Η Ζωή Καραμήτρου διαβάζει το νέο βιβλίο του Γιάννη Μακριδάκη «Οι βάρδιες των πουλιών» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ.
Ο Ανέστης Δεληγιώργης ναυαγεί σε μια κοντινή βόλτα με τη βάρκα του ξαδέρφου του... του ξαδέρφου του που τον χαρακτηρίζει απρονοησία και ξεροκεφαλιά. Και τον χάνει, μαζί και τον γιο του ξαδέρφου, η κόρη σώζεται. Μετά από ώρες στα κύματα, σώζεται και ο ίδιος. Σώζεται κι αρχίζει να σκάβει μέσα του, αναρωτιέται για τη γενιά του, για τις ρίζες του για τον αληθινό πρόγονό του, την «Περιστερού», από τον οποίο και καταλήγει ότι κατάγεται. Η «Περιστερού», περιπαικτικό παρανόμι του Θανάση Δεληγιώργη που είχε το βίτσιο να εκτρέφει περιστέρια, τα εκπαίδευε και τα έδινε μαζί στα πλοία, να γυρίζουν πίσω με μαντάτα σε περίπτωση ανάγκης.
Ο Μακριδάκης για άλλη μια φορά φτιάχνει ένα βιβλίο που δεν θέλεις να το αφήσεις απ’ τα χέρια, παρά μονάχα όταν δεν έχει άλλο πια. Ακόμη κι όταν παιδεύεσαι με το δαιδαλώδες σόι, σοφά στο τέλος υπάρχει το γενεαλογικό δέντρο να καταφεύγεις, αφού η ιστορία δεν σου επιτρέπει να προσπεράσεις πρόσωπα, προσωνύμια, συγγένειες, μπερδέματα.
Στις αρχές Νοεμβρίου, σε εκδήλωση στην Αθήνα, ο Γ. Μακριδάκης αναφέρθηκε σε αυτό το βιβλίο του: Ο αφηγητής της ιστορίας, ο Ανέστης Δεληγιώργης, έλκει την καταγωγή του από τα απέναντι, την Αγία Παρασκευή, το Κιόστε της Μικράς Ασίας. Ένα ολόκληρο γαϊτανάκι δεσμών, πνιγμών, τραγωδιών τυλίγεται και ξετυλίγεται ακατάπαυστα στις σελίδες του βιβλίου. Πολλά περιστατικά είναι αληθινά. Το ναυάγιο του αφηγητή, το πέρασμα του ψαρά στα τουρκικά νερά, ο ξεριζωμός και η φυγή στην Ελλάδα, είναι γεγονότα. Ο Μακριδάκης τα ξέρει, έχει μιλήσει με τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούσαν, ο ναυαγός Ανέστης δεν είναι γέννημα της φαντασίας, η αποδελτίωση από τον συγγραφέα χιώτικων εφημερίδων αφήνει το αποτύπωμά της στο βιβλίο.
Εμένα με συγκινεί όμως ο απλός, απλούστατος Ανέστης. Που παλεύει να μην πνιγεί, που σιχαίνεται τα άλλα πουλιά, τους γλάρους που τον περιτριγυρίζουν και ορμούν −είναι γι' αυτούς ζωντανή τροφή−, που σκιάζεται τη γυναίκα του την Ελένη, τόσο ξένος μαζί της, τόσο αταίριαστος. Ο Ανέστης που μετά το ναυάγιο παλεύει να βρει ποιος είναι, τι θέλει, τι μπορεί, τι αντέχει.
Ο γενναίος Ανέστης που αποφασίζει το αδιανόητο που ισοδυναμεί με θάνατο, να αποχωριστεί τη γενιά του, τη γενιά της «Περιστερούς», που από κει κρατάει. Αποφασίζει να διώξει για πάντα τις μεγάλες αγάπες του, τα περιστέρια που και ο ίδιος εκτρέφει, για να σπάσει τη μοίρα κι έτσι τα στέλνει σε εκτροφέα στη Δράμα «...σου έχω εμπιστοσύνη απόλυτη και είμαι βέβαιος πως δεν θα πάθουμε ζημιά, θα περιμένεις ίσαμε να σκαντζάρουνε οι βάρδιες των πουλιών, να αλλάξουνε οι γενιές τους και να μην ξέρουνε τα νέα τα πιτσούνια την πατρίδα των προγόνων τους, να μην γυρίσουνε ποτέ ξανά εδώ, να μείνουνε σ' εσένα διά παντός».
Γλώσσα απλή και εγγύτατη, γραφή ρέουσα, πυκνή και συναρπαστική, καταθέσεις εσώτατες, συγκίνηση και χαμόγελο, αγωνία και πίκρα, διάθεση περιπαικτική και σοβαρή, διόλου σοβαροφανής και επίπλαστη, αυτή είναι για άλλη μια φορά η προσφορά του Μακριδάκη. Αποδεκτή με μεγάλη χαρά και μια ακόμη αφορμή για τη στροφή στο καθρέφτη μας. Ας μας ξαναδούμε λοιπόν...
Με αφορμή το βιβλίο «Με τη δική σου ματιά μονάχα», η συγγραφέας μιλά αποκλειστικά στην Athens Voice για την πρόκληση να μετατρέψει την κρυφή ζωή της Μάιερ σε μια δυνατή μυθοπλαστική αφήγηση
Η συλλογή διηγημάτων «Οι Αόρατοι της Γης» είναι το αποτέλεσμα του δημιουργικού διαλόγου των συγγραφέων με ένα έργο της ομότιτλης έκθεσης της Σμαρώς Τζενανίδου
Ο συγγραφέας και μεταφραστής μιλά για το νέο του μεταφραστικό έργο, τη συλλογή του Γεωργιανού συγγραφέα Έρλομ Αχβλεντιάνι «Ο άντρας που έχασε τα λογικά του», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.
13°
