«Δεν θα έπαιρνα ποτέ κατοικίδιο από pet shop, γιατί δεν πιστεύω στην απόκτηση ζώου έναντι χρηματικής αμοιβής και όλοι πια γνωρίζουμε τι σημαίνει εμπόριο ζώων. Όχι;» λέει η Κέλλυ, μία φιλόλογος που βγάζει τα προς το ζην κάνοντας ιδιαίτερα.
Πριν 10 χρόνια, το 2003 πήγαινε για ιδιαίτερο σ’ ένα σπίτι (ένα μικρό, στενάχωρο διαμέρισμα) στον Βύρωνα. «Κάθε φορά που έμπαινα στο σπίτι, έβλεπα ένα θηλυκό κουτάβι δεμένο στο καλοριφέρ ή έξω στα κάγκελα του μπαλκονιού, όρθιο πάντα στα δύο πόδια, να ζητιανεύει λίγα χάδια και προσοχή, που όμως δεν του έδινε κανείς. Όταν ρωτούσα γιατί δεν το λύνουν, μου έλεγαν κάτι απίθανα, ότι λερώνει και κάνει ζημιές. Μια από τις τελευταίες φορές που πήγα για μάθημα, αφού τη χαϊδολόγησα κάμποσο, μου είπαν ότι την επόμενη μέρα θα την άφηναν στο δρόμο, με τη δικαιολογία ότι δεν ήταν δική τους ευθύνη, αλλά του γιου της οικογένειας, που όμως ήταν ναυτικός και έφυγε εκτάκτως. Μου γύρισε το μάτι και τη βούτηξα παραμάσχαλα».
Έτσι ξεκίνησε η συγκατοίκηση της Κέλλυς με τη Μαλού σε ένα δυαράκι στη Φρύνης. Για μια βδομάδα δεν άκουσαν τη φωνή της, μόνο κοίταζε τη νέα της οικογένεια με αυτά τα μεγάλα μάτια και έγλυφε όποιο κομμάτι δέρματός τους έβλεπε εκτεθειμένο. Μετά από εκείνη τη βδομάδα, όμως... δεν ξανάβαλε γλώσσα μέσα.
«Ήταν περίπου 6 μηνών όταν την πήρα και τώρα έχει κλείσει τα 10 χρόνια. Η Μαλού είναι φοβιτσιάρα. Φοβάται τους απότομους θορύβους, τα βεγγαλικά και τις κροτίδες, δεν πολυσυμπαθεί τα άλλα σκυλιά, και, από κοντά, τις γάτες – γιατί από μακριά τους κάνει τον νταή. Καταφύγιό της είναι η τραπεζαρία κάτω από την οποία θα τη βρεις σε τέτοιες περιπτώσεις. Ακολουθεί πιστά το χέρι που την ταΐζει (δηλαδή τη μάνα μου) και όταν αυτή φεύγει κάθεται επάνω στο μαξιλάρι της (και μόνο) περιμένοντάς την». Η Μαλού ζει τώρα με τον Βασίλη, την Κική και την Έφη (τους γονείς και την αδερφή της Κέλλυς στο πατρικό της στο Αίγιο και δεν της λείπει καθόλου η Αθήνα).
Αποδείχτηκε δε χρήσιμο και πολυτάλαντο σκυλί: Μπανιαρίζει όποιον συμπαθεί με τη super γλώσσα της (τύπου γάτα, λέμε) και παίρνει όλες εκείνες τις καρτουνίστικες και αξιαγάπητες φάτσες που παίρνουν τα σκυλιά προκειμένου να τη χαϊδέψεις.
«Ποτέ δεν έκανε ζημιές, δεν μάσαγε παπούτσια, γυαλιά και άλλα σχετικά, μόνο που έχει αδυναμία στα χαρτιά, μόλις δει λογαριασμό, γυαλίζει το μάτι της και θέλει να τον κομματιάσει. Α, και πάντα είχε αδυναμία στους άντρες φίλους μας, σε όλο τον κόσμο δηλαδή αρκεί να τη χαϊδέψει, αλλά με τους άντρες βάζει τα δυνατά της.
Γαμπρό δεν έψαξε ποτέ, είναι ελεύθερη σκύλα. Τώρα που είναι μεσήλικη εάν ήθελε θα έκαιγε καρδιές… Για μας η Μαλού είναι το παιδί, το σκουλήκι, το λουλούδι, η σαύρα, η βρωμούσα του σπιτιού. Είναι ισχυρογνώμων, που λέει και η μαμά, όπως και τα αφεντικά της. Her way or the highway!»
12°
