Στη Γενεύη με αφορμή ένα γκολ: Καλοκαίρι, κορίτσια και Euro γυναικών 2025

Αφορμή για αυτό το άρθρο δεν είναι ούτε η αγάπη μου για την Ελβετία (αν και την έχω), ούτε η πρόσφατη επίσκεψή μου στην Γενεύη. Είναι το ποδοσφαιρικό Euro 2025 Γυναικών, που φέτος φιλοξενείται στην Ελβετία και γίνεται η τέλεια δικαιολογία για να πάρεις παρέα, βαλίτσες και εισιτήρια και να πεις «φεύγω».

Μια αγαπημένη μου παρέα κοριτσιών με αφορμή το Euro 2025 έκλεισε εισιτήρια για τους αγώνες και αποφάσισε να περάσει τις καλοκαιρινές της μέρες στη Γενεύη και στα γαλλικά χωριουδάκια γύρω από τη λίμνη. Με ρώτησαν τι να δουν, πού να φάνε, πού να βουτήξουν — και κάπως έτσι βρέθηκα να ανασύρω εικόνες από τα δικά μου περάσματα, τις ζεστές μέρες χωρίς air condition, τις βουτιές κάτω από το Cologny, τα μπέργκερ της παρηγοριάς και τις βόλτες με ποδήλατο που δεν με συμφιλιώνουν ποτέ με την επιστροφή μου στην Ελλάδα.

Κορίτσια μου, αυτό το άρθρο είναι για εσάς. Καλά να περάσετε, να φωνάξετε γκολ, να σκίσει η ομάδα σας και να πιείτε έναν καφέ στην υγειά μου με θέα τις Άλπεις.

Γενεύη: Πρώτα απ’ όλα ρίξε μια ματιά στον χάρτη της

Μόλις προσγειωθείτε στη Γενεύη, πριν κάνετε check-in, πριν ψάξετε τα αξιοθέατα στο Google Maps, κάνετε ένα πράγμα: δείτε πού βρίσκεστε. Σας υπόσχομαι δεν πρόκειται να χαθείτε. Κι επειδή το μέγεθος μετράει στην ψυχολογία σκεφτείτε αυτό: είναι λίγο μεγαλύτερη από την Καλαμάτα και λίγο μικρότερη από την Πάτρα. Ο πληθυσμός του δήμου της Γενεύης (δηλαδή του στενού αστικού κέντρου) είναι περίπου 200.000 κάτοικοι, αλλά ολόκληρη η μητροπολιτική περιοχή της —μαζί με τις γύρω κοινότητες, τη γαλλική πλευρά και τις διεθνείς εγκαταστάσεις— φτάνει περίπου τις 500.000.

Σε έκταση είναι πολύ πυκνή: μπορείτε να την περπατήσετε ή να τη γυρίσετε με ποδήλατο σε λίγες ώρες. Αν η Αθήνα είναι μια χαοτική ζούγκλα, η Γενεύη είναι ένα τακτοποιημένο πάρκο. Οι αποστάσεις είναι μικρές, οι γειτονιές εναλλάσσονται γρήγορα, και το τοπίο σε βοηθά να προσανατολιστείς: λίμνη, ποτάμι, ύψωμα, και τα πάντα γύρω από αυτά.

Είναι μια πόλη-τσέπη. Ό,τι χρειάζεσαι είναι κοντά. Χτισμένη γύρω από τη λίμνη Léman — τη δική της λίμνη που μοιράζεται με τη Γαλλία. Την τέμνει ο ποταμός Ροδανός (Rhône), που ξεκινά από τις Άλπεις, περνάει από τη λίμνη και συνεχίζει προς τη Λυών και τη Μεσόγειο. Η πόλη, λοιπόν, είναι χωρισμένη σε δύο βασικά κομμάτια: τη δεξιά όχθη (Rive Droite), όπου βρίσκεται το αεροδρόμιο, ο σιδηροδρομικός σταθμός Cornavin και πολλοί διεθνείς οργανισμοί, και την αριστερή όχθη (Rive Gauche), όπου είναι η Παλιά Πόλη (Vieille Ville), τα εμπορικά καταστήματα, οι καθεδρικοί και οι πλατείες.

