Terrapolis

Η έκθεση πραγματοποιείται σε έναν υπέροχο κήπο στην Αθήνα και παρουσιάζει σημαντικά έργα τέχνης που συνδέουν το ανθρώπινο με το ζωώδες.

«Μια σχολή αφιερωμένη στην αρχαιολογική έρευνα αποτελεί το σκηνικό όπου η σύγχρονη τέχνη συναντά αφηγήσεις και εικόνες από την αρχαιότητα. Απηχώντας τους Σάτυρους, τις Σφίγγες, τους Κένταυρους της αρχαιοελληνικής γλυπτικής, οι σύγχρονοι καλλιτέχνες παρουσιάζουν γλυπτά, εγκαταστάσεις και φιλμ με στοιχεία από τη μυθολογία, το αρχαίο δράμα και το ζωικό βασίλειο, προτείνοντας μια “βιοηθική” για τον 21o αιώνα. Η Terrapolis –όρος που συνδυάζει τη λατινική λέξη “terra” που σημαίνει γη, με την ελληνική λέξη “πόλις”– θέτει μια σειρά ερωτημάτων για τον επανακαθορισμό της σχέσης του ανθρώπου με τα ζώα, τη σύνδεση της τέχνης με διαδικασίες της φύσης όπως η μεταμόρφωση, τις μυθικές αφηγήσεις στη σύγχρονη κοινωνία. Γλυπτά και εγκαταστάσεις από διάφορα υλικά, φιλμ και performances αποτυπώνουν θεούς και τέρατα, ανθρωπόμορφα ζώα, τη βιολογική μεταμόρφωση και τη διαδικασία της δημιουργίας, τη βιοηθική στην εποχή του “ανθρωπόκαινου”» σημειώνει η Iwona Blazwick, διευθύντρια της Whitechapel Gallery και επιμελήτρια της έκθεσης.

Anatoly Osmolovsky

37 σύγχρονοι καλλιτέχνες από 18 χώρες έδωσαν έργα – οι Έλληνες καλλιτέχνες δημιούργησαν ειδικά για την έκθεση, εξάλλου η πρωτογενής ελληνική δημιουργία είναι στους στόχους του ΝΕΟΝ. Μερικοί από αυτούς: Caroline Achaintre, Allora & Calzadilla, Francis Alys, Αθανάσιος Αργιανάς, Joseph Beuys, Huma Bhabha, Reg Butler, Lynn Chadwick, Marcus Coates, William Cobbing, Κώστας Σαχπάζης, Peter Wächtler κ.ά.

Η Γαλλική Σχολή έχει μακρά ιστορία στη δημόσια ζωή της Αθήνας, από το 1846, αλλά είναι η πρώτη φορά που ο κήπος της ανοίγει στους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης, και μάλιστα για μια έκθεση σύγχρονης τέχνης. Εξάλλου ανήκει στη στρατηγική του ΝΕΟΝ η ενεργοποίηση των δημόσιων χώρων. «Θυμηθείτε τις εκθέσεις στη Ρωμαϊκή και Αρχαία Αγορά το 2014, στη Γεννάδιο αλλά και σε ιδιωτικούς χώρους με ιστορική πορεία στην Αθήνα, που δεν είναι πάντα προσβάσιμοι στο κοινό» σημειώνει η Ελίνα Κουντούρη, διευθύντρια του Οργανισμού ΝΕΟΝ. Και όπως τονίζει ο Alexandre Farnoux, διευθυντής της Γαλλικής Σχολής Αθηνών, «με την έκθεση που διοργανώνει ο ΝΕΟΝ μάς δίνεται η ευκαιρία να ανοίξουμε τον κήπο της Σχολής στο αθηναϊκό κοινό, εκφράζοντας έτσι τους δεσμούς μας και την ευγνωμοσύνη μας στην Αθήνα».

William Cobbing

Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες, με έργα από ποικίλα υλικά -από μπρούτζινα ως και κεραμικά- εξερευνούν τον μύθο, το αρχαίο δράμα, τη μεταμόρφωσηκαι τη βιοηθική.

