Και 3 μέρες, φίλοι μου αγαπημένοι, πριν αρχίσω τη δίαιτα με τα γιαούρτια, μου κάνω δωράκι και πάω να φάω τον Καλλίδη (ολόκληρο) και τα καινούργια του. Σάββατο απόγευμα, διασχίζω κεντρική πύλη Λαχαναγοράς, αχανής η έκταση, όμως το βρίσκεις εύκολα κι ακόμα πιο εύκολα παρκάρεις. Το Überness είναι μια αληθινή καντίνα του δρόμου, απ’ αυτές που ψάχνουμε στις μεταμεσονύκτιες λιγούρες ή συναντάμε στην εθνική οδό, οκ, αυτή είναι στεγασμένη.
Μέσα έχουν πειράξει τόσα ώστε ο χώρος να γίνει λειτουργικός και καθαρός. Τσιμέντα εμφανή, πλαστικές καρέκλες, ταμπέλες με φράσεις Überness to Eternity, #foreverfat# και από κάτω #unbothered#, απ’ έξω μια τέντα με τη φίρμα και τον Ποσειδώνα με μούσι-μπούκλα. Η κουζίνα είναι ανοιχτή και έχει μπροστά της πολύ κόσμο, στο Überness θα στηθείς στην ουρά αλλά θα σ’ αρέσει. Επικρατεί αδημονία, ετερόκλητο κοινό κρατάει στα χέρια ένα πινακάκι και παραγγέλνει. Μετά κάθεται και ακούει από το μικρόφωνο: το 73 παρακαλώωωωω… σηκώνεται, παίρνει δίσκο-τούρλα με τα φαγητά σε χάρτινα κουτιά, τα ποτά σε πλαστικά ποτήρια. Παίρνουμε απ’ όλα.
Κεφτέδες (€7), κοτόπουλο τηγανητό (€8), χοτ ντογκ (€3,50), Quinofels, φαλάφελ δηλαδή με κινόα και δίπλα σος ταχίνι (€6), Crispy Pork Belly, πανσέτα ψητή (€9), guacamole σε πλαστικό ποτήρι επίσης (€6). Να πω πως οι μερίδες είναι ακριβώς αυτό που θέλει ο νταλικιέρης της εθνικής όταν έχει πολύ χιλιόμετρο μπροστά του και πως όλα είναι καταπληκτικά. Γιατί ο Βασίλης, πάνω απ’ όλα, ίσως και πάνω από την τρέλα του (που κι αν δεν την ξέρετε, σας βεβαιώνω είναι μεγάλη), είναι ένας έμπειρος και εξαιρετικός μάγειρας. Την πανσέτα την ψήνει με τις ώρες και μετά την περνάει από το τηγάνι για να φτιάξει την τραγανή πετσούλα –να τρως γιαούρτια τους επόμενους 3 μήνες και να μη τη λιώνεις με τίποτα–, το κοτόπουλο είναι κριτσανιστό κι από μέσα ζουμερό, οι κεφτέδες από τους πιο νόστιμους κι αλάδωτους που μπορούν να γίνουν, το χοτ ντογκ αχτύπητο και πληθωρικό με σάλτσες, τυριά, πίκλες και μπέικον.
Οι σαλτσούλες όλες είναι φτιαγμένες από τα χεράκια του και είναι μούρλια, ακόμη τις θυμάμαι. Με όλα τα παραπάνω κολασμένα κρεατικά μπορείτε να φανταστείτε ότι η παρέα αποθέωσε μέχρι και το guacamole; Με ψιλοκομμένα τοματίνια και κόλιανδρους να σου σπάνε τη μύτη, δεν έχω φάει νοστιμότερο! Τα ποτά είναι μπίρες (€2,50), αναψυκτικά (€1 το κουτάκι, €1,50 το μπουκάλι), και μια σαμπάνια Veuve Clicquot προς €80 η φιάλη. Ο Βασίλης είναι εκεί κάθε μέρα και κάνει τα πάντα, ψήνει, σερβίρει, αδειάζει τραπέζια και μιλάει με όλο τον κόσμο, είμαι σίγουρη πως αν ερχόταν ο Άντονι Μπουρντέν στην Αθήνα εκεί θα το γύριζε το πιο καλό του επεισόδιο. Να ξέρετε πως προς το παρόν είναι ανοιχτά Τετάρτη-Σάββατο 7 μ.μ. - 12 π.μ., Κυριακή 12 μ.μ. - 7 μ.μ., γρήγορα θα το επεκτείνουν μέχρι πολύ αργά, κάτι πήρε το αυτί μου και για μια μικρότερη καντίνα μέσα στο χώρο, με 4-5 γερά κοκτέιλ αυτή.
Κάτω στην Κεντρική Αγορά του Ρέντη, ανάμεσα σε μανάβικα και χασάπικα, η καινούργια "καντίνα" του Βασίλη Καλλίδη. Τα άπαντα του βρώμικου −χοτ ντογκ, παντσέτα, κοτόπουλο τηγανητό, κεφτέδες και quinofel, δηλαδή φαλάφελ με quinoa−, όλα σε εξαιρετική βερσιόν. Τετάρτη-Σάββατο 7μμ- 12, Κυριακή 12-19μμ.
Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Πλάκας είναι οι πολυάριθμες ταβέρνες της, με μερικές εξ’ αυτών να κουβαλάνε στην πλάτη τους πολλά χρόνια ιστορίας
12°