Στο κέντρο της λίμνης δεσπόζει το σιντριβάνι Jet d’Eau, που εκτοξεύει νερό 140 μέτρα ψηλά και χρησιμεύει σαν φυσικό GPS: όπου κι αν χαθείς, κοίτα πού είναι το Jet d’Eau και προσανατολίσου.

Η Γενεύη είναι μικρή – αλλά είναι στρωμένη σε στρώματα: λίμνη, ποτάμι, βουνά στο βάθος, παλιά πόλη σε ύψωμα, και μια νέα πόλη γεμάτη από κουστούμια, πρεσβείες και σοβαρότητα.

Πώς θα κινηθείτε
Θα ξεκινήσω με το ποδήλατο γιατί ποδηλατόδρομος ξεκινάει από τη στιγμή που θα βγεις από το αεροδρόμιο. Με ποδήλατο λοιπόν ή e-bike. Ε ναι, 1.000 φορές e-bike γιατί ο καύσωνας δεν αστειεύεται. Η πόλη έχει καλές ποδηλατικές υποδομές, αν και σε κάποια σημεία η ανηφόρα θα σας κάνει να το παρατήσετε και να συνεχίσετε με τα πόδια. Γι’ αυτό επιμένω στο ηλεκτρικό ποδήλατο. Επίσης ο ποδηλατόδρομος σε κάποιες περιοχές σταμάτα απότομα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν συνεχίζεται στο επόμενο στενό.

Είπαμε, οι Ελβετοί είναι ακριβείς αλλά μέχρι να φτάσουν το σκανδιναβικό μοντέλο έχουν ακόμη δρόμο. Ηλεκτρικό ποδήλατο νοικιάζετε μέσω της πλατφόρμας Donkey Republic ή από διάφορα καταστήματα (π.χ. Genève Roule). Η εμπειρία στη διαδρομή γύρω από τη λίμνη ή μέχρι το πάρκο La Perle du Lac είναι ό,τι πιο «ελβετικό» μπορείς να κάνεις, μετά το φοντί.

• Με τις δημόσιες συγκοινωνίες (και ένα μικρό μυστικό): Τραμ, λεωφορεία, πλοιάρια και τρένα λειτουργούν ρολόι — κυριολεκτικά. Η TPG (Transports Publics Genevois) είναι το δίκτυο που σε πάει παντού, με καθαρά, ακριβή και τακτικά δρομολόγια. Αν μείνετε σε ξενοδοχείο, hostel ή ακόμα και Airbnb, έχετε καλές πιθανότητες να πάρετε δωρεάν την Geneva Transport Card για όσο διαρκεί η διαμονή σας — ρωτήστε το κατάλυμά σας. Με αυτήν έχετε δωρεάν πρόσβαση σε όλα τα μέσα —είναι κι αυτός ένας τρόπος να προσελκύσουν τουρίστες.
• Με τα πόδια: Πρώτο και βασικό: η Γενεύη περπατιέται. Από τη λίμνη μέχρι την Παλιά Πόλη, από τον σταθμό Cornavin ως τα πάρκα, όλα είναι κοντά. Αν έχετε καλό παπούτσι και διάθεση για ανηφοροκατηφόρες, θα τη χαρείτε με τον πιο βιωματικό τρόπο. Σίγουρα θα σας δυσκολέψει η ζέστη αν πέσετε σε καύσωνα. Αν παρ’ όλα αυτά επιμείνετε με τα πόδια, πάρτε καπέλο και γεμίστε το μπουκαλάκι σας με νερό. Και λέω γεμίστε γιατί δεν χρειάζεται να αγοράσετε αφού φυσικές πηγές από τις Άλπεις τρέχουν σε διάφορες γωνιές της πόλης.
• Με Uber ή ταξί: Αποφύγετέ το όσο μπορείτε — πανάκριβα και ενίοτε περιττά. Εκτός αν επιστρέφετε από κάπου αργά ή βαριέστε τη ζωή σας. Δεν έχω δει να κυκλοφορεί κανένα ταξί, το πολύ ένα-δυο.
• Με το mouette (πλοιάριο): Είναι το «θαλάσσιο τραμ» της λίμνης. Δεν είναι τουριστικό — είναι συγκοινωνία. Και είναι φανταστικός τρόπος να διασχίσετε τη λίμνη με θέα τις Άλπεις, χωρίς να ιδρώσετε. Αν έχετε τη Geneva Transport Card, το mouette είναι επίσης δωρεάν. Σε αντίθεση με τα θαλάσσιο ταξί της Ύδρας που είναι πανάκριβα.

