Χρησιμοποιούνται με τρέλα στη λογοτεχνία, όχι μόνο στην δημοσιογραφία, που (πάει στο διάολο) συγχωρούνται λόγω βιασύνης… και δεν λένε ποτέ αυτό που νομίζουν ότι λένε αλλά κάτι που κανείς δεν σκοτώνεται να μάθει.
Χρησιμοποιήστε τα αν επιμένετε - ξέροντας ότι είναι κλισέ-τούβλα – αλλά με αυτοσαρκασμό … ή προσθέστε τα δικά σας στη λίστα!
• .Πριν στεγνώσει η μελάνη
• .Πριν (προλάβουν να) στεγνώσουν τα δάκρυα στα μάτια της/του
• .Δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια της
• .Τα αυτιά της άρχισαν να βουίζουν
• .Ήταν το καμάρι του πατέρα του/της
• .Το αθώο παιδί/ έπαιζε αθώα/ ανυποψίαστο/ η ανυποψίαστη νέα/ η αθώα και ανυποψίαστη/ η νεαρή καλλονή/ η άτυχη καλλονή
• .Χλωμός σαν φάντασμα/ κίτρινος σαν λεμόνι/ κατακόκκινος σαν αστακός/άσπρη σαν το γάλα/ κατάλευκη σαν απάτητο χιόνι
• .Γενναίος σαν λιοντάρι/ όρμησε σα λιοντάρι/σαν τίγρη/σαν αρκούδα/ όρμησε σαν λυσσασμένος / σαν πεινασμένο σκυλί/ σαν τσακάλι/ σαν λυσσασμένη γάτα
• .Τρώγονται σαν το σκύλο με τη γάτα/ σα τα κοκόρια
• . Πήγανε σαν πρόβατα στο μαντρί/ στη σφαγή
• . Πονηρός σαν αλεπού/αθώα σαν περιστέρι/ πεισματάρης σα μουλάρι-γάιδαρος/ ήρεμος σαν αρνί/ χαζός σαν αγελάδα-μοσχάρι-ζουλάπι/ βρώμικος σαν γουρούνι
• .Η φωνή της ήταν (σαν) μελωδία στ’ αυτιά του/ σαν θεία μελωδία/ουράνια μελωδία
• .Το δωμάτιο ήταν αχούρι/ Το σπίτι ήταν (σαν) στάβλος
• .Τα κουρέλια που φορούσε
• .Είχε μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια, σημάδι ξενυχτιού/κραιπάλης
• .Κάπνιζε το ένα τσιγάρο πάνω στο άλλο
• .Κάπνιζε σαν φουγάρο/τσιμινιέρα/εργοστάσιο
• .Πεινάει σα λύκος/ τρώει σα γουρούνι/ κολυμπάει σαν δελφίνι-ψάρι/ χτυπιέται σα χταπόδι/ γουργουρίζει σα γάτα/κουρνιάζει σαν γάτα/ τσιμπολογάει σαν πουλάκι-ποντικάκι/ γυρνάει γύρω γύρω σα λιοντάρι στο κλουβί/ λιάζεται σα τη σαύρα/ πλατσουρίζει σαν παπί
• . Σαν καρδερίνα* στο κλουβί (*όχι ο Τουίτη)
• .Με κοντά παντελονάκια/ Με κοντά σοσόνια
• .Με ατέλειωτα, μακριά πόδια/ και τορνευτές γάμπες
• .Τα κρινοδάχτυλά της
• .Ο φιλντισένιος της λαιμός
• .Τα αλαβάστρινα μπράτσα της
• .Τα άλικα-κατακόκκινα-πορφυρά της χείλη/ χείλη κόκκινα σαν αίμα
• .Τα λευκά της στήθια
• .Τα σμιλεμένα της γόνατα/οι σμιλεμένοι της ώμοι
• .Η λυγερή της μέση/ Η λυγερή κορμοστασιά της
• .Το χρυσάφι των ματιών της
• .Οι στιβαροί του ώμοι
• .Οι φαρδιές του πλάτες/ τα γεροδεμένα του μπράτσα/τα στιβαρά του χέρια
• .Ο στυγερός εγκληματίας/ ο αδίστακτος κακούργος-εγκληματίας-απατεώνας/ το αδίστακτο κτήνος
• .Το κτήνος που κρύβει μέσα του
• .Το λαμπερό-αστραφτερό της χαμόγελο
• .Μέρα με τη μέρα/ η μέρα γινόταν νύχτα κι η νύχτα μέρα
• .Η μέρα έγινε νύχτα χωρίς να το καταλάβει
• .Ο καιρός περνούσε χωρίς να το καταλάβει
• .Την/τον τύλιγε η μοναξιά-απελπισία-απαισιοδοξία
• .Την/τον κυρίευσε η χαρά-λύπη-θλίψη-τρομάρα-παγωμάρα-ναυτία
• .Ένοιωσε ένα κενό μέσα του/της
• .Ένοιωσε να πέφτει στο κενό
• . Άνοιξε η γη και τον κατάπιε
• . «Ποιος είσαι, εσύ που κρύβεσαι στα σκοτάδια; Φανερώσου!»
