Συνέντευξη με τον Δημήτρη Κούσανδα, εικονογράφο και σκηνοθέτη του «Βίκυ - Ενενήντα Δεύτερα για τη Μοσχολιού» που παρουσιάζεται στο Animasyros.
Τα φώτα της επιγραφής της μπουάτ έχουν ανάψει, τα επόμενα τρία πλάνα δείχνουν τον εσωτερικό χώρο της μουσικής σκηνής, το πιάνο και την κιθάρα, ενώ ακούγονται οι πρώτες νότες του «Άνθρωποι Μονάχοι». Το χέρι της animation μορφής της Βίκυς Μοσχολιού πιάνει το μικρόφωνο και ερμηνεύει το χιλιοτραγουδισμένο τραγούδι σε μουσική του Γιάννη Σπανού σε στίχους του Γιάννη Καλαμίτση.
Η βιογραφική ταινία «Βίκυ - Ενενήντα Δεύτερα για τη Μοσχολιού» είναι δημιουργία ενός 22χρόνου σκηνοθέτη, και εικονογράφου, του Δημήτρη Κούσανδα, ο οποίος καταφέρνει να παρουσιάσει μέσα σε λίγα λεπτά τη ζωή της σπουδαίας ερμηνεύτριας, ως φόρο τιμής προς το πρόσωπό της.
Ο Δ. Κούσανδας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κομοτηνή. Σπούδασε εικονογράφηση και animation στο Πανεπιστήμιο για τις Δημιουργικές Τέχνες (University for the Creative Arts) στη Μεγάλη Βρετανία, όπου ζει και εργάζεται. Η ζωγραφική και το σχέδιο αποτελούσαν αγαπημένες δραστηριότητες από την παιδική του ηλικία. Λίγο πριν αποφοιτήσει από το Λύκειο και μετά από έμπνευση που του έδωσε μια γνωριμία από το Λονδίνο, αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με το αντικείμενο και να το «κυνηγήσει» στο εξωτερικό, όπως πολλοί συνομήλικοι του. «Η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα δεν είναι τόσο διαδεδομένο. Κανείς δεν επιθυμεί να φύγει από τη χώρα του, όμως ήταν και μια χρονική στιγμή όπου η κατάσταση στην Ελλάδα δεν ήταν πολύ καλή και επίσης ήθελα και μια μικρή αλλαγή στη ζωή μου, οπότε πήρα αυτή την απόφαση».
Ο Δημήτρης Κούσανδας
Τα έργα του Δημήτρη είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα του, στην οποία αναφέρει ότι βρίσκεται σε συνεχή αναζήτηση νέων συνεργασιών και στιλ του animation. «Πολλές φορές, δημιουργώ για τον εαυτό μου, όμως όποιος καταλάβει τη σημασία των έργων μου, αυτό είναι πλεονέκτημα. Στο animation της Μοσχολιού, αυτό που ήθελα να επιτύχω ήταν να συνδέσω δύο γενιές, να κατασκευάσω ένα στιλ που οι νεότερες γενιές γνωρίζουν, με μια φωνή που γνωρίζουν οι παλαιότερες γενιές. Κάθε πρότζεκτ είναι διαφορετικό, όπως και το μήνυμα που περνάει», εξηγεί.
Η τρέχουσα κρίση που προκάλεσε η πανδημία επηρέασε σε μεγάλο βαθμό και την τέχνη, καθώς οι θεατρικές, μουσικές, κινηματογραφικές, τηλεοπτικές παραγωγές διακόπηκαν, οι χώροι πολιτισμού έκλεισαν και το μέλλον είναι αβέβαιο. Ωστόσο, δημιουργικά επαγγέλματα όπως αυτό του εικονογράφου, προσαρμόζονται στις όποιες συνθήκες, λόγω της βοήθειας της τεχνολογίας. «Το animation πλέον δημιουργείται και σε διαδικτυακή μορφή. Την ταινία της Μοσχολιού την επεξεργάστηκα στον υπολογιστή. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί καλλιτέχνες, όπως και όλοι, επηρεάστηκαν πνευματικά με τον κορωνοϊό, επειδή η έμπνευση ενός καλλιτέχνη έρχεται μέσω της καθημερινότητας. Η συλλογική δουλειά είναι πολύ σημαντική για τους καλλιτέχνες. Αντλούμε έμπνευση από κάθε δευτερόλεπτο της ημέρας. Ήταν δύσκολο με το κλείσιμο στα σπίτια και το γεγονός ότι δεν βρισκόμασταν με άτομα που συνεργαζόμαστε», λέει ο ταλαντούχος δημιουργός.
Το φιλμ «Βίκυ - Ενενήντα Δεύτερα για τη Μοσχολιού» παρουσιάζεται στο πλαίσιο της νέας σειράς ταινιών του 13ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων Animasyros που πραγματοποιήθηκε στη Σύρο από τις 23 έως τις 27 Σεπτεμβρίου 2020. Η ενότητα με τίτλο «Ενενήντα Δεύτερα» προβάλει τη ζωή αγαπημένων ελλήνων καλλιτεχνών που έχουν αφήσει εποχή στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού.
Ο Δημήτρης Κούσανδας ανέλαβε τη σκηνοθεσία του πρώτου φιλμ της ενότητας, με μια θεματική που δεν του ήταν οικεία και για την οποία συνδύασε το παλιό με το νέο. «Είχε προηγηθεί μια συζήτηση με τον πρόεδρο του Animasyros, Βασίλη Καραμητσάνη, πριν από μερικούς μήνες με τον οποίο γνωριστήκαμε μέσω μιας κοινής επαφής. Μιλήσαμε για τη δουλειά μου και στα μέσα Ιουνίου, μου παρουσίασε την ιδέα και πρότεινε να την υλοποιήσω», εξομολογείται ο Δ. Κούσανδας στην Athens Voice.
Τότε, ο 22χρονος καλλιτέχνης άρχισε να μελετά την προσωπική και επαγγελματική ζωή της Μοσχολιού ώστε να φτάσει στο τελικό αποτέλεσμα. «Δεν μεγάλωσα ακούγοντας Μοσχολιού. Άρχισα να ακούω τραγούδια της το ένα μετά το άλλο, ώστε να κατανοήσω τα συναισθήματα που ένιωθε καθώς τραγουδούσε, να “μπω στο κλίμα”. Το τραγούδι που ακούγεται στην ταινία, το είχαμε ήδη. Παρακολούθησα σε βίντεο, παραστάσεις της Μοσχολιού και συγκεκριμένα χαρακτηριστικές της κινήσεις, όπως ο τρόπος που κουνούσε τα χέρια της, που περπατούσε, που κινούνταν στη σκηνή. Ήθελα να είναι όλα σωστά για το κοινό και την οικογένειά της. Και επίσης ρωτούσα τους μεγαλύτερους –ηλικιακά– πώς έμοιαζε η Μοσχολιού στα μάτια τους. Έκανα την έρευνά μου», συμπληρώνει.
Η δουλειά για τον νεαρό εικονογράφο δεν σταματάει και, όπως λέει, μέσα από την εντατική δουλειά, ευελπιστεί να γίνεται όλο και καλύτερος στην τέχνη του και να βελτιώνει τις δεξιότητές του. Όσο για τη χώρα που εργάζεται και τον τρόπο ζωής, αν δεν εξελίσσεται εκεί, θα εγκατασταθεί αλλού. «Αυτό που επιθυμώ να κάνω, θα γίνει πραγματικότητα οπουδήποτε», λέει.
Info
Διεθνές Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων Animasyros
23-27 Σεπτεμβρίου, Σύρος
Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε εδώ
14°
