Η προηγούμενη συνάντησή μας ήταν βράδυ, μέχρι πολύ πιο βράδυ, στον Φελλό στην οδό Φαλήρου. Με ποτά. Αυτή τη φορά μετακινηθήκαμε στις μεσημεριανές ώρες της Φαλήρου και πάλι, με καφέδες, στο ήσυχο σαλόνι του ξενοδοχείου Ακρόπολις Σελέκτ, που τον φιλοξενεί μαζί με τις κιθάρες του και τα αυριανά του τραγούδια.
Πώς βλέπεις την κρίση;
Πάντα υπήρχε κρίση. Όσο υπάρχει αυτή η ελεύθερη αγορά θα υπάρχει μια επιτήδεια μειοψηφία που θα βρίσκει τρόπο να συγκεντρώνει τον πλούτο.
Υπήρξε μια περίοδος ψευδο-ευμάρειας με το πλαστικό χρήμα. Με νοιάζει ότι στην καμπούρα μας παίζονται περίεργα παιχνίδια και καλούμαι να ξεχρεώσω πράγματα τα οποία δεν προσυπέγραψα. Ποιος πήρε τα λεφτά και με χρέωσε; Τι τον έκαναν όλο αυτό τον πλούτο; Ποιος αποφάσισε να βάλει υποθήκη το κεφάλι μου; Kαι με τη δικαιολογία της κρίσης βρήκαν μια μεγάλη ευκαιρία για απολύσεις. Ένα βήμα για να απαλλαχθούν από το εργατικό δυναμικό πολλές επιχειρήσεις. Και χωρίς να πληρώνουν τεράστιες αποζημιώσεις. Εδώ, πάντως, ακόμη απλώς μας ακουμπάει. Κάποια στιγμή θα μας πάρει αγκαλιά. Το έργο της οικονομίας είναι ενιαίο.
Υπάρχει διέξοδος;
Αυτή η κρίση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το καλύτερο όλων των πραγμάτων. Πρέπει να πάρουμε απόφαση ότι η λύση δεν είναι η άγια οικονομία ούτε ο άγιος καπιταλισμός ούτε οι ειδήμονες των οικονομικών ζητημάτων. Δεν μπορούν όλοι αυτοί να κάνουν κουμάντο στη ζωή μας. Καλό θα είναι να το πάρουμε απόφαση και να γίνουμε πιο αυτεξούσιοι. Nα αποφασίσουν κι οι πολιτικοί μας να κάνουν τη δουλειά τους κάποια στιγμή και να σταματήσουν να λένε επικοινωνιακά παραμύθια όλη την ώρα.
Είναι σαν να έχουν ξαφνικά ανακαλύψει το νόμο της επικοινωνιακής βαρύτητας. Επειδή εμείς τώρα τελευταία βρήκαμε τη μηχανική της κοινωνικής συνείδησης, το έμαθαν κι αυτοί σαν καθυστερημένοι μαθητές και το εφαρμόζουν πάνω στο κατεργασμένο μας δέρμα, για να δουν πώς αντιδρούμε σε αυτό.
Ο ρόλος των διανοούμενων και των καλλιτεχνών;
Εκεί που ήταν πάντα. Τι θα έπρεπε να κάνουν δηλαδή οι διανοούμενοι; Μια μετωπική επίθεση πάνω στην κοινωνική συναίνεση; Αφού δεν υπάρχει πολεμική εκ μέρους της κοινωνίας και το καλλιτεχνικό της μέρος θα είναι ήπιο.
Πώς τα είδες τα Δεκεμβριανά;
Ήταν φυσικό κι επόμενο. Συνεχώς υπάρχει ένα πρόβλημα που διαιωνίζεται για δεκαετίες. Η διαφορά είναι ότι τώρα τα παιδιά ξέρουν περισσότερα από τους παλιότερους, επικοινωνούν με το διαδίκτυο που είναι μεγάλο μέσο. Κι υπήρχε κι η αιτία, αυτή η χοντράδα, η ακαταλόγιστη πράξη να σηκώσει ο άλλος το όπλο και να σκοτώσει ένα παιδί... Αμέσως άνοιξε η σκηνή και απελευθερώθηκε ο παραλογισμός.
Ήταν φυσικό. Αν δεν γινόταν δεν θα ήταν φυσικό. Να ευγνωμονούν οι ιθύνοντες ότι η επιθετικότητα βγήκε με τόσο ήπιους τρόπους. Σχεδόν ευγενικοί. Μη γελάς. Ήταν ευγενική η αντίδραση. Κράτησε ένα επίπεδο πολιτισμού. Απλώς έσπασαν βιτρίνες και πράγματα. Τα φυσικά αποτελέσματα μιας μαζικής δράσης. Και τις βιτρίνες, πάλι, εμείς δεν θα τις πληρώσουμε; Mε τον εαυτό μας παίζουμε χιονοπόλεμο.
Δεν σε ενόχλησε δηλαδή το πλιάτσικο, και η σπασμένη βιτρίνα, που χρησιμοποιήθηκε εκτενώς εναντίον των κουκουλοφόρων.
Φυσιολογικές εκδηλώσεις. Όλοι κουκουλοφόροι είναι. Όσοι ασκούν εξουσία πάνω στα κεφάλια των ανθρώπων κουκούλες φοράνε και μάσκες.
12°