• .Η ματιά της τον κάρφωσε σαν μαχαίρι/σουγιάς/σπαθί/βέλος/αγκάθι/σουβλί
• .Τα λόγια της τον χτύπησαν σαν χαστούκι (στο πρόσωπο)
• .Οι μέρες του ήταν μετρημένες
• .Οι ώρες περνούσαν η μία μετά την άλλη
• .Η νύχτα ήταν σκοτεινή
• .Ξημέρωσε ο θεός τη μέρα
• .Έτρεμε σαν την καλαμιά στον κάμπο/σαν ζυγούρι/ σαν χέλι/ σαν σπουργίτι
• .Φώλιασε στην αγκαλιά του σαν (τρομαγμένο) σπουργίτι/ περιστέρι/ μπεκατσόνι * (*δόκιμο)
• .Δεν άντεχε άλλο τα αναφιλητά της
• .Ξύπνησε με ένα ξάφνιασμα
• .«Μπάμπη» είπε, «εσύ εδώ;»
• .Έκανε βήματα στο κενό
• .Άλλη μια ξάγρυπνη νύχτα έφτανε στο τέλος της
• .Ο πόνος του δεν είχε όρια/ ο απύθμενος πόνος του
• .Είχε πιάσει πάτο (ο πόνος του ή/και ο ίδιος)
• .Ψάχνει αυτό το κάτι, το διαφορετικό/το ιδιαίτερο
• . Μιλάει την γλώσσα της ψυχής/ του σώματος/ του έρωτα/ του πάθους/ πόθου/ της μουσικής
• . Το άγγιγμά της τον ηλέκτρισε/ ένοιωσε να ηλεκτρίζεται
• .Πετάχτηκε σαν ελατήριο/ σαν βέλος/ σαν πύραυλος
• . Μοναδικό στο είδος του/ κορυφαίο στο είδος του
• . Το αστέρι του ανατέλλει
• . Το αστέρι του έχει δύσει
• . Η ζωή είναι πικρή/μικρή/σκληρή/αδίστακτη/χάλια/ γλυκιά
• . Ήταν ένας τιποτένιος, ένα σκουπίδι, ένα τίποτα
• . Ήταν ένας λιγομίλητος άντρας/ μιλούσε ξεκάθαρα και σταράτα
• . «Μπάμπη», είπε, «εσύ είσαι στ’ αλήθεια;»
• . Έκλαιγε με αναφιλητά/ οι ώμοι της τραντάζονταν από τα αναφιλητά
• . Έγερνε σαν καλαμιά στον κάμπο
• . Έγειρε να κοιμηθεί/ να ξαποστάσει
• . Η καρδιά του ήταν σφιγμένη
• . Τα σωθικά του ήταν αναστατωμένα
• . Το κεφάλι του πάει να σπάσει
• . «Βαγγέλη εσύ;! Τόση ώρα νόμιζα ότι ήσουν ο Μπάμπης! Μα τι ευχάριστη έκπληξη!»
• . Η ζωή του δεν είχε νόημα χωρίς αυτήν/όν.
• . Κόπηκε το νήμα της ζωής του εντελώς ξαφνικά και απρόσμενα.
• . Η συνάντησή τους ήταν απρόσμενη.
• . Η σχέση τους δεν είχε νόημα.
• . Η αγάπη/ ο έρωτάς τους δεν είχε όρια.
• . Τα λόγια της τον έκαναν σκουπίδι/κουρέλι/ άνθρωπο/ άντρα/ αδερφή.
8°
