Πολιτικη & Οικονομια

Επιτέλους πότε;

Αλήθεια πόση καταστροφή ακόμη αντέχει αυτή η κοινωνία για να εξεγερθεί;

57336-649959.jpg
Αχιλλέας Γραβάνης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
4206997.jpg
EUROKINISS/ΛΥΔΙΑ ΣΙΩΡΗ

Ο Κουφοντίνας της εγκληματικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη μάλλον εκτός φυλακής με άδεια την περίοδο που θα γιορτάσουμε το Πολυτεχνείο στις 17 Νοέμβρη (τι ειρωνία;), ο υπουργός Παιδείας ειρωνεύεται δημόσια, στην ουσία υβρίζει έναν άξιο Πρύτανη γιατί εξέφρασε τις απόψεις του. Οι φυλακές έχουν ανοίξει και εγκληματίες επιστρέφουν στην κοινωνία εγκληματώντας και πάλι, «Συλλογικότητες» παραβιάζουν ατιμωρητί όποιο χώρο θέλουν (ακόμη και τη Βουλή ή τα Δικαστήρια), καίνε αβολοντέ και ατιμωρητί ό,τι θέλουν, χειροδικούν μέσα στα πανεπιστήμια σε όποιον θέλουν, και πυροβολούν αστυνομικούς και κόμματα και δεν ιδρώνει καν το αυτί των υπεύθυνων της Πολιτείας.

Η δε κοινωνία παρακολουθεί αποσβολωμένη το σπιράλ της καθημερινής υποβάθμισης της ζωής της. Ασθενείς αργοπεθαίνουν διότι δεν έχουν έγκαιρη πρόσβαση στη θεραπεία τους και οι υπεύθυνοι της Πολιτείας αντί να απολογούνται, κάνουν τσαμπουκάδες και απειλούν. Η εγκληματική Χρυσή Αυγή, αντί να είναι στη φυλακή, οργώνει τη χώρα, με τη δίκη της να σέρνεται. Όλο και περισσότερες οικογένειες χάνουν τα σπίτια τους, τις αποταμιεύσεις τους από την ισοπεδωτική και κοινωνικά άδικη φορολογία, ενώ η εργασία γίνεται δυσεύρετη, αποσπασματική και ευκαιριακή και η πληρωμή της πενιχρή και αύμβατη με την αξιοπρέπεια του εργαζόμενου, αγγίζει πια αυτή των πρώην ανατολικών χωρών. Οι νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα μαζικά, όπως και οι επιχειρήσεις, εγχώριες και ξένες.

Η παιδεία υποβαθμίζεται διαρκώς και εξισώνεται προς τα κάτω με ανισόρροπες, αναχρονιστικές πολιτικές του 19ου αιώνα. Αλήθεια πόση καταστροφή ακόμη αντέχει αυτή η κοινωνία για να αντιδράσει; Ή μήπως έχει τελεσίδικα πλέον αποφασίσει να πεθάνει; Γιατί είναι βέβαια πιο δύσκολο να ζήσεις από το να πεθάνεις. Η ζωή απαιτεί αγώνα, κόπο, ιδρώτα στον θάνατο απλά αφήνεσαι...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