Κυριάκος Αθανασιάδης: Το νέο του μυθιστόρημα με τίτλο «Το Καταφύγιο των ωραίων ψυχών» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Ο κύριος Ισίδωρος είναι υπερήλικας. Και μόνος. Τόσο μόνος, που η μόνη του συντροφιά είναι το φάντασμα της γυναίκας του. Η κυρία Ελισάβετ τον νουθετεί, τον φροντίζει και τον προφυλάγει από τις κακοτοπιές που είναι πολλές και καραδοκούν παντού στη μεγάλη πόλη, την οποία (άκουσον, άκουσον!), ο κύριος Ισίδωρος τη διασχίζει καθημερινά με το ποδήλατό του, το οποίο (ξανάκουσον, ξανάκουσον!) διαθέτει και δυο μεγάλες βοηθητικές ρόδες, προκειμένου ο αναβάτης να μην γκρεμοτσακιστεί ένεκα αστάθειας. Τα γηρατειά, έλεγε ο Φίλιπ Ροθ, είναι σφαγείο, κι όντως κάπως έτσι, και ακόμα τραγικότερα, θα τα βίωνε κι ο ήρωας του Κυριάκου Αθανασιάδη, αν, εκτός από τη στοργή και την αγάπη που του δείχνει το πανταχού παρόν και τα πάντα πληρών φάντασμα της κυρίας Ελισάβετ, δεν συνέβαινε να μπει στη ζωή του κι ο Έκτορας.
Ο Έκτορας είναι ένα μεγαλόσωμο, βρόμικο, αδέσποτο σκυλί που πάγωνε στη βροχή και το κρύο, μα, όταν τα μάτια του αντάμωσαν με τη ματιά του κυρίου Ισίδωρου, ένα βραχυκύκλωμα περιέργειας και τρυφεράδας διαπέρασε και τους δύο. Τον υιοθέτησε και τον περιέθαλψε. Στο κολάρο του Έκτορα είναι γραμμένο το όνομα μιας πόλης. Τα υπόλοιπα είναι δράση, περιπέτεια και μια χριστουγεννιάτικη ιστορία φιλίας και καλοσύνης, που παίρνει μπρος όταν άνθρωπος και σκύλος ξεκινούν να πάνε εκεί. Στη μικρή πόλη θα περάσουν το κατώφλι της ταβέρνας της Θεοκτίστης, που μαγειρεύει, και της Μελίνας, που αγαπά να γράφει ιστορίες. Μαζί θα γίνουν τέσσερις, θα κάνουν παρέα και θα μοιραστούν στιγμές με ανθρώπους που δεν τους έχουν ξαναδεί. Τα ριζόγαλα και οι κρέμες με κανέλα να είναι καλά, όπως εκείνα τα τέλεια που έφτιαχνε ο κύριος Ισίδωρος στο ζαχαροπλαστείο του, πολύ παλιά, πριν βγει στη σύνταξη.
Το «Καταφύγιο των ωραίων ψυχών»(εκδ. Διόπτρα) αναμφίβολα είναι ένα πολύ γλυκό και απόλυτα feelgood μυθιστόρημα. «Η ζωή» διατείνεται ο συγγραφέας, «είναι όμορφη και το πιο ζουμερό κομμάτι της είναι η αγάπη». Η αφήγηση κυλά διπλά: σε ένα κεφάλαιο παρακολουθούμε τον κύριο Ισίδωρο και την περιπέτειά του στον κόσμο, ενώ στο αμέσως επόμενο ξεδιπλώνονται οι σκέψεις του Έκτορα. Ο οποίος, αφού δηλώσει και ξαναδηλώσει πώς και γιατί νιώθει το πιο τυχερό σκυλί του κόσμου, φροντίζει να απαριθμεί όλα τα όμορφα πρόσωπα, όλες τις ωραίες στιγμές, όλα τα ωραία φαγητά, όλες τις ωραίες μυρωδιές και όλες τις ωραίες λέξεις που έμαθε και ορίζουν τη σχέση του με τους ανθρώπους που αγαπά και τον υπερλατρεύουν. Η απώλεια, το πένθος και η μοναξιά του κυρίου Ισίδωρου αίφνης, χάρη στην είσοδο του σκύλου, της Μελίνας και της Θεοκτίστης στη ζωή του, παραμερίζονται. «Οι αρρώστιες, οι θάνατοι και η παγωνιά του Δεκέμβρη είναι σαν να μην υπάρχουν και επί τούτου», όπως εξομολογήθηκε ο συγγραφέας στην παρουσίαση του βιβλίου του στη Θεσσαλονίκη «στην ιστορία του πρωταγωνιστούν μόνο καλοί άνθρωποι, στους οποίους και θα συμβούν ακόμα καλύτερα πράγματα».
Αισιοδοξία, συγκίνηση και ένα μεγάλο χαμόγελο: αυτά θα σας συμβούν με το πέρας της ανάγνωσης του νέου μυθιστορήματος του Κυριάκου Αθανασιάδη, αλλά και μια τόνωση ηθικού (να την αποκαλέσω;). Το επιμύθιο της λογοτεχνίας του σε παρόντα χρόνο είναι το μπιτλικό «all you need is love», αφού κατά τον συγγραφέα η αγάπη σε θρέφει και δεν τελειώνει ποτέ.
