Στο Zilver στη Φιλοθέη θα πας για καλό καφέ και για ακόμη πιο ωραίες γλυκές και αλμυρές λιχουδιές
Η Θράκης είναι ένας ήσυχος δρόμος της Φιλοθέης, από κείνους τους ευρύχωρους και ευρωπαϊκούς, που όταν τους περνάς χαζεύεις τις μονοκατοικίες με την απίστευτη αρχιτεκτονική, σπίτια που αξίζουν τον τίτλο τους, από κείνα που αγαπούν τα περιοδικά, αυτά που σε κάνουν να ονειρεύεσαι. Μερικά μαγαζιά στην κατάληξή του, λίγο πριν ξεχυθεί στην κεντρική λεωφόρο, τον καθιστούν δρόμο «εμπορικό» για ένα ήσυχο, κοντινό προάστιο που δεν ξέρει τί θα πει «αγορά» και «εμπορική κίνηση». Το ζαχαροπλαστείο Zilver, που δεν μετρά ούτε δυο μήνες ζωή, ξεχωρίζει με την πρώτη ματιά. Για τη θηλυκή του αύρα.
Zilver, ένα κουκλίστικο ζαχαροπλαστείο στη Φιλοθέη
Ζαχαροπλαστείο μικρούλι, περικυκλωμένο από πρασινάδες, που ταιριάζουν τόσο πολύ με το γαλάζιο που πρωταγωνιστεί στο ντεκόρ του. Ξύλινα καναπεδάκια με μπαρόκ πριντς κάποιου Λουδοβίκιου αιώνα, ασορτί αμπαζούρ, ειδικά σχεδιασμένα σουπλά με γαλάζια-λεβαντί μοτίβα, πιάτα μπαρόκ πλην λιτά και ολόλευκα, ποτήρια του φρέντο που θυμούνται τα παλιά, χειροποίητα ταγιέ. Στο εσωτερικό, χωράνε δεν χωράνε 2 άτομα. Στην προθήκη, τα γλυκά της ημέρας, η ξινούλα λέμον πάι που ήδη κάνει σουξέ και καριέρα, μια τάρτα με βουτυράτη ζύμη, αμυγδαλόπαστα, αμαρέτο και φρέσκα μύρτιλα και μια «παιδική ανάμνηση» που θυμάται τον σοκολατένιο κορμό της μαμάς, με σπιτικό σαμπλέ μπισκότο σε στρώσεις και ανάμεσα πραλίνα φουντουκιού και κρέμα σοκολάτα, εκλέρ με κρέμα εσπρέσο. Δίπλα στο ταμείο, μπισκότα για το σπίτι, αλμυρά και σαμπλέ, με πορτοκάλι και σοκολάτα, βουτυράτα και λεμονάτα.
Την Ελένη Θεοδοσοπούλου, θα τη βρεις εκεί. Και αν δεν την έβρισκες, πάλι θα την μυριζόσουν. Αυτή και την κοριτσίστικη αισθητική που σε τυλίγει από παντού, μόλις καθίσεις στο τραπέζι σου για έναν καφέ. Μόνη της φτιάχνει καθημερινά τα γλυκά, στο μικρό εργαστήρι του πάνω ορόφου, όσα μπορεί και όσα προλαβαίνει. Αν είσαι κακομαθημένος από τα μαγαζιά με τις τεράστιες ποικιλίες, σκέψου ότι όλα εδώ περνούν από τα χέρια ενός κοριτσιού. Το καλύτερο που μπορεί να σου προσφέρει είναι η σπιτική ποιότητα, τα αγνά υλικά, η φροντίδα, το μεράκι και κάτι ολόφρεσκο, ενίοτε και διαφορετικό κάθε μέρα. Και να φανταστείς, ότι η Ελένη, δεν σπούδασε ζαχαροπλαστική.
Βέρα Φιλοθεώτισσα, μεγάλωσε σε μια οικογένεια με αιγυπτιακές ρίζες, σε ένα ανοιχτό σπίτι που αγαπούσε τη μαγειρική και τα καλέσματα. Η μαμά της μπορεί να έκανε παπουτσάκια με κάρι και μαροκινό κοτόπουλο με ελιές, όμως δεν έκανε γλυκά. Ούτε κανείς άλλος στην οικογένεια. Στα 13 της, ζήτησε δώρο από τον μπαμπά της ένα καλό, Kenwood μίξερ. Και έτσι ξεκίνησε η γλυκιά της καριέρα, με πολλές δοκιμές, αποτυχίες, απογοητεύσεις και μερικές επιτυχίες που της έδωσαν κουράγιο.
