Ο ενδέκατος αγώνας της χρονιάς, ο χιλιοστός εκατοστός ενδέκατος (1.111) σε απόλυτη αρίθμηση της Formula 1, διεξήχθη την Κυριακή 30 Ιουνίου 2024 στην πίστα Red Bull Ring στο Spielberg της Αυστρίας. Η μονομαχία, που όλοι λίγο πολύ ανέμεναν, ανάμεσα στον Λάντο Νόρις και τον Μαξ Φερστάπεν χαρακτηρίστηκε από τα γέλια των τριών ευνοημένων οδηγών μετά το τέλος του αγώνα στο «πράσινο» δωμάτιο — εκεί που ξεκουράζονται οι τρείς οδηγοί του βάθρου πριν βγουν για την απονομή των μεταλλίων και τους εθνικούς ύμνους. Ο Τζορτζ Ράσελ έκανε μια νίκη που δεν του αναλογούσε, ο Όσκαρ Πιάστρι ήρθε δεύτερος εξαιτίας της επαφής με τον Σαρλ Λεκλέρ στην εκκίνηση του αγώνα που του στέρησε τέσσερεις θέσεις και ο Κάρλος Σάινθ διέσωσε, ανέξοδα, τη χαμένη τιμή της Ferrari. Όμως η αντίδρασή τους, η οποία μετριάστηκε από την ενοχική φράση του Ράσελ «δεν θα έπρεπε να γελάμε», ήταν δικαιολογημένη πέραν της αναμενόμενης ανακούφισης που φέρνει το τέλος ενός απαιτητικού αγώνα της Formula 1. Η κοκορομαχία των δύο φίλων οδηγών —ο Φερστάπεν και ο Νόρις είναι περισσότερο από κάθε άλλον οδηγό κοντά ο ένας στον άλλον, ανταλλάσσοντας συχνά διαδικτυακά μηνύματα και αστεία— θα ακροβατούσε στα όρια του γελοίου εάν δεν είχε θέσει το ζήτημα στη σωστή του βάση ο επικεφαλής της Mclaren Αντρέα Στέλλα ο οποίος υποστήριξε ότι η οδήγηση του Φερστάπεν ήταν επανάληψη των περιστατικών που είχε κατά τη διάρκεια της μάχης για τον τίτλο της F1 το 2021 με τον Λιούις Χάμιλτον και ότι θα έπρεπε να είχε τιμωρηθεί πιο αυστηρά τότε. Στον περσινό αγώνα, εδώ στην ίδια πίστα, μια αψιμαχία Χάμιλτον-Φερστάπεν στη στροφή 10 αρχικώς και μετά στην 1, στέρησε τη δυνατότητα από τον πρώτο να διεκδικήσει καλύτερη θέση στο grid του Sprint του Σαββάτου. Ο επικεφαλής της Mercedes Τότο Βολφ είχε ενοχληθεί σε τέτοιο βαθμό που ήθελε να το αναφέρει στην επόμενη συνάντηση των οδηγών σε πλαίσιο «ανάρμοστης συμπεριφοράς» του Ολλανδού οδηγού.
