να ρωτήσετε τον ίδιο. Η επίθεση του Χριστόφορου Βερναρδάκη ήταν μία ακραία τοξική, χυδαία επίθεση - και θλιβερή συνάμα για το επίπεδο του δημόσιου διαλόγου, το οποίο οφείλουμε όλοι να θωρακίζουμε. Είμαι πάρα πολύ ανεκτική στην κριτική, θεωρώ πολύ γόνιμη την κοινοβουλευτική διαδικασία, θεωρώ πολύ χρήσιμο τον πολιτικό διάλογο και την άσκηση αντιπολίτευσης, διότι μας κάνει καλύτερους. Όσο πιο ποιοτική κριτική μάς ασκείται, τόσο μάς ωθεί στη βελτίωση - άλλο όμως αυτό και άλλο η χυδαιότητα και η τοξικότητα που παρακολουθήσαμε εκείνες τις ημέρες.

Θεωρείτε ότι το φύλο σας παίζει ρόλο;

Η αλήθεια είναι ότι έχω υποστεί και στο παρελθόν επιθέσεις στον δημόσιο διάλογο. Πέρυσι ο κ. Φίλης είχε επικαλεστεί τη μητρική μου ιδιότητα μετά τη θέσπιση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής για να με ψέξει για τις επιλογές μου, λέγοντας ότι τα δύο μικρά μου παιδιά θα μεγαλώσουν και τότε θα μάθουν ότι η μητέρα τους κατέσφαξε 20.000 18χρονα παιδιά. Πρόπερσι ο κ. Γαβρόγλου είχε πει  ότι οι γυναίκες δεν «σκαμπάζουμε» από μαθηματικά, γιατί διαφωνούσε με κάποια αριθμητικά στοιχεία του ΟΟΣΑ που παρουσίασα και ήταν αντίθετα με αυτά που πρέσβευε ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρω πόσο εύκολα θα τα έλεγε κανείς αυτά σε έναν άνδρα, δεν τα έχω ακούσει πάντως. Είτε σε γυναίκες, είτε σε άνδρες, τέτοιου είδους σχόλια δεν αρμόζουν στον πολιτικό πολιτισμό της χώρας μας.

Ο οποίος, φαντάζομαι, άπτεται κι αυτός της Παιδείας. Η λεγόμενη «ελληνική PISA» τι μας έδειξε για την Παιδεία μας; Χρειαζόμασταν άραγε κι άλλες εξετάσεις;

 Είναι η πρώτη φορά που έχουμε μετρήσιμα δεδομένα. Για πάρα πολλά χρόνια χαράσσαμε εκπαιδευτική πολιτική στη χώρα χωρίς μετρήσιμα στοιχεία. Είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα, το οποίο επίσης ήρθε αντιμέτωπο με αντιδράσεις όπως ξέρετε, αλλά ήμασταν αποφασισμένοι να προχωρήσουμε για να παρέχουμε καλύτερη εκπαίδευση στα παιδιά μας. Λάβαμε τα πρώτα αποτελέσματα, τα οποία δείχνουν μία πιο ικανοποιητική απόδοση στο δημοτικό και μεγαλύτερα περιθώρια βελτίωσης στο γυμνάσιο. Τα μελετούν οι αρμόδιες επιτροπές για να μας προτείνουν συγκεκριμένες βελτιώσεις στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Πώς φαντάζεστε το δημόσιο σχολείο;

Ο στόχος μας είναι να αναβαθμίσουμε ουσιαστικά τη δημόσια εκπαίδευση και να δώσουμε ίσες ευκαιρίες σε όλους. Ίσες ευκαιρίες στην αφετηρία, προκειμένου το κάθε παιδί να αναπτύξει τις δεξιότητες και να κάνει πράξη τα όνειρά του. Θέλουμε ένα σχολείο που θα εξασφαλίζει όλα αυτά τα εφόδια στα παιδιά και θα τα κάνει ευτυχισμένα, είναι μία σημαντική παράμετρος το παιδί να πηγαίνει χαρούμενο στο σχολείο του. Φανταστείτε τώρα, για παράδειγμα, που κάθε τάξη θα έχει ένα διαδραστικό πίνακα. Πόσο δομικά θα αλλάξει αυτό την καθημερινότητα, τον τρόπο που γίνεται το μάθημα;

Η κυβέρνηση μπαίνει στον τελευταίο χρόνο της θητείας της. Να σας ρωτήσω, κλείνοντας, ποιοι είναι οι δικοί σας στόχοι για τον επόμενο χρόνο.

 Αν ξεχώριζα δύο, θα έλεγα η υλοποίηση των ήδη θεσμοθετημένων μεταρρυθμίσεων και η βέλτιστη αξιοποίηση του 1,3 δις ευρώ που δίνουμε στο εκπαιδευτικό μας σύστημα μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.