- CITY GUIDE
- PODCAST
-
13°
Γιώργος Σιακαντάρης: Επιστροφή στον Αιώνα των Φώτων
Γυρίσαμε την πλάτη στην ορθολογική διαχείριση
Ζαν-Ζακ Ρουσσώ Ο φιλόσοφος της πεφωτισμένης δημοκρατίας του Γιώργου Σιακαντάρη, εκδ. Πόλις
Το «ελληνικό Κοινωνικό Συμβόλαιο» καταπατήθηκε. Γυρίσαμε την πλάτη στην ορθολογική διαχείριση. Στην ευημερούσα (με δανεικά) δημοκρατική χώρα μας κανείς από τους κυβερνώντες δεν προέβλεψε την οικονομική και κοινωνική κρίση που ορμούσε καταπάνω μας. Αυτό που γεννήθηκε από την κρίση ήταν σιωπή κι αδυναμία. Υποχώρησε η λογική. Κυριάρχησε ο φόβος, η οργή, η βία, η απογοήτευση. «Σε μια εποχή απαξίωσης της πολιτικής, οι απόψεις του φιλοσόφου πως όταν οι πολίτες ενός κράτους θεωρήσουν ότι δεν τους ενδιαφέρουν οι δημόσιες υποθέσεις, τότε τούτο το κράτος καταρρέει, δείχνουν πόσο επίκαιρες είναι ορισμένες πλευρές της σκέψης του» σημειώνει ο συγγραφέας.
Ζούμε εποχές πνευματικού και πολιτιστικού συντηρητισμού, γι’ αυτό το αίτημα του Διαφωτισμού είναι πάντα επίκαιρο και πολύτιμο. Αυτό προσπαθεί να μας πει στο ολιγοσέλιδο δοκίμιό του ο Γιώργος Σιακαντάρης με αφορμή την επέτειο της συμπλήρωσης 300 χρόνων από τη γέννηση του συγγραφέα και 250 από τη δημοσίευση του «Κοινωνικού Συμβολαίου» και του «Αιμίλιου».
Όμως, το κείμενο του Σιακαντάρη δεν πρέπει να εκληφθεί μόνο ως ένα θεωρητικό κείμενο. Είναι ένα επίκαιρο πολιτικό σχόλιο που αναφέρεται κυρίως στις ελλείψεις της σημερινής κοινωνίας. Έρχεται να συμπληρώσει από μια άλλη σκοπιά το προηγούμενο βιβλίο του «Οι μεγάλες απουσίες - Η ελληνική Δημοκρατία σε άμυνα» (εκδ. Πόλις) και να εκφράσει και πάλι εμμέσως την πίστη του συγγραφέα στις αξίες του Διαφωτισμού, στα προτάγματα της ελευθερίας, της δημοκρατίας, του εκσυγχρονισμού.

Το κεντρικό πρόταγμα του Διαφωτισμού είναι «παραχωρώ κεκτημένα για να διατηρήσω το όλον». Θιασώτης της πεφωτισμένης δημοκρατίας, ο Ρουσό διαχωρίζει σαφώς τη γενική βούληση από τη βούληση όλων. Αντικείμενο της γενικής βούλησης είναι το «κοινό αγαθό, το οποίο δεν μπορεί να αποτελεί άθροισμα των επιμέρους συμφερόντων, των προσωπικών ιδιοτροπιών και ατομικών επιθυμιών».
Είναι φανερό, γράφει ο Σιακαντάρης, ότι ο Ρουσσώ δεν ήταν υπέρμαχος της άμεσης δημοκρατίας, μοντέλο το οποίο απέρριπτε κατηγορηματικά, αλλά υπέρ μιας δημοκρατίας που στηρίζεται στις ελίτ. Θεωρούσε την κυβέρνηση εγγυητή των νόμων, «αφέντης» των οποίων είναι ο λαός. Υποστήριζε ότι μόνο η ύπαρξη δημόσιας ηθικότητας μπορεί να αναπληρώσει τις ανεπάρκειες των πολιτικών. Αναλογιζόμενοι τη σημερινή κατάσταση, αντιλαμβανόμαστε πόσο μας αφορούν όλα αυτά.
