Χρήστος Λούλης: «Το «Άγγελοι στην Αμερική» τολμά και λέει τα πράγματα με το όνομά τους

Το 1991 ο Κούσνερ γράφει το «Άγγελοι στην Αμερική», καταγράφοντας μια ολόκληρη εποχή. Βλέπει την αλλαγή της χιλιετίας σαν ορόσημο για την πολιτική, τη διαφθορά, το AIDS – άξονα της δράσης του έργου του. Και παρότι θεωρήθηκε στρατευμένο, μιλάει πολύ περισσότερο για τη ζωή, το θάνατο, την έννοια της αγάπης, συνδυάζοντας τον ποιητικό ρόλο και τον αμερικάνικο ρεαλισμό.

Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά, με το AIDS να έχει πάρει μια άλλη διάσταση πέρα από την κατάρα και την αιτία του κοινωνικού αποκλεισμού, η ανάγνωση του έργου του Κούσνερ αποκτά άλλο ενδιαφέρον.

Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές ένας πολλά υποσχόμενος τριαντάρης, ο Πράιορ, η ζωή του οποίου κατακερματίζεται όταν μαθαίνει ότι πάσχει από ΑIDS. Για το κλίμα της παράστασης, το ρόλο και την εποχή μάς μιλάει ο Χρήστος Λούλης, που τον υποδύεται.

«Ο ήρωας νιώθει περισσότερο την απομόνωση, παρά την ασθένεια να επηρεάζει τη ζωή του. Εγκαταλείπεται, θεωρείται απόβλητο της κοινωνίας, εκπροσωπεί την κατάρα που έβλεπε ο κόσμος στους ομοφυλόφιλους. Ο Πράιορ, εκπρόσωπος μιας τάξης και μιας μεγάλης οικογένειας που χάνεται καθώς ο κόσμος αλλάζει και κλείνει μια εποχή, πεθαίνει ακόμα μια φορά όντας ζωντανός από την απομόνωση, κοινωνική και συναισθηματική, μέχρι που φτάνει ένας άγγελος, προφήτης μιας νέας εποχής. Η αίσθηση που έχω από αυτό το έργο είναι ότι –σαν αμερικάνικο έργο– τολμά και λέει τα πράγματα με το όνομά τους και ότι πίσω από αυτό τον κεντρικό άξονα εμφανίζει μια σειρά από θέματα, χαρακτήρες και διαλόγους, συνδυάζοντας την αλληγορία με το ρεαλισμό».

ΑΓΓΕΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ Του Τόνι Κούσνερ / Σκηνοθεσία: Νίκος Μαστοράκης / Παίζουν: Χρήστος Λούλης, Μάγια Λυμπεροπούλου, Ζέτα Δούκα, Δημήτρης Λιγνάδης. Ως 7 Ιουνίου, Πειραιώς 260, 210 3272.000