Θεσσαλονίκη, νόμος 4.000 περί... Τρεντιμποϊσμού!

Το βάφτισα Κατουράιζινγκ και δεν πάει άλλο: η Θεσσαλονίκη από την Εγνατία και πάνω μυρίζει κάτουρο, πιπί, το πάνω πάτωμα της πόλης έχει άρωμα δημόσιας  τουαλέτας. Σε συνδυασμό με το Σκυλοκουραδάιζινγκ, δόκιμος ίσως όρος για τα περιττώματα είτε των αδέσποτων σκύλων είτε των με ανάδοχο «πατέρα», που όμως δεν τον νοιάζει που ο κανακάρης του τα αμολά όπου βρει, και το φουζέρ με το οποίο περιλούζεται το βόρειο άστυ είναι τοξικό.

Κατηφορίζοντας κάθε πρωί από την Άνω Πόλη για το κέντρο, νιώθω πως κατοικώ κάπου τριτοκοσμικά, αν και δεν παίρνω όρκο πως κι εκεί, ας πούμε στο Νέο Δελχί, όλο το άστυ το ινδικό είναι μια «κατουρλερί»! Όσο για το παραμύθι της κρίσης, συγνώμη, μα δεν χωρά σαν εξήγηση. Ούτε η Μέρκελ φταίει ούτε ο Σόιμπλε, που το κάθε παραβατικό και τιγκαρισμένο με μπίρα νεαρούδι «την τινάζει» όπου βρει στα πέριξ της Κασσάνδρου ή στην Αγίου Δημητρίου, τουναντίον. Μια αγένεια, μια χωριατίλα και μια συνεχής επιθυμία για μπουρδελοποίηση πλανάται πλέον μονίμως στους δρόμους και τις συνοικίες, μια παραίτηση από πλευράς αυτοδιοίκησης και υπηρεσιών καθαρισμού, που δίνει ευκαιρία στους μπαχαλοκατουράκηδες να ασελγούν κατά βούληση.

Συνεπικουρούμενοι από τους Τζιβανιστές, που πλέον την πίνουν ελεύθερα κι ωραία στα πέριξ της Ροτόντας αλλά και του Πανεπιστημίου -προτείνω η ρήση έξω από τη Φιλοσοφική, «Μούσαις Χάρισι Θύε» να αντικατασταθεί με το «Πρέζες Πίνουσι Θείε»- οι Χεσεικλήδες, για να τους κωδικοποιήσουμε όλους τους σε μια φυλή (πιώμα μπάφου και δημόσια αφόδευση με πάθος), ολημερίς κι ολονυχτίς τη Φιλίππου και το Καφαντάρι τα βρωμίζουν.

Ιδέα: μήπως το «Θεσσαλονίκη - ερωτική πόλη» να αντικατασταθεί από το «Θεσσαλονίκη - Μπόχα  city»; Και τον Βαρδάρη να τον μετονομάσουμε σε «Βρωμιάρη»; Και τον κάθε ατάλαντο που με το σπρέι του μπογιαντίζει τους τοίχους, σιγά μην τον θεωρούμε και θωρούμε ως street artist! Μπα ο όρος «Πιπινέλος» μου φαίνεται πιο δόκιμος (εκ του εκείνος που κάνει το κακόγραφο πιπί του πάνω στα ντουβάρια). Βαθιά, απύθμενη έλλειψη σεβασμού και αστικής κουλτούρας, αυτό είναι που χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά αυτής της φυλής - νεανικό τάργκετ γκρουπ, που υπό την ταμπέλα του αλτέρνατιβ και του ψωραλέου χίπι σικ μπερδεύει τον Μάνου Τσάο με τον Τσουτσού Τσάο.

Και καμιά έξοδος από το μνημόνιο όταν καμιά παιδεία και καμιά προπαίδεια από την οικογένειά τους δεν μπορεί να τους χαρίσει την αγωγή του πολίτη: απεχθάνονται και μισούν την αστική διαβίωση, κατσίκια είναι και στα λαγκάδια πρέπει να μεταναστεύσουν για να ασκήσουν τις «δραστηριότητές» τους ελεύθερα. Αλλά κι η Θεσσαλονίκη να απαλλαγεί από τη βανδάλα τους. Ή να βγάλει ο Μπουτάρης έναν νόμο «4.000 περί Τρεντιμποϊσμού», μπας και ξεβρομίσει η πόλη από την κύστη τους. Αλλιώς, ούτε Reworks, ούτε Δημήτρια, ούτε Beetroot, ούτε start up και win to win οράματα, για μια μητρόπολη κοσμόπολη. Γιατί το σήμα κατατεθέν – ιδεολογία στον παρόντα χρόνο είναι ο κακάσχημος Κατουρλί στο πάρκο της πλατείας Ναυαρίνου.