1. Το μίσος είναι πάντα τυφλό και εξυπηρετεί μόνο την εκτόνωση αυτού που το φέρει.Η ατελής φύση των ανθρώπων συσκοτίζει την ικανότητά τους να σκέφτονται με βάση τον ορθό λόγο.
2. Η πραγματικότητα είναι σύνθετη και μας ξεπερνά, η ερμηνεία μας για αυτήν δεν μπορεί παρά να είναι μερική και αποσπασματική. Η διάκριση ανάμεσα στο καλό και το κακό δεν μπορεί να τίθεται απόλυτα. Μόνο η θεολογία εμφανίζεται ως φορέας αλήθειας, και τα κλειστά συστήματα ιδεών.
3. Οι ιδέες που εμφορούνται από φανατισμό, εκδικητικότητα και μίσος εμποδίζουν την εύρρυθμη λειτουργία της κοινότητας, πλήττουν τη συνοχή της και την απειλούν.
4. Είναι φαντασιόπληκτοι και επικίνδυνοι όσοι παρουσιάζονται ως κήρυκες της αλήθειας, μιλούν εξ ονόματι άλλων, χρησιμοποιούν πρακτικές βίας στο όνομα του δικαίου ως αυτόκλητοι προστάτες των κατατρεγμένων.
5. Στη γλώσσα της ψυχανάλυσης: Για μερικούς η εξωτερική πραγματικότητα είναι φορέας ενός ισχυρού δυναμικού εισβολής και καταδίωξης. Πρόκειται για ένα είδος ψυχοπαθολογίας. Στις οριακές προσωπικότητες βρίσκουμε: αναπαραστάσεις που διαποτίζονται από το φαντασιακό και διαταράσσουν τη σκέψη, την αντίληψη του κόσμου και του εαυτού, αποτυχίες στις συνδέσεις, την τάση προς βίαιες εκφορτίσεις των διεγέρσεων.
6. Στη γλώσσα της φιλοσοφίας: Μια πράξη είναι ηθικά τίμια ή άτιμη αναλόγως εάν εναρμονίζεται ή όχι με τη λογική και κοινωνική φύση του ανθρώπου.
7. Ένας εμπρησμός δεν εναρμονίζεται με τίποτα από τα δύο. Μια φωτιά μπορεί να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και να οδηγήσει σε καταστροφή. Το να αποκαλείται «μικρή εμπρηστική παρέμβαση» είναι παιδαριώδες και εξοργιστικό, δείχνει άγνοια κινδύνου.
8. Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Το να χρησμοποιεί κανείς βία για να πολεμήσει ιδέες είναι φασιστική πρακτική. Η απόπειρα εκφοβισμού το ίδιο. Στη ναζιστική Γερμανία η λογοκρισία εδραιώθηκε μαζί με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
9. Επικρατεί εξαθλίωση και σύγχυση, ηθική και ιδεολογική. Το βάθος του τούνελ διαφαίνεται σκοτεινό.
10. Η σωτηρία δεν μπορεί να έρθει από πουθενά, κανείς δεν μπορεί να σώσει κανέναν, δεν υπάρχουν μεσσίες. Ένα μόνο πράγμα μπορεί να βοηθήσει, κι ούτε υπάρχει κάτι που θα μπορούσαμε να ευχόμαστε πιο πολύ: Όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι να σκέφτονταν όσο το δυνατόν περισσότερο.
***
Στη ζωή μας ανά πάσα στιγμή μπορεί να εμφανιστούν αναποδιές, απρόοπτα, καταστροφές. Οι δυσκολίες μπορούν να μας κάνουν πιο δυνατούς. Να μας βοηθήσουν να συνειδητοποιήσουμε την τρωτή μας φύση αλλά και τη δύναμή μας, το σθένος μας ως ηθικά όντα και ως φυσικές δυνάμεις.
Πιο πολύ την αγάπη μας και την εκτίμησή μας κερδίζουν όσοι επιδεικνύουν νηφαλιότητα απέναντι στον παραλογισμό. Όσοι υπερασπίζονται τον τρόπο τους να υπάρχουν, τις επιλογές τους, αυτά που πιστεύουν. Ακόμα κι αν διαφωνούμε μαζί τους. Όσοι είναι συνεπείς στις ιδέες και τις πράξεις τους, όσοι δεν υπονομεύουν τους γύρω τους και δεν επιβουλεύονται τους εχθρούς τους, αυτοί που δεν είναι δογματικοί, που δεν αφήνουν τα πάθη να τους οδηγούν, που δεν αρέσκονται στο ρόλο του θύματος, που στέκονται με αξιοπρέπεια στο ύψος των περιστάσεων. Χωρίς να βλάπτουν τους άλλους. Αντίθετα, όσο μπορούν, προσπαθούν να είναι χρήσιμοι. Από ανθρώπους σαν κι αυτούς έχουμε ανάγκη. Που λειτουργούν σαν παράδειγμα για να προτάξουμε μαζί τους τη δημιουργία έναντι της καταστροφής. Τη διαλεκτικοποίηση των λόγων, ερεθίσματα για σκέψη και διάλογο, την ανάγκη για δημοκρατικές διαδικασίες και θεσμούς.
Η ελευθερία της έκφρασης είναι απαράβατος όρος για την επιβίωση μιας κοινωνίας. Ο εμπρησμός στην Athens Voice καλεί για τη δημιουργία συνεκτικού μετώπου απέναντι στο μίσος, την εξαθλίωση, τον παραλογισμό.
