Κριτική για την ταινία «Τα τρία πατώματα (Tre Piani)» του Νάνι Μορέτι με τους Ρικάρντο Σκαμάρτσιο, Μαργκερίτα Μπάι, Αλμπα Ρορβάκερ, Αντριάνο Τζιανίνι.
Καλοκαίρι, σε μία πολυτελή συνοικία της Ρώμης, τρεις οικογένειες που κατοικούν στο ίδιο κτίριο βλέπουν τις ζωές τους να αλληλεπιδρούν και να επηρεάζονται σε απρόβλεπτο βαθμό.
Μέσα σε μία διαδρομή άνω των 10 ετών η κάμερα του Νάνι Μορέτι καταγράφει τα τερτίπια της μοίρας αλλά και τις συνέπειες που αναγκάζονται να πληρώσουν οι ήρωές του όταν οι αρχικές τους προσδοκίες διαψεύδονται ή οι επιλογές που κάνουν έχουν αντίθετα αποτελέσματα από εκείνα που επιδίωκαν. Παρά την εντιμότητα της γραφής και την ειλικρίνεια των προθέσεων ο Μορέτι βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του ισραηλινού συγγραφέα Εσκόλ Νέβο κι ανακυκλώνει κοινούς τόπους και ιδέες από τα παλιά του έργα αλλά όχι (δυστυχώς) και το παροιμιώδες καυστικό του χιούμορ. Η τραγωδία ως αναπόσπαστο κομμάτι του κύκλου της ζωής, οι οικογενειακές συγκρούσεις, οι διαπροσωπικές σχέσεις, το κόστος των λάθος αποφάσεων και επιλογών, η χαρμολύπη που συνοδεύει το κάθε τι στην καθημερινότητα, η έννοια της απώλειας και η προσπάθεια κατανόησής της. Τα «Τρία πατώματα» του Νάνι Μορέτι είναι ένα φιλμ που παρακολουθείται με ενδιαφέρον καθώς σκιαγραφεί με έντονα δραματικά χρώματα τα βασικά πρόσωπα της ιστορίας αλλά δεν γίνεται ποτέ συναρπαστικό, αρκούμενο σε μια μάλλον επιδερμική ματιά πάνω στις «ζωές των άλλων». Επίσημη συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του περσινού φεστιβάλ των Κανών.
15°
