Γιατί μιλάνε όλοι για τον street artist Σταμάτη Λάσκο;

Κάποιος μπορεί να βρει τα έργα του Σταμάτη Λάσκου σε παριζιάνικες γκαλερί, τοίχους μητροπόλεων, τις σελίδες του New Yorker που έχει εικονογραφήσει, σε εξώφυλλα hip hop άλμπουμ. Ο Έλληνας street artist Σταμάτης Λάσκος, όμως, τώρα εκθέτει για πρώτη φορά πίνακές του στη γενέτειρά του, σε μια ατομική έκθεση με τίτλο «Ασύμβατες Τροχιές» που θα φιλοξενείται στον Χώρο Τέχνης «δ» στον Βόλο από τις 14 Μαρτίου 2020.

Σταμάτη, η ζωγραφική σου βρίσκεται σε διάφορα σημεία του κόσμου μέσω των τοιχογραφιών σου και του ίντερνετ. Πώς αισθάνεσαι που θα «φιλοξενηθεί» στον Βόλο, στην πόλη που μεγάλωσες, μετά την τελευταία σου έκθεση στο Παρίσι;
Είναι μια ιδιαίτερη στιγμή για εμένα να εκθέσω στην πόλη μου και ένα επιπλέον άγχος. Η επιτυχία της έκθεσης αποτελεί ένα στοίχημα που πρέπει να κερδίσω από ανθρώπους που συναντώ καθημερινά και που δεν είναι επαΐοντες του χώρου.

Τι έργα περιλαμβάνονται στις «Ασύμβατες Τροχιές»;
Η έκθεση περιλαμβάνει έργα ζωγραφικής σε καμβά και σε χαρτί με λάδι, κάρβουνο και μολύβι. Ένα μικρό τμήμα της θα έχει γλυπτά. Ασύμβατες είναι οι τροχιές που δεν τέμνονται και δεν βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο. Στα μαθηματικά, λοιπόν, βρήκα τον ορισμό για να δώσω ταυτότητα στα έργα μου. Έψαχνα λέξεις για να προσδιορίσω μια πραγματικότητα που δεν βλέπουμε στην οποία υπάρχουν οι φιγούρες της φαντασίας μου μακριά από τη δική μας πραγματικότητα. Δύο πραγματικότητες σε δύο τροχιές… ασύμβατες.

Τι σκέφτηκες όταν έπεσε η πρόταση συνεργασίας από την Jordan Nike Inc;
Την πρώτη μισή ώρα πίστευα ότι μου κάνει φάρσα κάποιος φίλος στο e-mail. Όταν μου ήρθε το συμβόλαιο και το διάβασα δεν μπορούσα να πιστέψω ότι τα σχέδιά μου θα γυρνούσαν σχεδόν σε όλον το κόσμο αλλά και τις διαστάσεις που θα έπαιρνε αυτή η συνεργασία.

Τι σε τραβάει στο καφέ, στα γήινα χρώματα; 
Σε πιο παλιές δουλειές μου και για καιρό υπήρξε μια απέχθεια προς το καφέ χρώμα και έλειπε από τα έργα μου. Στη συνέχεια, η μεγάλη στέρησή του μου βγήκε σε αγάπη και πλέον δεν το χορταίνω. Αναφορικά με την αγάπη που έχω στα γήινα χρώματα ή τα λερωμένα, όπως τα αποκαλούμε στη ζωγραφική, δεν έχω σαφή απάντηση να δώσω παρά μόνο να εικάσω ότι μπορεί να προέρχεται από μια υποσυνείδητη αγάπη που έχω για τη φύση και μου βγαίνει αυθόρμητα στη ζωγραφική.

Ζωγράφιζες από πάντα;
Ναι, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αλλά οι δικοί μου μού δείχνουν και ζωγραφιές μου από μικρότερη ηλικία που δεν τις θυμάμαι. Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου ένα τετράδιο εκθέσεων της τρίτης δημοτικού στο οποίο, στην ερώτηση «τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω», απαντούσα με σιγουριά ότι κάποια μέρα θα γίνω μεγάλος ζωγράφος κάνοντας εκθέσεις σε όλο τον κόσμο.

