Η Billie Supernatural παρουσιάζει στην ATHENS VOICE το νέο της βιντεοκλίπ «Κομμάτια είσαι πάλι» και γράφει για το νέο της τραγούδι από το άλμπουμ «Ντάρμα».
«Nu-disco σουρεάλα πασπαλισμένη με cyberpunk στοιχεία που εμπερικλείει από όλες τις απόψεις την αισθητική του σήμερα, σατιρίζοντας τη θυελλώδη μας ανάγκη για επιστροφή στα 90s» είναι μία περιγραφή που συνοδεύει το καινούργιο τραγούδι της Billie Supernatural, «Κομμάτια είσαι πάλι», και μοιάζει αρκετά πετυχημένη. Μια σύγχρονη, τη λες και κουκουρούκου, ιστορία, γεμάτη συμβολισμούς για τη σύνδεση του συνειδητού με το ασυνείδητο.
Μετά το ντεμπούτο της «Σαν Κυρία» που κυκλοφόρησε το 2019 κι έδειξε έναν άλλο τρόπο για το πώς μπορείς να συνδυάσεις διαφορετικά μουσικά στοιχεία αποφεύγοντας τις hype κοινοτοπίες, η Billie ηχογράφησε το νέο της τραγούδι και το μοιράζεται εδώ και λίγες μέρες με ένα βιντεοκλίπ που επιμελήθηκε η ίδια από την αρχή μέχρι το τέλος.
Επιπλέον συμμετείχαν με πρωτότυπες ιδέες ο κιθαρίστας Γιώργος Καπής, το παίξιμο και την προσέγγιση του οποίου έχουμε θαυμάσει με το σχήμα των Valleta Str Project και τις Ρόδες United, ο ντράμερ Κωνσταντίνος Γοντικάκης και ο σαξοφωνίστας Γιώργος Κάστανος. Μία πρώτη ιδέα από το νέο της άλμπουμ «Ντάρμα». Πώς προέκυψε και τι θέλει να πει η ίδια μέσα από αυτό το τραγούδι;
Η Billie Supernatural γράφει για το νέο της τραγούδι «Κομμάτια είσαι πάλι»
«Το “Κομμάτια είσαι πάλι” ξεπήδησε από το κεφάλι μου μετά από μια σειρά ονείρων που με επισκέπτονταν συστηματικά. Η ισχυρή σύνδεση μας με το υποσυνείδητο είναι η πύλη μέσα από την οποία ξεπροβάλουν διάφορες μεγάλες αλήθειες στις οποίες το συνειδητό μας γυρνάει την πλάτη… Νιώθουμε την συμπαντική έλξη με τους άλλους στα αλήθεια ή ζούμε τελικά μέσα σε μια φαντασίωση; Σίγουρα έχετε κυριευτεί και εσείς από συναισθήματα που έχουν ξυπνήσει εξαιτίας της λαθεμένης ερμηνείας σας, που σας έκανε να νιώθετε έτοιμοι να εκραγείτε σαν πυροτέχνημα.
Μερικές φορές οι άνθρωποι εξυπηρετούνται όταν εσείς παρερμηνεύετε τη συμπεριφορά τους και ενώ βλέπουν πως σας επηρεάζουν, τόσο πιο πολύ τρέφεται ο εγωισμός τους και έτσι μπορεί να διαιωνίζουν αυτή την κατάσταση που βιώνεται εσαεί.
“Ή κόβεις το σχοινί που σε τραβάει στον πάτο ή το αφήνεις να σε πάρει μαζί του”. Το κομμάτι θα έλεγε κανείς είναι μια “τέλεια συνταγή χάους” που μπορεί να σε οδηγήσει στην παράνοια. Είναι και ο τίτλος ενός αποσπάσματος από το πρώτο μου βιβλίο που πλησιάζει.
Όταν κάποιος σέρνει πολλές ψυχές πίσω του, κάτι που σε κάνει να έλκεσαι διαολεμένα λόγο της φαινομενικά αυξημένης του ζήτησης, στην πραγματικότητα υποδηλώνει έναν άνθρωπο απορριπτικό προς τον εαυτό του, ανασφαλή και μοιρασμένο σε χίλια κομμάτια. Εκεί η μαζοχιστική μας τάση διεγείρεται και γινόμαστε άλογα σε κούρσα για να κερδίσουμε αυτόν τον αγώνα προς την καρδιά του πάση θυσία.
Η ουσία είναι πως αντιμαχόμαστε απέναντι στην ίδια μας την φύση. Αυτό το κομμάτι είναι η πιο σκληρή ουτοπική μάχη που έχω δώσει για να κερδίσω κάτι που πραγματικά δεν θέλω. Η απόρριψη που βιώνουμε από τέτοια άτομα, δεν υφίσταται. Είναι σαν την επιστρεπτέα προκαταβολή, την έχουμε δώσει χιλιάδες φορές πρώτοι εμείς στον άλλον καθώς έχουμε επιλέξει την αξιοπρέπεια μας αντ’ αυτού.
Είναι καθαρά δική μας η απόφαση να εμπλακούμε με έναν άνθρωπο που βρωμάει από μακριά ΛΑΘΟΣ. Μια απόφαση και ένας δρόμος που ασυνείδητα, αν τελικά επιλέγουμε είναι γιατί σε κάτι μας εξυπηρετεί. Ίσως μας δίνει έναν λόγο παραπάνω να γίνουμε κομμάτια».
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