Τι πρέπει να δείτε στη Γενεύη

Κι αφού είδαμε πώς θα κινηθείτε, ας δούμε τι πρέπει να δείτε. Αν και αρκετά «κουμπωμένη» λόγω προτεσταντισμού, αν της δώσετε λίγο χρόνο, έχει μερικές γραφικές γωνιές και ευτυχώς πολύ νερό και να το πιεις στο ποτήρι και να κολυμπήσεις.

• Jet d’Eau (το σιντριβάνι): Το πιο διάσημο σύμβολο της πόλης. Εκτοξεύει 500 λίτρα νερού το δευτερόλεπτο, φτάνει τα 140 μέτρα ψηλά και… αλλάζει χρώμα ανάλογα με την περίσταση. Πολύ χρήσιμο και για τον προσανατολισμό σας. Ο πίδακας ξεπηδά πίσω από στέγες και ξέρεις προς τα πού πρέπει να κινηθείς. Το βλέπεις, το φωτογραφίζεις, το αφήνεις να σε δροσίσει αν φυσάει.
• Παλιά Πόλη (Vieille Ville): Περπατήστε, ανεβείτε στα λιθόστρωτα σοκάκια, μπείτε στον Καθεδρικό του Αγίου Πέτρου (Cathédrale St-Pierre), απ’ όπου κήρυξε ο Καλβίνος, και αν έχετε κουράγιο, ανεβείτε και στο καμπαναριό για θέα σε όλη την πόλη και τη λίμνη. Στη γύρω περιοχή θα βρείτε αντικερί, μικρά καφέ, βρύσες με τρεχούμενο πόσιμο νερό και… αυτά. Δεν έχει κάτι άλλο. Επειδή είμαστε Έλληνες ψάχνουμε πάντα το σπίτι του Ιωάννη Καποδίστρια. Βρίσκεται λιτό στην Rue des Granges 16.
• Parc des Bastions: Το πάρκο των φοιτητών, των ντόπιων, των περιπάτων. Εκεί βρίσκεται και το Μνημείο της Μεταρρύθμισης: τέσσερα γιγάντια αγάλματα με προτεστάντες πατέρες της Ευρώπης (Καλβίνος, Φαρρέλ, Μπεζά και Νοξ). Αν πετύχετε και κανένα open air σκάκι, έχετε μπόνους. Εγώ πάντως πέτυχα pride festival, το οποίο ξεκίνησε λίγο πιο πίσω απ’ την Pont du Mont-Blanc και κατέληξε εδώ. Η εικόνα ήταν οξύμωρη, σχεδόν ποιητική: πολύχρωμα φτερά, μουσική, φωνές και ελευθερία απέναντι σε αυστηρά, πελώρια αγάλματα που ενσαρκώνουν μια εποχή πειθαρχίας, πίστης και αυστηρών ηθικών κανόνων. Ο προτεσταντισμός και η ελευθεριότητα. Το δόγμα και η διεκδίκηση. Το χθες που στέκει ακίνητο και το σήμερα σε εξέλιξη. Ίσως κάπως έτσι μοιάζει η πραγματική πρόοδος: όχι σαν σύγκρουση, αλλά σαν συγκατοίκηση δύο κόσμων που κάποτε δεν θα μπορούσαν να μοιραστούν ούτε την ίδια πλατεία.
• Carouge: Είναι η «μποέμ» πλευρά της Γενεύης. Χτισμένη από Σαβοΐες, θυμίζει ιταλική συνοικία. Μικρά ατελιέ, μπαράκια, vintage μαγαζιά και αυλές γεμάτες γιασεμί. Αν η Γενεύη σού φανεί πολύ «σοβαρή», εδώ θα πάρετε ανάσα. Παρασκευή ή Σάββατο. Η Place du Marché γεμίζει πάγκους με τυριά, λουλούδια, ελβετικά αλλαντικά, μαρμελάδες, κρασιά και καλλιτέχνες που πίνουν τον καφέ τους δίπλα σε γιαγιάδες με πάνινες τσάντες. Η ατμόσφαιρα είναι περισσότερο Τοσκάνη παρά Κεντρική Ευρώπη.