Η περιβόητη χρονιά 2021 είχε σημαδευτεί, στον αγώνα που έκρινε το πρωτάθλημα, από την ακατανόητη στάση του διευθυντή αγώνων Μάικλ Μάσι υπέρ του Φερστάπεν στον τελευταίο γύρο του τελευταίου αγώνα στο Άμπου Ντάμπι και οι επιπτώσεις καθορίζουν ακόμα και σήμερα τη συμπεριφορά των πρωταγωνιστών. Όπως πολύ σωστά συμπληρώνει ο Αντρέα Στέλλα: «Το πρόβλημα πίσω από αυτό είναι ότι αν δεν αντιμετωπίσεις αυτά τα πράγματα με ειλικρίνεια, θα επανέλθουν». Όλα αυτά αποτελούν «ψιλά γράμματα» για τους οδηγούς, ειδικά όταν δεν αφορούν τους ίδιους. Προς τιμήν του ο Νόρις είχε υποστηρίξει με θέρμη τον Χάμιλτον το 2021. Αντιλαμβανόταν καλύτερα από τους υπόλοιπους τη σοβαρότητα της σωστής εφαρμογής των κανόνων, σε αντίθεση με τον φίλο και συναθλητή του Μαξ Φερστάπεν, ο οποίος αρέσκεται να παραβιάζει τη γραμμή οδήγησης κατά την πέδηση δυσκολεύοντας τις ενέργειες του επιτιθέμενου υπό την απειλή ατυχήματος. Συμβάλλει, υπό μίαν έννοια, σε μια συνθήκη ρώσικης ρουλέτας όπου ο πιο τολμηρός ή επιπόλαιος βγαίνει κερδισμένος. Σημασία έχει η νίκη και όχι το ευ αγωνίζεσθαι. Αυτήν τη νοοτροπία καλλιέργησε εξ απαλών ονύχων στον γιο του ο πατέρας και μέτριος οδηγός Γιος Φερστάπεν. Υπό αυτήν τη νοοτροπία πορεύονται ο Κρίστιαν Χόρνερ και ο Χέλμουτ Μάρκο, βασιζόμενοι, όμως, στην ιδιοφυΐα του αεροδυναμιστή Άντριαν Νιούι, ο οποίος έχει προσφέρει ένα ασυναγώνιστο αυτοκίνητο. Αυτή η θολή σχέση της αυστριακής ομάδας που ίδρυσε και οργάνωσε ο εκλιπών Ντίτριχ Μάτεσιτς με τους κανόνες, εδραιώνει αντιπάθεια τόσο στο πρόσωπο των επικεφαλής όσο και στο πρόσωπο του Ολλανδού οδηγού, σε σημείο που να κινείται στο όριο της φάρσας. Σε λίγο, όταν δεν θα είναι πρωταγωνιστές, κανείς δεν θα τους παίρνει στα σοβαρά. Πιθανώς η περίοδος αυτή να έχει ήδη ξεκινήσει. Η υποβάθμιση των σκληρών ελαστικών στο δεύτερο stint, μια μικρή καθυστέρηση στην αλλαγή του πίσω δεξιά ελαστικού και ένα μπλοκάρισμα των τροχών στο γύρο εξόδου έφερε τον τρις παγκόσμιο πρωταθλητή και επικεφαλής της κατάταξης Μαξ Φερστάπεν στη θέση του κυνηγημένου, ενώ είχε επιτύχει μέχρι τον 51ο γύρο μια άνετη πρωτοπορία 8 δευτερολέπτων. Ακόμα και αν τον προσπερνούσε ο Νόρις στον 54ο γύρο θα είχε όλη την άνεση να διεκδικήσει εκ νέου την πρωτοπορία με τη βοήθεια του DRS στους επόμενους γύρους με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας. Ο μηχανικός του Τζιανπιέρο Λαμπιάζε, του υπέδειξε μια ρύθμιση την οποία αρνήθηκε μετ’ επιτάσεως. Το διακύβευμα ήταν ουσιαστικά άνευ βαθμολογικής αξίας. Όμως η αληθινή απειλή για τον Ολλανδό πρωταθλητή βρίσκεται κάπου αλλού και όχι στην αποτελεσματικότητα των πράξεών του. Πόσο μάλλον στην ηθική τους υπόσταση. Κάθε υποχώρηση ερμηνεύεται ως αδυναμία επί ποινή εξαφανίσεως εαυτού. «Εάν υποχωρήσω, πιθανώς θα χάσω τον εαυτό μου» σκέφτεται ο ανώριμος νεαρός οδηγός. Η