Έργα φτιαγμένα με πολύ μεράκι, μεγάλη δεξιοτεχνία και πολύ αγάπη, από το πιο ελαφρύ ξύλο στον κόσμο, το μπάλσα (ochroma pyramidale), που προέρχεται από ένα φυλλοβόλο δένδρο που φύεται στα τροπικά δάση της Νότιας Αμερικής, στα βόρεια του Νοτίου Μεξικού, που σε ταξιδεύουν σε κάθε μεριά του κόσμου: Σε Εκκλησίες και Μοναστήρια από την Ελλάδα μέχρι την μακρινή Αργεντινή, σε κέντρα λήψης αποφάσεων από τον Λευκό Οίκο και το δικό μας Μέγαρο Μαξίμου, σε ιστορικά μνημεία και γνώριμα κτήρια από το κέντρο της Αθήνας, σε βιομηχανικούς χώρους και σε πολλά πολλά ακόμη μέρη. Μακέτες μοναδικές στο είδος τους είτε με κορνίζα και βάση στον τοίχο, είτε κλασσικές όπως στα αρχιτεκτονικά σχέδια.
Για το καθένα από αυτά, έχει να μας πει κάτι ο Μιχάλης Βασιλόπουλος, που συναντήσαμε στο εργαστήρι του στην Πλατεία Προσκόπων, που με σπουδές στη Σχολή Δοξιάδη και καθηγητές σπουδαίους ανθρώπους της Τέχνης, όπως ο Δημήτρης Μυταράς, ο Πέτρος Ζουμπουλάκης, η Μαρίνα Πλάκα, ο Γιώργος Γεωργιάδης και άλλοι ακολούθησε καριέρα στον τομέα της διακόσμησης.
Το ταλέντο του στην κατασκευή μακετών τον βοήθησε να ξεχωρίσει και να βραβευτεί από νωρίς. «Τρεις περίπου δεκαετίες πριν που ξεκινούσα την καριέρα μου ως διακοσμητής σε μαγαζιά της Αθήνας και της περιφέρειας, δεν ήταν εύκολο να πείσω τους υποψήφιους πελάτες μου να πάρω τη δουλειά, με την παρουσίαση των σχεδίων, των κατόψεων κλπ. Έτσι αποφάσισα να τους κατασκευάζω μια ολοκληρωμένη μακέτα. Μόλις την έβλεπαν η συμφωνία έκλεινε. Γύρισα όλη την Ελλάδα. Στην Μυτιλήνη πήγα για μια δουλειά και έκανα περισσότερες από δέκα, το ίδιο και στην Καλαμάτα, στην Πάτρα, στη Θεσσαλονίκη, στα Γιάννενα και σε πολλά ακόμη μέρη της χώρας μας. Συνεργάστηκα με πολλές εμπορικές επωνυμίες που στην πορεία έγιναν ισχυρά ονόματα στο χώρο τους», μας αναφέρει καθώς μας ξεναγεί στο μικρό, ατμοσφαιρικό εργαστήρι του. Αυτό που είναι στο σπίτι του, καθώς δεν μπορεί ποτέ να αποχωριστεί την τέχνη του, διότι διατηρεί και ένα μεγαλύτερο.
Πώς όμως ξεκίνησαν οι «περιηγήσεις» στον κόσμο και οι κατασκευές που βλέπουμε σε κάθε σχεδόν γωνιά του σπιτιού; «Το 1999 είχε έρθει στην Ελλάδα μια έκθεση με Τοιχογραφίες από τα Μοναστήρια του Κοσσυφοπεδίου και την επισκέφθηκα. Ήταν το ξεκίνημα. Παράλληλα με τις επαγγελματικές μου δραστηριότητες ξεκίνησε και ως χόμπι η δημιουργία των κατασκευών από το ξύλο μπάλσα. Από τότε έχω δημιουργήσει περισσότερες από 2.000 κατασκευές, με την αγαπημένη μου κατασκευή να είναι «Η Αγία Σοφία», που είναι και από τα μεγαλύτερα σε διαστάσεις και συνεχίζω κάθε μέρα με καινούργιες ιδέες».
Ο Μιχάλης Βασιλόπουλος, σπάνια μιλάει για το έργο του. Χαμηλών τόνων αποφεύγει τη δημοσιότητα. Έγινε όμως γνωστός στο ευρύ κοινό από την συλλογή του με τις χειροποίητες Μονές της Χερσονήσου του Άθω, υπό κλίμακα, 20 σε αριθμό, που με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 100 χρόνων από την ενσωμάτωση του Αγίου Όρους στην Ελληνική Πολιτεία, κάνει το γύρο της Ελλάδος , θα ταξιδέψει και στο εξωτερικό σε χώρες όπως η Κύπρος, η Ρωσία, η Σερβία. Η συλλογή έχει παρουσιαστεί επίσης στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, ένα μέρος της στο Ίδρυμα Μ. Κακογιάννη και στο Μεσαιωνικό Φεστιβάλ της Καστοριάς. Έργο του όμως και συγκεκριμένα ο ναός της Παναγίας της Λουχάν, Προστάτιδας και Πολιούχου της Αργεντινής, ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά και εθνικά μνημεία της λατινοαμερικανικής χώρας, ταξίδεψε μέχρι την Ρώμη και προσφέρθηκε ως δώρο στο πάπα Φραγκίσκο, καθώς εκεί λειτουργούσε πριν αναλάβει τα καθήκοντά του στο Βατικανό, από αντιπροσωπεία Αρμενίων από το Μπουένος Άιρες.
Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας; «Η αγάπη του για αυτό που κάνει, είναι κάτι σαν έρωτας» μας απαντά η σύζυγος του η Μαίρη Βασιλοπούλου που γνωρίζει με κάθε λεπτομέρεια κάθε έργο του, από το πόσο χρονικό διάστημα χρειάστηκε να κατασκευαστεί και με πόσο κόπο. Η πρώτη κατασκευή; τον ρωτάμε; «Αυτό το καράβι με την επωνυμία «ΜΑΧΗ». Από τα αρχικά Μιχαήλ, Αλίκη, Χρυσάνθη και Ήλια, τα αρχικά των ονομάτων των παιδιών μας». Πήρε κάποιο από τα παιδιά την τέχνη; «Η Ήλια, με σπουδές σκηνογραφίας έχει ταλέντο, κατασκευάζει εξαιρετικές κατασκευές στον ελεύθερο χρόνο της».
Τι κατασκευάζετε την τρέχουσα περίοδο; «Τα πάντα. Από καράβια φυσικά που είναι ένα από τα αγαπημένα μου θέματα, μέχρι αεροπλάνα, ανθρωπάκια και πολλά άλλα».
Κάθε τι μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τον Μιχάλη Βασιλόπουλο. Τίποτα άλλωστε δεν περνά απαρατήρητο από μια ανήσυχη δημιουργική προσωπικότητα με όποιον τρόπο και να την εκφράζει.
Από την αναδρομική του Κυριάκου Μορταράκου και τη μεγάλη έκθεση του Δημήτρη Σεβαστάκη στις επιζωγραφισμένες φωτογραφίες του Κώστα Λάκη και τους καλλιτεχνικούς αλγόριθμους του Τσαρλς Σάντισον