• Palais des Nations (ΟΗΕ): Το κτίριο των Ηνωμένων Εθνών στην Ευρώπη. Δεν είναι εντυπωσιακό αρχιτεκτονικά, αλλά είναι σημείο με ιστορικό και διπλωματικό βάρος. Απ’ έξω βρίσκεται η διάσημη Broken Chair — η καρέκλα με το σπασμένο πόδι, αφιερωμένη στα θύματα των ναρκών. Απαραίτητη μια selfie μπροστά στις σημαίες των Ηνωμένων Εθνών
• Parc La Grange & Parc des Eaux-Vives: Δίπλα στη λίμνη, καταπράσινα, καθαρά, ιδανικά για πικ-νικ ή μια μικρή σιέστα. Ηρεμία. Γαλήνη. Φύση. Ζευγάρια. Παρέες. Αν πετύχετε συναυλία στο ανοιχτό θέατρο του πάρκου, μην το χάσετε. Τα ποδήλατα δεν επιτρέπονται. Και η έκταση είναι μεγάλη. Ετοιμαστείτε για περπάτημα. Αξίζει αν είστε των πάρκων.
• Μουσείο Patek Philippe (μόνο αν αγαπάς τα ρολόγια): Αν δεν αγαπάτε τα ρολόγια, μπορείτε να το προσπεράσετε. Αν όμως το ρολόι για σας είναι κάτι περισσότερο από «συσκευή», εδώ θα δείτε μικρά έργα τέχνης που μετρούν τον χρόνο αλλιώς.
• Bains des Pâquis - Στάση τραμ Pâquis. Η αγαπημένη συνήθεια των ντόπιων: δημόσια λουτρά στη λίμνη με χαλαρή διάθεση, εστιατόριο, σάουνα τον χειμώνα και υπέροχο ηλιοβασίλεμα. Δεν είναι τουριστικό αξιοθέατο, είναι τρόπος ζωής. Είναι ένα από τα λίγα μέρη στη Γενεύη όπου η αυστηρότητα χαλαρώνει. Το καλοκαίρι είναι αυτό που θα λέγαμε εμείς η λαϊκή παραλία. Εκεί που γίνονται τα μπάνια του λαού. Πηδάτε από την αποβάθρα στα παγωμένα νερά της λίμνης και μετά καταλήγετε με ουζάκι. Ναι, σερβίρεται και αυτό εκτός από Aperol Spritz και τα σχετικά.
• Musée d’Art et d’Histoire: Είναι λίγο «βαρύ», αλλά δωρεάν. Καλές συλλογές από την αρχαιότητα μέχρι και τον 20ό αιώνα. Αν βρέχει, είναι η τέλεια επιλογή. Αλλά δεν θα βρέχει. Κι αν βρέξει, δεν θα κρατήσει ούτε δυο λεπτά.
• Καθημερινότητα στη λίμνη: Μην παραλείψετε να κάνετε μια βόλτα με το mouette (το πλοιάριο-συγκοινωνία), να καθίσετε στο λιμάνι, να χαζέψετε τους ντόπιους να βουτάνε, να καθίσετε με έναν καφέ ή ένα ποτήρι κρασί σε μια αποβάθρα και να μην κάνετε τίποτα. Αυτό είναι και το πιο γνήσιο αξιοθέατο της πόλης. Αν το ‘χετε με την ποδηλατάδα, φτάστε μέχρι τον Ναυτικό Όμιλο. Ενδιάμεσα ρίξτε τη βουτιά σας αλλά προσπαθήστε να μην πείτε το κλισέ «στην Ελλάδα έχουμε την ευλογία να κολυμπάμε στα γαλανότερα και καθαρότερα νερά».

