H ισπανική κουζίνα, απλή, νόστιμη και με πικάντικες εξάρσεις, γνωρίζει στις μέρες μας παγκοσμίως τεράστιο σουξέ. Aποτέλεσμα, κάθε σύγχρονη μητρόπολη του πλανήτη που σέβεται τον εαυτό της να διαθέτει και ένα ευρύ φάσμα ισπανικών εστιατορίων. Στην Aθήνα η τελευταία και μάλλον πιο δυνατή άφιξη με ισπανικό ταμπεραμέντο έχει διάρκεια λειτουργίας περίπου ενός μηνός, ακούει στο όνομα «Mi Sueno» (το όνειρό μου) και έχει ήδη πλαισιωθεί από τους Αθηναίους γκουρμεδίστας, κυρίως αυτούς που κινούνται στο κέντρο.
«Το ονειρό μου» έγινε πραγματικότητα
Aκαδημίας και Aμερικής, λοιπόν, το «Sueno» έχει εξασφαλισμένη την περατζάδα του πλήθους (γεγονός που του δίνει ένα κεφάτο, φασαριόζικο και πολύ metropolitan χαρακτήρα), ένα χώρο ευρηματικά και σωστά διανεμημένο: είσοδος με πάσα στα πλάγια και σκαμπό για τους όρθιους, μπαρ στο βάθος για όσους θέλουν απλώς ένα ποτήρι σανγκρία ή ένα κοκτέιλ, αίθουσα με τραπεζάκια στ’ αριστερά (όπου ρίχνει και όλο το διακοσμητικό του βάρος, με μια τεράστια αφίσα στον έναν του τοίχο με θέμα την ελιά), και κουζίνα στα δεξιά, όπου όμως μπορείς και να καθίσεις αν θέλεις (και αν βρεις μέρος επίσης) – τα δυο τρία τραπεζάκια όπου οι πελάτες τρώνε παρακολουθώντας τους μάγειρες να μεγαλουργούν είναι από τα πρώτα που «φεύγουν» στις κρατήσεις. Στο «Mi Sueno» θα φας κυρίως tapas. Μεζέδες ισπανιστί. Δηλαδή, μικρά ψωμάκια με χαμόν και τσορίθο (αυτό, ιδίως αν σου αρέσουν τα πικάντικα λουκάνικα, να μην το παραλείψεις), με μπακαλιάρο τηγανητό, με καλαμαράκι στο μαύρο ζουμί του, με τυρί και με τορτίγια (ισπανική ομελέτα με πατάτες), με τρούφα, με αντζούγιες, με ό,τι βάλει ο νους σου, και κυρίως ο νους του ευρηματικού μάγειρα της κουζίνας. Mπορείς να τα πάρεις μεμονωμένα μαζί με ένα ποτήρι κρασί αν βιάζεσαι, σε ποικιλία μικρή ή μεγάλη αν είσαι με μεγάλη παρέα και έχεις ανεβασμένη όρεξη. Eπίσης, και σε τραπέζι να κάθεσαι, θα συνεχίσεις με σαλάτες δροσιστικές και ολόφρεσκες, και βεβαίως με παέγια (ρύζι με ανάμεικτα κρεατικά ή και θαλασσινά), με τσουράσκο (κρέας που θα ψήσεις μόνος σου όσο θες στο πυρακτωμένο ειδικό κεραμικό πιάτο) ή με κοντσινίγιο, το πιάτο σουξέ του «Mi Sueno», που είναι τρυφερό, τρυφερότατο μικρό γουρουνάκι ψημένο με τις ώρες. Θα συνοδεύσεις με ισπανικό κόκκινο κρασί Rioha (ωραιότατο) ή με σανγκρία αν θέλεις να είσαι απολύτως στο κλίμα. Γύρω σου ένα κεφάτο πλήθος θα μπαινοβγαίνει και θα τσιμπολογάει, οι μουσικές (με λάτιν καταγωγές κυρίως, αλλά και πολύ ντίσκο) θα δίνουν ένα χαρούμενο τόνο γλεντιού, η Rioha θα τρέχει άφθονη, ενώ στο μπαρ, όπου βασιλεύει ο Xοσέ (έξοχη καϊπιρίνια), θα έχει ήδη δημιουργηθεί το αδιαχώρητο. Tο κέφι και η ζωντάνια –εκτός από τα φαγοποτικά– θα είναι αυτά που περισσότερο θα σου αρέσουν στο «Mi Sueno», και μπράβο τους των παιδιών που το άνοιξαν γιατί, αν κάτι πέτυχαν και με το παραπάνω, είναι που μετέφεραν στο κέντρο της Aθήνας το ξώχαρο και αλέγκρο του ισπανικού ταμπεραμέντου. Nα ξέρεις ότι με φαγητό (πολύ) και κρασί θα σου στοιχίσει γύρω στα 30-40 ευρώ το άτομο και πως σερβίρει μέχρι αργά (2 το βράδυ) όλες τις μέρες της εβδομάδας. Kράτηση για τραπέζι απαραίτητη.
Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Πλάκας είναι οι πολυάριθμες ταβέρνες της, με μερικές εξ’ αυτών να κουβαλάνε στην πλάτη τους πολλά χρόνια ιστορίας
