Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Βασίλης Μαυρογεωργίου γράφει για τη δική του Ικαρία.
Όποτε έρχεται η κουβέντα στην Ικαρία ακούω πάντα τη γνωστή φράση «Α, από Ικαρία είσαι; Εκεί γενικά είστε πολύ χαλαρά, έτσι;» και ενώ νεύω θετικά, με χαλαρό γελάκι τύπου Τζαμάικα, μου έρχονται τελείως διαφορετικές αναμνήσεις:
Ξύπνημα στις 7.00 το πρωί και πεζοπορία με την παλιά παρέα (Μαρουσώ και δεν συμμαζεύεται) ως το ορεινό χωριό Δρούτσουλας, έπειτα εξερεύνηση στο δάσος και παιχνίδια ως αργά, ολονύχτια πάρτι στο παλιό σπίτι, γυρίσματα για ταινιάκια με την κάμερα του ξαδέρφου, οτοστόπ προς όλα τα πανηγύρια, Λαγκάδα, Χριστός, Δάφνη, Καραβόσταμο, χορός και κρασί μέχρι τελικής πτώσης, επιστροφή στον Εύδηλο με τα πόδια, μπάνιο ή πιο σωστά πόλεμος με τα θεόρατα κύματα στον Κάμπο, στη Μεσαχτή και στο Κεραμέ, εκδρομές στη Μονή Μουντέ, στο μεσαιωνικό Δράκανο, στα Θέρμα, στον Άρη ποταμό και στο φράγμα, υποχρεωτικές (αλλά απολαυστικές) επισκέψεις σε θείους και θείες που θέλουν να σε κάνουν αλκολικό, και μόλις τελικά αράξεις για μια στιγμή στο καφενείο του Αυγά να πιεις ένα τσίπουρο, θα εμφανιστεί σε πέντε λεπτά κάποιος για να σου πει «παίζει πάρτι στο Casmir» και παίρνεις ξανά τον δρόμο.
Δεν υπάρχει καλοκαίρι στην Ικαρία που να μην πετάγομαι απ’ τον ύπνο μου με κράμπες. Οπότε… χαλαρά… ναι, πολύ χαλαρά!
*Ο Β.Μ. είναι σκηνοθέτης και ηθοποιός. Τον χειμώνα θα επαναληφθούν οι παραστάσεις του στο Skrow Theater, στο Μέγαρο Μουσικής και στο Άνεσις. Νέες παραστάσεις: «Ένας αληθινός καουμπόι» στο Μικρό Χορν και δύο ακόμα νέα έργα.
23°