Έρχεται λοιπόν ο μεγάλος φιλόσοφος του Διαφωτισμού να «ξεκαθαρίσει» έννοιες οι οποίες έχουν παρερμηνευθεί. Στην Ελλάδα αρνιόμαστε να δεχτούμε ότι αν θέλουμε να διατηρήσουμε μέρος της ευμάρειάς μας, της ελευθερίας μας, πρέπει να παραχωρήσουμε κάποια «κεκτημένα». Πολιτικοί και συντεχνίες, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, δεν έχουν πάψει ακόμα και τώρα να κινούνται αποκλειστικά βάσει του δικού τους ιδιοτελούς συμφέροντος.
Τα περισσότερα μέτρα παίρνονται με γνώμονα το ιδιαίτερο συμφέρον της κάθε κοινωνικής ομάδας, αυτό που ενδιαφέρει είναι ποιους θίγουν και όχι αν λύνουν το πρόβλημα. Το σωστό ερώτημα, όμως, είναι αν διαλύουν ή ενισχύουν την κοινωνία. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, υπάρχει ανάγκη θεώρησης του καθολικού συμφέροντος.
Προσπεράσαμε διάφορους κρίκους μίας αλυσίδας, η οποία ονομάζεται διαφωτισμός, δυτικός πολιτισμός, σύγχρονη νεωτερική κοινωνία. Σήμερα καλούμαστε να ανοικοδομήσουμε πάνω στα ερείπια των παλιών σάπιων θεσμών νέες κοινωνικές σχέσεις, ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο, να συνδέσουμε και πάλι την ιδιωτική συνείδηση με τη δημόσια δράση. Όπως λέει ο Ρουσσώ, να οικοδομήσουμε τους καλύτερους κοινωνικούς θεσμούς για να προστατεύσουμε την ελευθερία και την ιδιοκτησία από την αυθαιρεσία του κράτους και των αγορών. Έχουμε κατακτήσει ελευθερίες, οφείλουμε να τις υπερασπιστούμε.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Όσα είπαμε με έναν από τους πιο επιδραστικούς στοχαστές της εποχής μας
Ο τόμος προς τιμήν του σε επιμέλεια των πανεπιστημιακών καθηγητών Burkhard Fehr και Παναγιώτη Ροϊλού
Ποτέ δεν με απογοήτευσε αυτός ο Εβραίος συγγραφέας από την Πολωνία, που το 1978 πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας
Δεν πρόκειται για μια αυστηρή πραγματεία, αλλά για ένα βιβλίο που μετατρέπει τη σύνθετη διαδικασία της αγοράς κατοικίας σε ανθρώπινη κουβέντα.
Από τις Εκδόσεις Βακχικόν, σε μετάφραση Σωτήρη Μηνά
Ένα μυθιστόρημα για όλους όσοι ζουν «σημαδεμένοι» — από την εμφάνιση, από το παρελθόν, από τις συνθήκες
Το Βιβλίο της Ημέρας, από τις Εκδόσεις Gutenberg
Με αφορμή το βιβλίο «Με τη δική σου ματιά μονάχα», η συγγραφέας μιλά αποκλειστικά στην Athens Voice για την πρόκληση να μετατρέψει την κρυφή ζωή της Μάιερ σε μια δυνατή μυθοπλαστική αφήγηση
Το δοκίμιο της συγγραφέα και ιστορικού που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
Το Βιβλίο της Ημέρας, από τις Εκδόσεις Bell
H συλλογή διηγημάτων «Ουμπίκικους» του Γιώργου Τσακνιά (192 σελίδες, Εκδόσεις Κίχλη), κυκλοφορεί στις 5 Δεκεμβρίου
Η τιμητική εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, 9 Δεκεμβρίου 2025
Η συλλογή διηγημάτων «Οι Αόρατοι της Γης» είναι το αποτέλεσμα του δημιουργικού διαλόγου των συγγραφέων με ένα έργο της ομότιτλης έκθεσης της Σμαρώς Τζενανίδου
Ο συγγραφέας και μεταφραστής μιλά για το νέο του μεταφραστικό έργο, τη συλλογή του Γεωργιανού συγγραφέα Έρλομ Αχβλεντιάνι «Ο άντρας που έχασε τα λογικά του», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Το «Last Rites» είναι το βιβλίο που έγραψε ο Όζι λίγο πριν φύγει από τη ζωή
Από ένα δάνειο 70.000 λιρών σε πέντε Νόμπελ Λογοτεχνίας
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.