Κοίτα γύρω σου: μουντίλα, θυμός, οικονομική ανέχεια σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, θρησκευτικοί πόλεμοι, τρομοκρατικά χτυπήματα, επιθετικές εξαγορές μετοχών, ανεργία, εξαΰλωση κάθε ασφάλειας που μάθαμε στη Δύση να θεωρούμε δεδομένη. Χειμώνας βαρύς, όχι μόνο μετεωρολογικώς, αλλά και μεταφυσικώς, πολιτικώς, οικονομικώς, υπαρξιακώς. Κι έρχεται το La La land! Γυρισμένο στο Λος Άντζελες, που κάνει πάντα ήλιο και ζέστη. Και η μουσική που πάνω της λικνίζονται και άδουν οι ήρωες, δεν είναι επιθετικό, σκοτεινό μελαγχολικό τέκνο ή βίαιο μέταλ ή χιπ χοπ, μα τρίλεπτα τραγούδια με κουπλέ και ρεφρέν, κολλητικά κι αγαπησιάρικα. Η μουσική, μιας και ο κωδικός της ταινίας είναι μιούζικαλ, είναι το άλφα και το ωμέγα. Και η ζέστη. Και η τζαζ. Και ο Ράιαν Γκόσλινγκ με την Έμα Στόουν σε ρόλο δυο παιδιών που κάνουν όνειρα κατά μόνας μέχρι να τους ενώσει ο έρωτας στο La La land, μία ταινία από τα πολλά blockbusters που θα παρακολουθήσουμε στα Novacinema τo επόμενο διάστημα. Μάλιστα, το θέαμα της ταινίας μπορεί να γίνει ακόμα πιο απολαυστικό χάρη στις δυνατότητες που προσφέρει η Nova: τη δυνατότητα εγγραφής (REC) για να βλέπουμε το φιλμ όποτε θέλουμε, το Pause & Play για να μη χάνουμε ούτε λεπτό από την ταινία και το Rewind για να απολαμβάνουμε τις αγαπημένες μας σκηνές ξανά και ξανά. Και το La La Land είναι γεμάτο από τέτοιες σκηνές «ανθολογίας».
Σώματα, ψυχές και επιθυμίες. Αυτό δεν ήταν πάντα το Λος Άντζελες; «City of stars, are you shining just for me?» Ναι, αυτό ήταν πάντα το «Αγγελοχώρι», τόπος ονείρων και αυτοπραγμάτωσης, ευτυχία με θέα τα κύματα και τις φωτεινές μαρκίζες των κλαμπ ή των σινεμά. Έστω και ψευδαισθησιακά, μιας και η πόλη μυθοποιήθηκε πρώτα από την κινηματογραφία που επιλέγοντάς την ως έδρα των μεγάλων στούντιο κατέκτησε τον κόσμο, πουλώντας όλο το πακέτο του Αμερικάνικου Ονείρου. Μπορείς να τα καταφέρεις κι εσύ, όλα μπορούν να συμβούν εδώ! Εκείνη θέλει να γίνει ηθοποιός, εκείνος να ανοίξει το τζαζ κλαμπ-ναό και σπονδή στον Τσάρλι Πάρκερ.
Και αίφνης, ένα παγκόσμιο και διαπλανητικό ουάου στέλνει τον κόσμο, που δείχνει σαν να το περίμενε, να κάνει ουρές στα σινεμά και τα δισκάδικα όπου πωλείται το soundtrack. Γιατί μοιάζει σαν όλη η Δύση να περίμενε το La La Land. Σαν όλη η Δύση, ακόμα κι όταν γνωρίζουμε πως είναι απλά σινεμά, να έψαχνε μια ταινία που θα αναζωπυρώσει την επιστροφή στις αξίες της. Αξία άλλωστε είναι και το μιούζικαλ, αξία κινηματογραφική, ξεπερασμένη, παρελθούσα, που όμως επιστρέφει πανηγυρικά χάρη στο διαμαντάκι του 30χρονου Ντάμιεν Σαζέλ. Σκηνοθετεί θεσπέσια. Παίζουν θεσπέσια. Όχι μόνο ο Ράιαν και η Έμα, αλλά όλοι, από τον εβδομηκοστό τέταρτο από πλευράς εμφάνισης πέντε δευτερολέπτων χορευτή, μέχρι τον μέγιστο Τζον Λέτζεντ. Μουσικάρα ολκής στην αληθινή ζωή αλλά και κομβικός χαρακτήρας στην ταινία.
Θυμήσου τους γονείς ή τους παππούδες μας: στο μιούζικαλ έβλεπαν, πίσω από τον Φρεντ και την Τζίντζερ, τους εαυτούς τους. Αγόρι, κορίτσι, μουσική, χορός, έρωτας, δυσκολίες, χαρούμενο τέλος. Έλα όμως που εδώ το La La land κλείνει το ματάκι: η ζωή δεν είναι Χόλιγουντ, μωρό μου, ακόμα κι αν η ταινία γυρίστηκε εδώ. Ή για να μην κάνω spoiler, στη ζωή, μωρό μου, είναι όλα επιλογές. Και στιγμές, που όσο κι αν σου είναι δύσκολο να το αντιληφθείς, περιέχουν μέσα τους την αιωνιότητα. Αυτό σου λέει το La La Land: πρόσεχε τι εύχεσαι και πώς το κυνηγάς, γιατί μπορεί να πραγματοποιηθεί. Όχι όμως χωρίς κόστος ή απώλειες.
Θα σαρώσει στα Όσκαρ, θα μαζέψει από δέκα και πάνω, και δεν χρειάζεται να είσαι ούτε μάντης ούτε ο διευθυντής του Variety, για να το νιώσεις. Θα σαρώσει γιατί ήδη ο κόσμος το ψήφισε και τους ψήφισε: εκείνους τους ήρωες και αυτό το σινεμά, ή έστω ένα κομμάτι του, που επιστρέφει στις αξίες που μας γαλούχησαν: έρωτας, επιθυμία, όνειρα, μουσική, φιλιά, στόχοι, πάλη, αυτοπραγμάτωση, στιγμές, νύχτες, μέρες, γρήγορα αυτοκίνητα, αστεροσκοπεία, αναποδιές, υπερβάσεις, ήττες, νίκες, δάκρυα, χαρά. Μείνετε συντονισμένοι στα Novacinema για στιγμές κινηματογραφικής πανδαισίας. Αμερικάνικο σινεμά, μωρό μου!
12°