Οι Huma Bhaba και Lynn Chadwick δημιουργούν τοτέμ θεών που συμβολίζουν την ανιμιστική δύναμη, δίνοντας σύγχρονη φόρμα στη μυθολογία.

Huma Bhaba

Lynn Chadwick

Oι κεραμικές μάσκες της Caroline Achaintre ανακαλούν πρωταρχικές φόρμες και ορμές, ενώ ο Angus Fairhurst κάνει alter ego του έναν γορίλλα – εν μέρει ένας χαρακτήρας βασιζόμενος στην παντομίμα, εν μέρει ένας υπαρξιακός μοναχικός χαρακτήρας.

Caroline Achaintre

Το Hope Hippo των Allora και Calzadilla (2005), ένα γλυπτό από λάσπη με έναν performer που διαβάζει εφημερίδα και σφυρίζει με τη σφυρίχτρα του κάθε φορά που εντοπίζει μια ιστορία κοινωνικής αδικίας, είναι ένα τριμερές δράμα ανάμεσα στο ζώο, τον άνθρωπο και την κοινωνία.

Allora και Calzadilla

Ο Αθανάσιος Αργιανάς καλεί τους επισκέπτες της έκθεσης να γίνουν performers, φορώντας μάσκες και χρησιμοποιώντας διάφορα αντικείμενα ως όργανα παραγωγής ήχου, συνδυάζοντας τον ανιμισμό με τη γλυπτική και τη μουσική.

Αθανάσιος Αργιανάς

Η βιολογική διαδικασία της μεταμόρφωσης αντανακλάται σε γλυπτικές διαδικασίες από πηλό και μπρούτζο. Οι μπρούτζινες φιγούρες της Sarah Lucas μεταμορφώνουν αρσενικά και θηλυκά γεννητικά όργανα σε μία νέα οντότητα.

Sarah Lucas

Με διαστρωματώσεις από ρετσίνι, ξύλο, ύφασμα και δέρμα ο Κώστας Σαχπάζης δημιουργεί τομάρια, επιφάνειες δέρματος όπου τα υλικά άλλοτε έχουν την πρωταρχική τους μορφή και άλλοτε είναι μία σύνθετη δημιουργία.

Κώστας Σαχπάζης

Μια άλλη ενότητα εξετάζει το αποκαλούμενο «Ανθρωπόκαινο», την εποχή που ο άνθρωπος αφήνει το αρνητικό του αποτύπωμα στον πλανήτη, οι ανθρώπινες δραστηριότητες κυριαρχούν, απειλούν τα οικοσυστήματα της Γης και οδηγούν στην εξαφάνιση τα άλλα είδη. Ο Richard Long καταγράφει ίχνη της αγροτικής δραστηριότητας πάνω στο τοπίο, η Marlie Mul κάνει μια θεώρηση του λιπαρού ανθρακικού αποτυπώματός μας αλλά και μιας μελλοντικής μετα-ανθρώπινης εποχής που θα έχουμε γίνει απολιθώματα, ενώ η Katja Novitskova αντιμετωπίζει το διαδίκτυο ως ένα οικοσύστημα που συμβολίζεται από εξωτικά πουλιά.

Marlie Mul

Η Ελένη Καμμά αναβιώνει το wunderkammer (δωμάτιο θαυμάτων) της Αναγέννησης, παρουσιάζοντας το δικό της ιδιότυπο «cabinet of curiosities», που αποτελείται από οργανικές φόρμες σε ένα αμάλγαμα με τον πολιτιστικό σύμπαν της σύγχρονης Αθήνας.

Ελένη Καμμά

Info: 27/5-26/7, Γαλλική Σχολή Αθηνών, Διδότου 6, Αθήνα. Τρ.-Σάβ. 10.00-21.00, Κυρ. 12.00-18.00. Είσοδος ελεύθερη. Πληροφορίες: neon.org.gr / Στο πλαίσιο της έκθεσης το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο πραγματοποιεί το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Είναι αυτό τέχνη;» για μαθητές Γυμνασίου, Λυκείου και ενήλικες (Ιούνιο- Ιούλιο). Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής στο Μουσείο (210 3312995). Συμμετοχή ελεύθερη.

Φωτογραφίες: Ναταλία Τσουκαλά, Νίκος Μάρκου