Μια κουβέντα για το φαγητό (και μετά ας το αφήσουμε εδώ)

• Ας το πούμε κομψά: η Γενεύη δεν ήρθε στον κόσμο για να σε μαγέψει με τις γεύσεις της. Δεν είναι Παρίσι, δεν είναι Λυών, και σίγουρα δεν είναι Νάπολη. Εδώ το φαγητό είναι απλώς απαραίτητο. Τρως για να επιβιώσεις, όχι για να ευχαριστηθείς, όχι για να απολαύσεις. Κι επειδή το φαγητό είναι πανάκριβο, σου δημιουργείται ένας εκνευρισμός. Το φαγητό είναι προσωπικό γούστο και γι’ αυτό θα παραθέσω εστιατόρια δοκιμασμένα από τους δικούς μου γευστικούς κάλυκες και το δικό μου πορτοφόλι.
• Hôtel‑de‑Ville: Brasserie μέσα στην Παλιά Πόλη (Grand-Rue 39), ατμόσφαιρα που σε μεταφέρει πίσω στον χρόνο. Η γειτνίαση με το Κοινοβούλιο της Δημοκρατίας και του Καντονιού της Γενεύης, ακριβώς απέναντι, κατέστησε το εστιατόριο αναπόσπαστο μέρος της πολιτικής και διεθνούς ζωής της πόλη. Θα το διαπιστώσετε από τις φωτογραφίες διάσημων πολιτικών στους τοίχους. Μοιραστείτε fondue, δοκιμάστε σαλιγκάρια αλλά και μεδούλι.
• Hôtel Les Armures: Βρίσκεται στην καρδιά της Παλιάς Πόλης, αυτή η κατοικία του 17ου αιώνα έχει μια ιδιαίτερη γοητεία. Διαθέτει παλιούς πέτρινους τοίχους και ξύλινα δοκάρια, καθώς και εντυπωσιακές ζωγραφισμένες οροφές. Είναι ταυτόχρονα οικεία, ρομαντική και ξεκάθαρα σύγχρονη στο ύφος της. Το εστιατόριο, σε εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα, θυμίζει αυθεντική ταβέρνα και σερβίρει raclette και fondues.
• Cafe du centre: Είναι must. Σερβίρει κυρίως θαλασσινά. Αλλά εδώ δεν έρχεσαι τόσο για το φαγητό αλλά γιατί αν δεν έρθεις είναι σαν να μην επισκέφτηκες ποτέ τη Γενεύη. Πάνω απ’ τη rue de Rohne Ακόμα κι αν έχεις ψωνίσει τίποτα ακριβό από τα μεγάλα Brand της περιοχής χαρίζεις αυτή την μικρή πολυτέλεια στον εαυτό σου με ένα γεύμα ή ένα Aperol Spritz ή και ένα απλό καφέ κάτω απ τις δροσερές ομπρέλες του. Οι σερβιτόροι εξαιρετικά ευγενικοί δεν αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα σέρβις της Γενεύης που καθόλου δεν ενδιαφέρονται να σας κάνουν να νιώσετε βασιλείς.

Για ποτό προτιμήστε ένα από τα μπαρ των γνωστών παραλιακών ξενοδοχείων. Στο μπαρ του Hôtel Beau-Rivage πίνεις το ποτό σου ανάμεσα σε ξύλινες επιφάνειες, art déco λεπτομέρειες και θέα στη λίμνη. Είναι το είδος του χώρου όπου νιώθεις ότι κάθεσαι δίπλα σε διπλωμάτες, παλιούς αριστοκράτες ή κάποιον που μόλις βγήκε από συνέδριο του ΟΗΕ. Προτίμησε μα δεις εκεί το ηλιοβασίλεμα. Η θέα προς το Jet d’Eau, το απαλό φως που πέφτει στη λίμνη και τα φώτα της πόλης που ανάβουν κάνουν το σκηνικό μαγικό.

