Ανδρέας Ρουμελιώτης, δημοσιογράφος: «Διαβάζοντας το βιβλίο αυτού του κουνημένου (και ουδόλως κουνιστού) κοριτσόπουλου απ’ τα “τρελά νερά” του Σκαριμποευρίπου, επανασυνειδητοποίησα, ο ασυνείδητος, ότι αγνοώ παντελώς τις γυναίκες και δεν ημπόρεσα να καταλάβω ούτε και την ίδια μου τη... μαμααά. Το “Μπλε” είναι ένα βιβλίο γυναικείο κι εγώ άνδρας εκ παρεξηγήσεως που ’χω θηλυκό μυαλό, ο άμυαλος, κατόπιν εγκεφαλικής εγχειρήσεως. Δεν την (κατ)έχω ετούτην δω τη σουσουράδα, έχει ένα μοναδικό τρόπο γραφής που μου προκαλεί αμηχανία και δυσάρεστη έκπληξη, η ψυχοχαράδρα. Σα μύγα ίπταται και διακτινίζεται, δεν μπορείς να την πιάσεις. Εσύ! Όχι εγώ. Παλιά μου τέχνη κόσκινο να εγκλωβίζω τα κοριτσάκια στο χρυσό κλουβί που ονειρεύονται για να ζήσουν αιχμάλωτες του ακήρυχτου ερωτικού πολέμου. Καμιά τους δε γλιτώνει από τον –έλα στο– θείο!»
Δέσποινα Τριβόλη, αρχισυντάκτρια Life & Culture της Huffington Post Greece: «Στο “Μπλε” ξεδιπλώνονται δύο πόλεις, ένας έρωτας, αλλά κυρίως τα δεκάδες “ενδιάμεσα” μεταξύ του έρωτα και της φιλίας. Λίγο φίλοι - κάπως εραστές, λίγο εραστές - κυρίως φίλοι, μόνο εραστές – τα ποσοστά αλλάζουν. “Πώς γίνεται να θέλεις τον άλλον στο μισό και στο περίπου;” αναρωτιέται κάποια στιγμή ο πρωταγωνιστής. Κυρίως όμως το “Μπλε” ανήκει σε ένα είδος που έχει πλέον εκλείψει, το (ερωτικό) αθηναϊκό μυθιστόρημα: ταξιτζήδες που τραγουδάνε σκυλάδικα στα Εξάρχεια, καφέδες στη Βραζιλιάνα και στο Φλοράλ, αγόρια που παίζουν manager με κλειστές τις γρίλιες σε διαμερίσματα πολυκατοικιών ή περιμένουν στην ουρά του ΟΑΕΔ στην Ομόνοια και κορίτσια που ταξιδεύουν Αθήνα-Κωνσταντινούπολη, Κωνσταντινούπολη-Αθήνα ψάχνοντας να βρουν τον εαυτό τους».
Θα παίξει μουσική το συγκρότημα Pop Eye: «Αν το “Μπλε” ήταν τραγούδι θα ήταν σίγουρα το “The Deepest Sea”, ένα δικό μας κομμάτι που γράψαμε το 2006. Eίναι ένα τραγούδι από τα πιο χαρακτηριστικά του συγκροτήματός μας, που σε προτρέπει να “βουτήξεις” στα νερά των ελληνικών θαλασσών. Στο ρεφρέν σε ρωτάει: “Would you come with me to the deepest sea?”. Οι στίχοι και η μελωδική του γραμμή είναι διάχυτοι από αυτή τη μπλε μελαγχολία που συναντάς και μέσα στο βιβλίο».
Θα προβάλλονται φωτογραφίες του Αργύρη Δρόλαπα: «Αν το “Μπλε” ήταν φωτογραφία δεν μπορεί παρά να ήταν μια φωτογραφία στις αποχρώσεις του μπλε. Εκείνο το μπλε που γεμίζει τον ουρανό λίγο μετά τη δύση του ήλιου και λίγο πριν την ανατολή του. Το σκηνικό; Μια απέραντη παραλία, ενώ ξημερώνει, με τα όρια ουρανού και θάλασσας να μην είναι ακόμη ξεκάθαρα και δυο ανθρώπινες φιγούρες να αχνοφαίνονται. Μια καινούργια μέρα να ξημερώνει και μια νύχτα, που άξιζε να τη ζήσεις με όλες σου τις αισθήσεις, να τελειώνει. Εκείνη η μοναδική στιγμή της μετάβασης είναι το “Μπλε”».
Info: Από τις εκδόσεις ATHENS VOICE BOOKS. Ianos café, Σταδίου 24, 2103217426
17°