Οι Γλυκές Αλχημείες του Στέλιου Παρλιάρου, της άλλαξαν τη ζωή, μυώντας την στο πλανήτη ενός διαφορετικού γλυκού που άλλαξε ριζικά την κοσμοθεωρία της. Στα 18 της έφυγε στο Λονδίνο, σπούδασε ηθοποιός, επιστρέφοντας εργάστηκε στο θέατρο, άλλοτε σε παραστάσεις, άλλοτε απλά σαν ταξιθέτρια. Όταν κάποιοι φίλοι άνοιξαν ένα καφέ στη Χίο και της ζήτησαν να τους κάνει τα γλυκά, η ζωή της πήρε άλλη στροφή από αυτή που είχε υπολογίσει. Ως τότε, τον εαυτό της δεν τον είχε δει ποτέ μέσα σε ένα ζαχαροπλαστείο. Όμως, κυριολεκτικά γλυκάθηκε με τη νέα προοπτική και λίγα χρόνια μετά, ανοίγει στο Παγκράτι τον Μονόκερο μαζί με τον Περικλή Σταμπόγλη. Όμως, η Ελένη, είναι παιδί της γειτονιάς της. Αυτό που ονειρευόταν είναι το Zilver. Ένα μικρό καφέ που θα μάζευε τους ανθρώπους της γειτονιάς, αναβιώνοντας την παλιά συνήθεια, τότε που οι άνθρωποι έβγαιναν στο ζαχαροπλαστείο για μια πάστα μαζί με τον καφέ τους. Πολύ καιρό σκάναρε τη γειτονιά, μέχρι που βρήκε το μαγαζί του ονείρου της, που στα ολλανδικά σημαίνει «ασημί», φόρος τιμής στη μαμά Αργυρώ που έχασε πρόσφατα και δεν δίστασε να πουλήσει αμέσως τον Μονόκερο.
Το νέας γενιάς espresso bar της, έχει 11 διαφορετικούς καφέδες, flat white από τους πιο πρωτότυπους, σε ζεστή και παγωμένη εκδοχή, έχει φυσικά matcha latte και τσάγια από βότανα. Ένθερμη θαυμάστρια του Στέλιου Παρλιάρου, η Ελένη πρωτοτυπεί και διαφέρει από τα αντίστοιχα καινούργια καφέ-ζαχαροπλαστεία που ακολουθούν τη σκανδιναβική σχολή του γλυκού. Με τα χρόνια, τα γλυκά της έχουν φτάσει σε ένα αξιόλογο επίπεδο την Παρλιάρειο φιλοσοφία, η ζύμη της τάρτας είναι σχεδόν ανταγωνιστική της ζύμης του Στέλιου. Γλυκά ευρωπαϊκά, δοκιμασμένα και κλασικά, που ταυτίζονται απόλυτα με τον καφέ και το τσάι: κέικ καρότο με κρέμα τυριού, μπισκότο κολοκύθα με πεκάν, μπισκότο με τριπλή σοκολάτα, πάβλοβα σε διαφορετικές γεύσεις. Το βράδυ μπορείς να περάσεις μια Zilver βραδιά με κρασί, τυριά και αλλαντικά και όπου να ’ναι θα βάλει μπρος και τις αλμυρές της λιχουδιές, κις και προζυμένιες τσιαπάτες από τον Μονόκερο σε ωραία σάντουιτς.
Για τις γιορτές, η Ελένη βουτά στην ελληνική παράδοση με «απείραχτους» κουραμπιέδες και μελομακάρονα και χιώτικα μασουράκια με μαστίχα. Θα κάνει και τα ιδιαίτερα ευρωπαϊκά της, μπισκοτάκια τζίντζερ μπρεντ, όπερα -που είναι η αδυναμία της και το γλυκό που την έβαλε στην ζαχαροπλαστική-, με μέλι και γκανάς κάστανο, τάρτα με μαρμελάδα μήλο, βασιλόπιτα με βούτυρο νουαζέτ και λεμόνι.
Αν για τις μέρες της σχόλης ονειρεύεσαι ένα ήσυχο, γιορτινό, χειροποίητο brunch, η Ελένη έχει για σένα το «καλαθάκι του πρωινού», με βούτυρο ξηρών καρπών, σπιτικές μαρμελάδες, κρουασάν αλμυρά και γλυκά και φυσικά, ό,τι βγει λαχταριστό και φρέσκο από το φούρνο.
Στο φυσικό κατάστημα στη Βίτωλη Φθιώτιδας έχετε τη δυνατότητα να δοκιμάσετε βραβευμένα μέλια, αλείμματα, γύρη, βασιλικό πολτό, πρόπολη αλλά και παστέλι.
11°