ζωή ως μια μάχη επικρατήσεως του δυνατότερου, δικαιολογεί ως εσωτερικό επιχείρημα την κάθε πράξη του ανεξαρτήτως της βαρύτητος του αποτελέσματος το οποίο αποτελεί λογικό κριτήριο κάθε σοβαρού ανθρώπου. Οι τρείς οδηγοί στο «πράσινο» δωμάτιο αντιλήφθηκαν ενστικτωδώς τη γελοιότητα μιας μονομαχίας άνευ ενδιαφέροντος. Της διαπράξεως ενός φονικού «δι’ ασήμαντον αφορμήν» όπως είναι η συνηθισμένη δημοσιογραφική έκφραση για μια μοιραία διαμάχη κτηματικών διαφορών ή υποθέσεων τιμής. Χαρακτηριστικό γνώρισμα ανθρώπων με πληγωμένο εγωισμό. Συλλογικό γνώρισμα προνεωτερικών κοινωνιών υποανάπτυκτου ψυχισμού. Όταν μια τόσο παλιά νοοτροπία εμφανίζεται, αυτομάτως αντιμετωπίζεται ως φάρσα, ακριβώς επειδή οι επιπτώσεις της θα μπορούσαν να είναι σοβαρές. Στον δύσκολο σύγχρονο μετανεωτερικό μας κόσμο είναι εύκολη η παρεξήγηση που ξεκινά από την ανεξέλεγκτη αποδοχή του αισθήματος χωρίς την ανάλογη στήριξη της λογικής. Ο ανταγωνισμός έχει τα όρια των κανόνων στους οποίους όλοι έχουμε συμφωνήσει. Η κατίσχυση της προσωπικής μοναδικότητας στα πλαίσια του Ιδανικού Εγώ είναι η έκφραση ενός αγέννητου βρέφους.
Formula 1: Το Grand Prix Αυστρίας στο Red Bull Ringμε νικητή τον Τζορτζ Ράσελ
Μέχρι τον 40ό από τους 71 γύρους του αγώνα το ενδιαφέρον θεατή και πρωταγωνιστών περιοριζόταν στην προσπάθεια του Σαρλ Λεκλέρ να επανέλθει σε κάποια θέση της δεκάδας μετά από την επαφή με τον Πιάστρι στην εκκίνηση που τον ανάγκασε σε πρόωρη αλλαγή ελαστικών και ρύγχους. Τότε ακούστηκαν από τον ασύρματο του Φερστάπεν τα πρώτα παράπονά του για τη σημαντική φθορά των «σκληρών» ελαστικών που τον ανάγκαζε σε γύρο κατά 3/10 του δευτερολέπτου πιο αργό από εκείνον του Νόρις ο οποίος τον ακολουθούσε στη δεύτερη θέση σε απόσταση 8 δευτερολέπτων. Στον 51/71 ο Φερστάπεν μπαίνει για αλλαγή σε «κίτρινα» ελαστικά για να φτάσει μέχρι τέλους. Οι μηχανικοί κολλάνε στην πίσω δεξιά ρόδα και βγαίνει σε καθυστέρηση 2 δευτερολέπτων μεγαλύτερη του συνηθισμένου. Ήδη ο Νόρις είχε μειώσει δύο δευτερόλεπτα στη διάρκεια του αγώνα λόγω μικρότερης φθοράς ελαστικών. Στο γύρο εξόδου (out lap) ο Φερστάπεν, ίσως από ψυχολογική πίεση, έχει ένα μπλοκάρισμα στην στροφή 3 που φέρνει τον Βρετανό, ο οποίος έχει πραγματοποιήσει το δικό του pit stop, σε απόσταση διασκελισμού - 1,7 δευτερόλεπτα. Στον 55/71 ο Νόρις με τη βοήθεια του DRS (Drag Reduction System) βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής. Επιτίθεται στη στροφή 3. Ο Φερστάπεν παραβιάζει τη γραμμή πεδήσεως και αναγκάζει τον Βρετανό φίλο του σε μια κίνηση αποφυγής συγκρούσεως. Τα σημάδια δεν είναι καλά για τη συνέχεια. Είναι φανερό ότι ο Φερστάπεν θα αμυνθεί επιθετικά όπως συνήθιζε τρία χρόνια πριν. Ο Νόρις, όπως αποκαλύπτει αργότερα, αιφνιδιάστηκε από την συμπεριφορά του φίλου του. Τώρα θα τον σέβεται λιγότερο, είπε.
Είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί ότι στην αυστριακή πίστα υπάρχουν τρεις συνεχόμενες ευθείες DRS, μοναδικό φαινόμενο στην Formula 1. Η συνθήκη αυτή δημιουργεί δυσκολίες στον επιτιθέμενο αφού είναι αναγκασμένος σε συνεχή επιπλέον ταχύτητα 25 χιλιομέτρων την ώρα και την ανάλογη πέδηση όταν χάνει την ευκαιρία να περάσει. Αυτή η κατάσταση επαναλήφθηκε, στην ίδια στροφή, τέσσερις φορές μέχρι την οριστική σύγκρουση. Στον 59/71 γύρο ο Νόρις αναγκάζεται να βγει εκτός ορίων της πίστας για να περάσει τον Φερστάπεν, οπότε υποχρεώνεται να επιστρέψει τη θέση. Ήδη έχει πάρει ασπρόμαυρη σημαία που σημαίνει ότι στην επόμενη παραβίαση ορίων θα έχει ποινή 5 δευτερολέπτων. Στην πραγματικότητα οποιαδήποτε συμβιβαστική απόφαση του Φερστάπεν του εξασφαλίζει στη χειρότερη περίπτωση τη δεύτερη θέση, με μεγαλύτερη πιθανότητα την πρώτη θέση.
Στον 61/71 ο Νόρις επαναλαμβάνει την επίθεση στην στροφή 4, η οποία όμως ήταν καταδικασμένη εξαρχής. Στη διάρκεια της ζωντανής τηλεοπτικής σύνδεσης η αγωνία είναι μεγάλη γιατί δεν μπορεί κανείς να έχει την εποπτεία όλων των δεδομένων. Επίσης παρασύρεται από την ένταση της στιγμής. Στον 63/71 γύρο και στη στροφή 3, ο Νόρις επιτίθεται από την εσωτερική εξαναγκάζοντας τον Φερστάπεν να βγει εκτός πίστας και να επανέλθει χωρίς όμως να δώσει πίσω τη θέση που πήρε, μάλλον, παρατύπως. Το θέμα θα λυθεί από τους αγωνοδίκες μετά τον τερματισμό. Στον 64/71 γύρο ο Νόρις επιτίθεται από την εξωτερική, ο Φερστάπεν δεν του αφήνει το χώρο του πλάτους ενός αυτοκινήτου που είναι απαραίτητο κατά τους κανονισμούς και έρχονται σε επαφή με συνέπεια να σχίσουν και οι δύο τα λάστιχά τους. Επιπλέον, ο Νόρις έχει βλάβη στο ρύγχος που τον αφήνει οριστικά εκτός αγώνα. Ο Φερστάπεν μπαίνει στα pits, αλλάζει σε «μαλακά» ελαστικά και τερματίζει στην πέμπτη θέση, παρά την ποινή των 10 δευτερολέπτων, χωρίς να μπορέσει να πάρει τον ένα βαθμό του πιο γρήγορου γύρου τον οποίο πήρε ο Αλόνσο. Τελικώς ο Φερστάπεν και η Red Bull αύξησαν τη διαφορά τους στον πίνακα βαθμολογίας. Η Mercedes έκανε μια πρώτη φετινή νίκη και ο Ράσελ πέτυχε τη δεύτερη νίκη της καριέρας του. Όλοι γελάσαμε δεόντως, αφού δεν υπήρξε κάποια σοβαρή επίπτωση.
Στις 6-8 Ιουλίου η πίστα Silverstone στην Αγγλία θα φιλοξενήσει το Grand Prix. Είναι από τις πιο γρήγορες και εντυπωσιακές του αγωνιστικού ημερολογίου. Εάν είναι να δούμε μια μονομαχία Φερστάπεν-Νόρις ας τη δούμε υπό καλύτερες συνθήκες.
Σ’ έναν ολοένα και περισσότερο ηλεκτρικό κόσμο, είναι μια ανακούφιση και μια τζούρα καθαρόαιμης ευδαιμονίας να μπορείς ακόμα να ακούς έναν κινητήρα να αφυπνίζεται
13°
