Η διευθύντρια του Βυζαντινού & Χριστιανικού Μουσείου, Αικατερίνη Δελλαπόρτα μας συστήνει το έργο Ανάληψη του Προφήτου Ηλία του Θεσβίτου
Η πολύπαθη εικόνα, λεπτομέρεια της οποίας αποτελεί το κεντρικό θέμα των διαφημιστικών πανό του μουσείου, χρονολογείται στο β΄ μισό του 17ου αι. και αποτελεί «κόπο και σπουδή» του Θεόδωρου Πουλάκη. Ο Πουλάκης (π. 1620-1692) μαζί με τον Εμμανουήλ Τζάνε Μπουνιαλή ήταν οι σημαντικότεροι εκπρόσωποι της τελευταίας περιόδου της Κρητικής Σχολής, που με τις έντονες δυτικές επιρροές τους άνοιξαν τον δρόμο για την Επτανησιακή Σχολή του 18ου αιώνα. Στην κεντρική οριζόντια ζώνη η ανάληψη του Προφήτη στους ουρανούς εν μέσω ανεμοστρόβιλου και πάνω σε τέθριππο άρμα φωτιάς συνδυάζεται με την περισυλλογή του μανδύα του Προφήτη και της επίδειξής του από τον Ελισαίο στους 50 προφήτες που τους ακολουθούσαν. Η σκηνή αυτή αντιγράφει χαλκογραφία του Φλαμανδού χαράκτη Jan Wierix (1549-περ.1620) σε σχέδιο M. de Vos. Στη δεξιά κάτω γωνία της κεντρικής ζώνης εικονίζεται ο Κρητικός αφιερωτής της εικόνας Σωφρόνιος Φασκόμηλος, εφημέριος του ναού του Προφήτη Ηλία στην Άνω Κορακιάνα στην Κέρκυρα και πιθανότατα πρόσφυγας του Κρητικού Πολέμου. Στην άνω και κάτω ζώνη της εικόνας ιστορούνται επεισόδια από τον βίο του Προφήτη.
Η εικόνα εκλάπη από τον ναό της Κέρκυρας το 1976 και τεμαχίστηκε βάρβαρα με πριόνι σε 11 κομμάτια ώστε να μεταφερθεί ευκολότερα και να πωληθεί στο εξωτερικό. Μετά τη σύλληψη των αρχαιοκαπήλων, παραδόθηκε στο μουσείο. Το 1984 ολοκληρώθηκε η αρχική συντήρησή της από τους Σταύρο Μπαλτογιάννη, Σπύρο Βαρώτση και Θάλεια Παπαγεωργίου, ενώ το 2008 έλαβε συμπληρωματική συντήρηση από τους Βαγγέλη Αρμπιλιά και Νίκο Βίττη. Σήμερα, και ενώ η πτέρυγα της Επτανησιακής Σχολής παραμένει κλειστή λόγω εργασιών συντήρησης, το έργο τοποθετήθηκε σε ειδικά κατασκευασμένο καβαλέτο και σε χώρο διαρκώς επισκέψιμο ώστε, πέρα από τη μεγάλη καλλιτεχνική και επιστημονική του αξία, να αποτελέσει κι ένα φωτεινό παράδειγμα αγώνα απέναντι σε οποιαδήποτε επιβουλή του δικαιώματος όλων μας στον πολιτισμό.
16°
