Φιλί. «Ο άντρας κλέβει το πρώτο φιλί, ικετεύει για το δεύτερο, απαιτεί το τρίτο, παίρνει το τέταρτο, δέχεται το πέμπτο και ανέχεται όλα τα υπόλοιπα» είπε ο Όσκαρ Ουάιλντ. Μια κινέζικη παροιμία ισχυρίζεται πως «είναι σαν το αλατισμένο νερό: πίνεις και η δίψα σου αυξάνεται». Ο παρνασσιστής Πολ Βερλαίν το περιέγραψε ως «ρόδο πορφυρό στον κήπο των λουλουδιών».
Ο λαϊκός τροβαδούρος Χάρης Κωστόπουλος άδει στο άλμπουμ «Αμαρτίες» τους στίχους «ένα φιλί φευγαλέο, έμεινα μόνος και κλαίω και το όνομά σου δε λέω». Φιλί.Εκτός από καρδιές λιώνει και μέταλλα, πέτρες, μάρμαρα, ξύλο. Μερικά από τα πιο γλυπτά φιλιά που μπορείς να συναντήσεις στο δημόσιο χώρο των πόλεων ή να τρακάρεις στο διαδίκτυο ακολουθούν παρακάτω.
Unconditional Surrender, Seward Johnson, 2006
Η έμπνευσή του οφείλεται στη διάσημη φωτογραφία που τραβήχτηκε από τον φωτογράφο Alfred Eisenstaedt στην Times Square της Νέας Υόρκης στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με μια Leica και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Life.
Πρωταγωνιστές της φωτογραφίας ένας ναυτικός και η καλή του στο πλαίσιο των εορτασμών της V-J Day, τουτέστιν Victory Over Japan. Τόσο συνυφασμένο με την αμερικάνικη κουλτούρα που παρωδήθηκε και στο επεισόδιο “Bart The General” των Simpsons.
Στις 14 Αυγούστου του 2005, με αφορμή τη συμπλήρωση 60 ετών από τη μέρα εκείνη ο εικαστικός Seward Johnson επιμελήθηκε ένα γιγαντιαίων διαστάσεων γλυπτό. Αυτό στην κεντρική φωτογραφία.
The Kiss, Auguste Rodin, 1899
Δημοφιλές, από τους βασιλιάδες των σουβενίρ, το «Φιλί» του Rodin στη μαρμάρινη εκδοχή του αποτυπώνει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο τη δαντική ηρωίδα Francisca Da Rimini και τον έρωτά της με τον αδερφό του συζύγου της Giovanni Malatesta. O παράνομος μεσαιωνικός έρωτας του ζευγαριού που δολοφονείται μόλις ενώσει τα χείλη του για πρώτη φορά έχει βρεθεί στα μεγαλύτερα μουσεία και η πλαστικότητα των σωμάτων του μόνο εγκωμιαστικά μπορεί να περιγραφεί.
Έχοντας παράγει περισσότερα από 90 γλυπτά κατά τη διάρκεια του 85ετούς βίου του, ο αμερικάνος Richard Beyer, στο γλυπτό “The Kiss” που βρίσκεται στην Ουάσινγκτον ελκύει καθημερινά πολυάριθμα ζευγάρια τα οποία ανταλλάσσουν το δικό τους φιλί υπό τη σκέπη του. Αλουμίνιο, προκυμαία και αγάπη.
The Meeting Place, Paul Day, 2007
Ύψους εννέα μέτρων, μπρούτζος, τα τρένα που φτάνουν στην ώρα τους και οι άνθρωποι που χάνουν τα ραντεβού τους. Έχοντας την ευκαιρία να εκθέσει το έργο του στο λονδρέζικο σιδηροδρομικό σταθμό “St. Pancras” o βρετανός εικαστικός Paul Day έχει δηλώσει πως μεταξύ πολλών άλλων είχε κατά νου είχε το φιλμ “Love Actually”.
Ο 45χρονος γλύπτης ζει σήμερα στη Γαλλία και κατά τη διάρκεια κατασκευής του έργου του χρησιμοποίησε τον εαυτό του και τη γυναίκα του ως role models.
Τον λένε μπαμπά της σύγχρονης αφηρημένης γλυπτικής, καταθέτουν σε δημοπρασίες χρηματικά ποσά που ζαλίζουν για να αποκτήσουν κάποια από τα έργα του. Το φιλί του Ρουμάνου γλύπτη Constantin Brâncusi, μια ακόμα απόδειξη της γεωμετρικής κομψότητας που χαρακτηρίζει τα έργα του. Οι δύο μορφές σφιχταγκαλιάζονται, ένας όγκος με συμμετρικές γραμμές σχηματίζεται, η μοντέρνα γλυπτική αγαπά μια κλασική θεματική με τον τρόπο της.
Monument To The Lovebirds, Dmitri Ivanchenko, 2002
Ένα μνημείο που βρίσκεται στο Κάρκιβ, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας σε πληθυσμό, και προήλθε έπειτα από ανοικτό διαγωνισμό. Από τις 75 συμμετοχές που υπέβαλλαν φοιτητές τριών πανεπιστημίων, επιλέχθηκε αυτή του Dmitri Ivachenko. Ένα αγόρι προσπαθεί να πλησιάσει ένα κορίτσι και σχεδόν το καταφέρνει φιλώντας το. Αντιδράσεις γιατί κάπου τριγύρω ένας παλαιοκαθεστωτικός γίγαντας Λένιν αντάμωνε το ερωτευμένο ζευγάρι κάμφθηκαν με το πέρας του χρόνου.
Yuanyang II, Tsang Cheung Sing, 2010
Καφές και τσάι, γάμος και αγάπη, Χονγκ Κονγκ και έμπνευση. Από τον κεραμοποιό και σχεδιαστή Tsang Cheung Sing η δημιουργία “Yuanang II” ή “Kissing Coffee” για τους αγγλομαθείς, βασίζεται στην αγαπημένη συνήθεια ανάμιξης των δύο αφεψημάτων στη μακρινή Ανατολή.
Kissing Half, Nathan Sawaya, 2010
Προτιμά τα τουβλάκια Lego και οι brick συλλογές του πραγματεύονται από τεχνολογία και ποπ κουλτούρα μέχρι νεκροκεφαλές και πορτρέτα. Παράτησε την καριέρα στη δικηγορία και από τη Νέα Υόρκη λεγκοτουβλάρει όλη μέρα. Χρώμα, σύγχυση και δουλειές του βρίσκονται εκτός από τα μουσεία και στις ιδιωτικές συλλογές της φτωχολογιάς, όπως ο Donald Trump.
Philematology, Fabrio Novembre, 2012
Ο ιταλός αρχιτέκτονας και σχεδιαστής με μια πιο επιστημονική προσέγγιση δανείζεται τον όρο «φιληματολογία» για να ονομάσει το έργο του. Ναι, υπάρχει και τέτοιο πράγμα.
Από την αναδρομική του Κυριάκου Μορταράκου και τη μεγάλη έκθεση του Δημήτρη Σεβαστάκη στις επιζωγραφισμένες φωτογραφίες του Κώστα Λάκη και τους καλλιτεχνικούς αλγόριθμους του Τσαρλς Σάντισον
13°
