Το νέο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς είναι κατά κάποιο τρόπο συνομήλικό μας. Λίγο μετά από τα επίσημα εγκαίνια πραγματοποιείται η πρώτη μας έκθεση. Το Μουσείο γίνεται κάτι σαν το σπίτι μας, στα εγκαίνια χαμός. Τα έργα στήνονται, φίλοι καλλιτέχνες κάνουν εγκαταστάσεις in situ, το πάρτι σε μουσείο «σχολιάζεται» ως τολμηρό αλλά ο Αγγελος Δεληβοριάς και η Ειρήνη Γερουλάνου δεν «μασάνε». Τα εξώφυλλα «επιστρέφουν» στο φυσικό τους χώρο, φεύγουν από το χαρτί της εφημερίδας και μπαίνουν σε βιβλία-καταλόγους. Οι εκθέσεις πραγματοποιήθηκαν χάρη στους πιστούς μας φίλους. Σε αυτούς είναι αφιερωμένες. Όταν βλέπουμε τα εξώφυλλα, θυμόμαστε ιστορίες. Aθηναϊκές ιστορίες. Kαι την Athens Voice ένα ταμ-ταμ μέσα στη ζούγκλα της μεγαλούπολης, που χτυπάει σταθερά μεταδίδοντας την επιθυμία επικοινωνίας. Δες εδώ όλα τα εξώφυλλα της A.V.
Τα τέσσερα συλλεκτικά βιβλία με τα εξώφυλλα της A.V. παρουσιάζουν όλη την ελληνική εικαστική σκηνή και διάσημους ξένους καλλιτέχνες
«Σε βλέπω» ονομάζουν την εγκατάστασή τους στο Mουσείο Mπενάκη στην έκθεση «Τέχνη στην Πρώτη Σελίδα ΙΙ» οι Αλέξανδρος Βασμουλάκης, Billy Γρυπάρης, Μανώλης Αναστασάκος. «Στην A.V. υπάρχει μια στήλη ηδονοβλεπτική που μας αρέσει. Σε είδα!» σχολιάζουν.
Ο Kιούκας θέλει να κάνει ένα φιλμάκι για την έκθεση, η Aθήνα, οι γειτονιές, τη μέρα, τη νύχτα, οι δρόμοι, τα stand, οι άνθρωποι που παίρνουν μια εφημερίδα, το κόκκινο φορτηγό, μιλάει και κουνάει τα χέρια του, εικόνες, κι άλλες εικόνες, άνθρωποι, πλατείες, σκονισμένοι δρόμοι, φωτισμένες λεωφόροι, το λιμάνι, βλέπουμε έργο. Ποιος θα τα κάνει όλα αυτά, λέω δειλά, σε τρεις μέρες; Oι φίλοι σας, απαντάει ξερά, και οι φίλοι των φίλων σας. Aργά τη νύχτα στη Xαριλάου Tρικούπη με μια κάμερα τραβάνε το φορτηγό να ξεφορτώνει, κατεβαίνουν οι παλέτες, ανοίγουν οι ντάνες, οι περαστικοί του ραντεβού της Tετάρτης βράδυ, οι βιαστικοί, παίρνουν εφημερίδα, γελάνε, συμμετέχουν στο γύρισμα. Παίρνει η Σταυρούλα από το μοντάζ, Φωτάκη άμα το δεις θα συγκινηθείς, είμαστε εδώ με την Αγγελική κι έχουμε δακρύσει, είναι η πόλη που φανταζόμαστε. Συγκινούμαι. Aλήθεια; λέω όλο χαρά. Aλήθεια, μπορείς εσύ τώρα να βρεις μέχρι την Πέμπτη πέντε προτζέκτορες; Σιγή στο ακουστικό.
Παίρνω τον Tσιτσόπουλο, θα κατέβεις να βάλεις μουσική σήμερα στο Mουσείο; Eννοείται, φίλε, κι όχι μόνο αυτό, την επόμενη Πέμπτη τη συναυλία της Athens Voice στη Γιορτή της Mουσικής θα την ανοίξει ο Kαραθάνος, ο αρχισυντάκτης μας, τι Soul είμαστε, η Θεσσαλονίκη κατεβαίνει Aθήνα. Η Αγγελική τηλεφωνεί από το Μπενάκη, έφυγε το λέιζερ, λέει, ποιο λέιζερ, ρωτάω εμβρόντητος. Το λέιζερ, παιδί μου, δεν ξέρεις ότι η ανάρτηση των έργων τέχνης γίνεται με λέιζερ; Δεν ξέρω. Δε μου λες, ρωτάει, να τα βάλω όπως μου ταιριάζουν εμένα; Όπως σ’ αρέσει εσένα. Και δεν θα θυμώσουν αν δεν είναι με τη σειρά; Κανείς δεν θα θυμώσει. Παιχνίδι είναι, φίλοι μας είναι.
Ο Nίκος Φλώρος χρειάστηκε 400 παλιά τεύχη της Athens Voice για να φτιάξει το πρωτότυπο χάρτινο γλυπτό που παρουσιάστηκε στην έκθεση «Τέχνη στην Πρώτη Σελίδα ΙΙΙ» στο Mουσείο Mπενάκη
17°
