Ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών και τα λανθασμένα επιχειρήματα εναντίον του νομοσχεδίου
Ομολογώ ότι ακόμα δεν έχω ακούσει ένα στέρεο επιχείρημα εναντίον του νομοσχεδίου για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών. Τα περισσότερα είναι ένας συνδυασμός εικασιών, στερεοτύπων και προκατάληψης και όσο περνούν οι μέρες τόσο πείθομαι ότι οι μόνοι που έχουν σοβαρό λόγο να εναντιώνονται είναι οι γκέι συμπολίτες που προσποιούνται τους στρέιτ και φοβούνται μη βρεθούν να τραγουδάνε «το προσκλητήριο μου έπεσε από τα χέρια...». Οι υπόλοιποι δεν έχουν πραγματικό λόγο και αυτό φαίνεται στα επιχειρήματα.
«Μα γιατί η κυβέρνηση ασχολείται με κάτι που αφορά τόσο λίγους;»
Η κυβέρνηση είναι κυβέρνηση και των πολλών και των λίγων. Η δουλειά της δεν είναι να ασχολείται μόνο με τους πολλούς παρατώντας τους λίγους στη μοίρα τους (και το ότι συχνά το κάνει είναι εξοργιστικό). Διαφορετικά θα έπρεπε να την εγκαλούμε κάθε φορά που ασχολείται με τους λίγους ανάπηρους ή τους λίγους πολύτεκνους ή τους λίγους που είναι θύματα φυσικών καταστροφών.
«Θα μπορούσαν όλες οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου να ενταχθούν στο σύμφωνο συμβίωσης»
Για αρχή δεν ξέρω αν αυτό γίνεται αλλά σε κάθε περίπτωση πρόκειται για την πιο κουτοπόνηρη άποψη που έχω ακούσει τις τελευταίες εβδομάδες. Αυτός που την ξεστομίζει στην ουσία λέει ότι τα όσα προβλέπονται στον νομοσχέδιο είναι σωστά και ορθώς νομοθετούνται αλλά για κάποιον λόγο πρέπει κάπως να κρυφτούν. Συνήθως πρόκειται για βουλευτές που απειλούν να μην ψηφίσουν το νομοσχέδιο μόνο και μόνο επειδή δεν τους αρέσει η χρήση της λέξης «γάμος» αποκαλύπτοντας ότι είναι απλώς υποκριτές πολτικάντηδες που αδιαφορούν για την ουσία και το μόνο τους μέλημα είναι τα ψυχολογικά κολλήματα της πελατείας τους.
«Τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν με μπαμπά και μαμά»
Αν υπάρχουν συμπολίτες που στ’ αλήθεια πιστεύουν ότι μόνο ο συνδυασμός μπαμπά και μαμάς δημιουργεί συνθήκη κατάλληλη για να μεγαλώσει ένα παιδί τότε θα πρέπει το συντομότερο δυνατό να ξεκινήσουν καμπάνια για την απαγόρευση των διαζυγίων συζύγων με παιδιά και την ψήφιση νόμου που θα επιβάλει στους χήρους και τις χήρες να παντρεύονται 2-3 μήνες μετά τον θάνατο του ή της συζύγου τους. Σε κάθε περίπτωση, όπως σε όλες τις υιοθεσίες, το δίλημμα δεν είναι «μπαμπάς – μαμά ή μπαμπάς - μπαμπάς» (για το οποίο εννοείται πως η απάντηση ΔΕΝ είναι δεδομένη και εξαρτάται πάντα από το ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι) αλλά «ίδρυμα ή μπαμπάς - μπαμπάς». Να προσθέσω, με κίνδυνο να σοκάρω τους ανυποψίαστους αναγνώστες, ότι από το 1946 στην Ελλάδα προβλέπεται και είναι απολύτως νόμιμη η υιοθεσία από ένα (ναι, ο αριθμός 1) άτομο. Είτε είναι άντρας είτε είναι γυναίκα και ανεξαρτήτως σεξουαλικότητας.
«Ο γάμος ομόφυλων είναι κόντρα στη φύση»
Στη «φύση» δεν υπάρχουν ρούχα, μαγειρεμένο φαγητό, κρασί, ραδιόφωνο, βιβλία, ραδιόφωνα, ανθρακούχα αναψυκτικά, αυτοκίνητα, εργασία, τσιγάρα, ψιλοκουβέντα, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, φρέντο, σπίτια με παράθυρα και καλοριφέρ, σινεμά, συμφωνικές ορχήστρες, γραπτοί νόμοι, δικαιώματα, δημοκρατία, προσευχή, θρησκεία. Δεν υπάρχει καν γάμος και εκατοντάδες άλλα πράγματα που θα μπορούσα να προσθέσω αλλά νομίζω αυτά που έγραψα αρκούν για να καταλάβετε.
«Δεν θα κάνουμε τα παιδιά πειραματόζωα»
Δεν θέλω να σας στεναχωρήσω αλλά σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας όλοι οι άνθρωποι (και άρα και τα παιδιά) είμαστε «πειραματόζωα». Από τη μέρα που γεννιόμαστε μέχρι την ημέρα που πεθαίνουμε. Η εφαρμογή κάθε καινούργιας ιδέας είναι ένα «πείραμα» στο οποίο συμμετέχουμε όλοι και αυτά τα «πειράματα» είναι που επέτρεψαν στα «πειραματόζωα» να κατέβουν από τα δέντρα, να βγουν από τις σπηλιές, να κατασκευάσουν θρησκείες, νόμους, ήθη, έθιμα, πολιτισμό. Τα σχολεία ήταν είναι και θα είναι ένα πείραμα. Το ίδιο και η πυρηνική οικογένεια. Αλλά αν παρ’ όλα αυτά η ιδέα του «πειράματος» (δηλαδή η εξέλιξη της ανθρωπότητας) εξακολουθεί να σας τρομάζει, σκεφτείτε ότι γάμοι και υιοθεσίες από ομόφυλα ζευγάρια επιτρέπονται εδώ και πολλά χρόνια στις πολιτισμένες χώρες του κόσμου, τα συμπεράσματα έχουν εξαχθεί και δεν δείχνουν πρόβλημα. Μετά ξανασκεφτείτε αυτό που διαβάσατε πιο πάνω για την υιοθεσία από ένα (1) μόνο άτομο η οποία είναι δυνατή εδώ και 80 χρόνια στη χώρα μας και χαλαρώστε. Και σκεφτείτε την πιθανότητα το πρόβλημα να μην είναι με τα ομόφυλα ζευγάρια αλλά με τις προκαταλήψεις σας. Και μπράβο σας.