Το Bar des Bergues στο Four Seasons είναι κομψό, χωρίς να είναι πομπώδες. Μπορείς να πας ντυμένος casual chic και να νιώσεις αποδεκτός — αρκεί να μην εμφανιστείς με σανδάλι και backpack. Το κοινό: business travelers, stylish couples, ώριμοι ντόπιοι που πίνουν αργά. Αν πας καθημερινή, πιθανόν να πετύχεις κάποιον που μόλις έκλεισε διεθνή συμφωνία. Δοκίμασε ένα Bergues Negroni.

Γενεύη με καύσωνα

Ο καύσωνας στην Ελβετία δεν είναι πια σπάνιο φαινόμενο. Και αν νομίζετε πως 30 ή 33 βαθμοί δεν είναι και τίποτα το τρομερό, μάλλον δεν έχετε ζήσει καλοκαίρι σε ελβετικό διαμέρισμα χωρίς air condition. Όταν η Κεντρική Ευρώπη ιδρώνει αμήχανα, η λίμνη της Γενεύης σώζει την παρτίδα: κάτοικοι και επισκέπτες, κυρίως με ποδήλατα, κατηφορίζουν προς τις όχθες στο Cologny, αφήνουν ρούχα και έγνοιες στην άκρη και βουτούν. Άλλοι κάνουν ιστιοπλοΐα, SUP, windsurfing ή κανό. Το σκηνικό: τα νερά, τα βουνά και η διακριτική ησυχία μιας πόλης που σπάνια φωνάζει, ακόμα κι όταν λιώνει από τη ζέστη. Αν θέλετε να τραβηχτείτε λίγο πιο έξω θα αφήσω για επόμενη φορά Λωζάνη για να προτείνω την Βενετία των Άλπεων το Ανεσί. 1 ώρα και ένα τέταρτο περίπου με τρένο.

Ανεσί
Το Ανεσί είναι το γαλλικό χωριουδάκι που μοιάζει να ξέφυγε από σελίδα παραμυθιού – κι όμως είναι αληθινό. Το λένε «Βενετία των Άλπεων», και όχι άδικα: κανάλια, γεφυράκια, πλακόστρωτα σοκάκια και ένα κάστρο που κοιτάζει τη λίμνη από ψηλά.

Καλοκαίρι στην καρδιά του: περπατάς στην παλιά πόλη ανάμεσα σε πολύχρωμες αγορές και μυρωδιές από φρέσκα τυριά και ψωμιά. Κάνεις ποδήλατο γύρω από τη λίμνη, ή –αν προτιμάς– μπαίνεις κατευθείαν στο νερό για μια βουτιά με θέα τις -καθόλου χιονισμένες- κορφές στο βάθος. Νοικιάζεις ένα paddle ή μια βαρκούλα, κάθεσαι για κρασί και τάρτα φραμπουάζ στις όχθες και για μια στιγμή νιώθεις πως όλα είναι ακριβώς στη θέση τους. Όπως θα έπρεπε. Η λίμνη του Ανεσί θεωρείται μία από τις καθαρότερες λίμνες της Ευρώπης. Είναι προφανώς αλπική, τροφοδοτείται από παγετώνες και πηγές, και θα έλεγα να κλείσω αυτό το άρθρο με τη δροσιά της. Για πόσο ακόμα; Η κλιματική κρίση έχει ανεβάσει την θερμοκρασία της δραματικά. Όπως και την θερμοκρασία της λίμνης της Γενεύης. Τουλάχιστον στους 19 βαθμούς μόλις τον μήνα Ιούνιο έγραφε η φωτεινή οθόνη του τραμ. Σπεύστε όσο ακόμη είναι νωρίς.