Το «Metropolis» (1927) του Φριτς Λανγκ, μία από τις σπουδαιότερες στιγμές του βωβού γερμανικού εξπρεσιονισμού επί της μεγάλης οθόνης, επιστρέφει στις αίθουσες, και μάλιστα με την πιο ιδανική συνοδεία.
Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών (ΚΟΑ), δίνει το πρώτο ραντεβού της νέας χρονιάς την Κυριακή 15 Ιανουαρίου (19.30) στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, όπου θα προβληθεί το κινηματογραφικό αριστούργημα του Φριτς Λανγκ, με την πρωτότυπη μουσική που είχε γράψει γι αυτό ο συνθέτης, λυρικός τραγουδιστής και ηθοποιός Γκότφριντ Χούπερτς. Η ανασύσταση, τόσο της αρχικής εκδοχής της ταινίας, η οποία ανακαλύφθηκε «θαμμένη» σε μουσείο του Μπουένος Άιρες το 2008, όσο και της πρωτότυπης μουσικής της, έγινε μόλις πριν από λίγα χρόνια.
Η ορχήστρα, σε συνεργασία με το European Film Philarmonic Institute, φροντίζει να παρουσιάσει το «Metropolis» στην αρχική του εκδοχή -μετά τον εντοπισμό και την πρόσφατη ανασύσταση της αρχικής κόπιας, που περιλάμβανε ένα επιπλέον 25λεπτο - και να ερμηνεύσει τη μουσική του Χούπερτς, υπό τη μπαγκέτα του μαιτρ της διεύθυνσης κινηματογραφικής μουσικής και γνώριμου πλέον στο αθηναϊκό κοινό, Φρανκ Στρόμπελ.
Ορόσημο στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, αναγνωρισμένο από την UNESCO ως έργο παγκόσμιας μνήμης, η ταινία του Φριτς Λανγκ έχει άλλωστε, όχι απλώς στενή, αλλά οργανική σχέση με τη μουσική του Γκότφριντ Χούπερτς.
Από ένα παιχνίδι της μοίρας, το πρώτο πράγμα που συνέθεσε ποτέ ο Χούπερτς ήταν το τραγούδι «Rankende Rosen» (1905), για τον παιδικό του φίλο, Rudolf Klein-Rogge, που έμελλε να είναι ένας από τους πρωταγωνιστές του «Metropolis». Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, το 1920, ο Χούπερτς που είχε ήδη εργαστεί ως λυρικός τραγουδιστής, ηθοποιός και συνθέτης θεατρικής μουσικής, γνώρισε τον Φριτς Λανγκ με τον οποίο έγιναν επιστήθιοι φίλοι και συνεργάτες (ο Χούπερτς συμμετείχε μάλιστα και ως ηθοποιός σε ταινίες του Λάνγκ).
Στα γυρίσματα του «Metropolis», ο Χούπερτς βρισκόταν συνεχώς στα πλατό για να εμπνέεται και να ακολουθεί τις σκηνοθετικές οδηγίες. Αντιστοίχως και ο Λανγκ όμως, καθοδηγούσε τη δράση των ηθοποιών βασισμένος στο μουσικό τέμπο. Το τελικό, συγχρονισμένο με την ταινία, μουσικό έργο του Χούπερτς, ερμηνεύτηκε από 66μελή Ορχήστρα κι αργότερα κυκλοφόρησε σε διπλό δίσκο κι έγινε το πρώτο εμπορικό σάουντρακ της Γερμανίας.
Αν και πιστό ως προς τα ομηρικά γεγονότα και τους χαρακτήρες, ο Ιταλός σκηνοθέτης επιλέγει να απαρνηθεί την επική χροιά προκειμένου να αναδυθεί ένας αντίθετος –μελαγχολικός και σαφέστατα αντιηρωικός– τόνος