Ποιο είναι το πιο συναρπαστικό και το πιο ζόρικο πράγμα σε μια τοιχογραφία;
Η στιγμή της διόρθωσης λαθών στον τοίχο αποτελεί το ζόρικο και χρονοβόρο κομμάτι της διαδικασίας γι’ αυτό και προετοιμάζομαι όσο καλύτερα μπορώ πριν ξεκινήσω, παραμένει όμως μια ωραία κούραση. Δεν υπάρχει η άνεση του πειραματισμού όπως σε έναν καμβά στο εργαστήριο. Συναρπαστική θεωρώ όλη τη διαδικασία αλλά θα ξεχωρίσω την αρχή, τη μεταφορά του σχεδίου από το χαρτί στον τοίχο.

Οι σουρεάλ φιγούρες σου είναι σήμα-κατατεθέν σου. Πόσο σουρεάλ βρίσκεις αυτά που συμβαίνουν γύρω σου; Έχεις τον τρόπο να συνδέεις την καρικατούρα με σχόλια για την ωμή πραγματικότητα. Γιατί;
Είναι η στιγμή όπου οι ασύμβατες τροχιές βρίσκουν σημεία τομής με βιωματικά μου στοιχεία στους πίνακες.

Από τις πρώτες street art περιπέτειες και τα ακαδημαϊκά χρόνια στην ΑΣΚΤ στις σχολικές αίθουσες που διδάσκεις, τι άλλαξε;
Αυτό που κατά βάση έχει αλλάξει είναι ο τρόπος που βλέπω, σκέφτομαι και αντιλαμβάνομαι τα πράγματα κάτι που σίγουρα φαίνεται και στα έργα μου. Παραμένει ίδια μπορεί και μεγαλύτερη η όρεξη, η ανάγκη και η αγάπη μου για την ζωγραφική.

Αθήνα, Βόλος, Θεσσαλονίκη. Πόλεις που έχεις ζήσει κι έχεις ζωγραφίσει. Τι σου αρέσει και τι σε χαλάει σε αυτές;
Αθήνα: Πολλές επιλογές, δύσκολη καθημερινότητα. Βόλος: Ψάρεμα και σνόουμπορντ, φύση και ησυχία, λίγες καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Θεσσαλονίκη: Κάτι ενδιάμεσο από Βόλο και Αθήνα με πολύ ζεστούς και φιλόξενους ανθρώπους.

Θα προτιμούσες να περάσεις μια νύχτα με τον Egon Schiele ή με τον Gustav Klimt και γιατί;
Η γοητεία που ασκούσαν και ασκούν τα έργα και των δύο ζωγράφων έχουν σαφώς επηρεάσει την τεχνοτροπία μου. Αν όμως θα έπρεπε να επιλέξω τον έναν για μια βόλτα θα επέλεγα τον Egon Schiele για να μου λύσει απορίες και ερωτήματα που μου γεννούν τα έργα του. Θα ήταν ευκαιρία πίνοντας μαζί του σοκολάτα βιενουά και ξεναγώντας με στην πόλη του να μου τα λύσει. Θα τον ευχαριστούσα και θα του πρότεινα να ανταποδώσω τη φιλοξενία του με τσίπουρα ένα βράδυ στο Βόλο.

Ποιους Έλληνες ζωγράφους ξεχωρίζεις;
Επιλέγω τον Νικόλαο Γύζη, τον Νικηφόρο Λύτρα, τον Γεώργιο Ιακωβίδη και τον Γιάννη Τσαρούχη. Καθέναν για διαφορετικό λόγο.

H ελληνική street art σκηνή μέσα στην κρίση ανέπτυξε μεγάλη εξωστρέφεια. Έχεις τρακάρει νέα παιδιά που σου τράβηξαν το ενδιαφέρον;
Ναι, συχνά πέφτω σε πολύ ενδιαφέρουσες και φρέσκες δουλειές νέων παιδιών.

Η πιο ενδιαφέρουσα έκθεση που επισκέφτηκες εσύ πρόσφατα;
Πριν λίγους μήνες που επισκέφθηκα το μουσείο του Vincent VanGogh στο Άμστερνταμ στην Ολλανδία.