Τα δύο χρόνια που πέρασαν, ταξίδεψε, διάβασε, σκέφτηκε, έμαθε και έγραψε, και τώρα ήρθε και πάλι να μας σώσει. Όχι από τους συστημικούς καπιταλιστές, αλλά από τους αντισυστημικούς λαϊκιστές.
Η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα και η αναγέννηση της χώρας μέσω του δικού του «δίκαιου καπιταλισμού»
Παραιτήθηκε από βουλευτής, αλλά δεν παραιτείται από την πολιτική δράση, μας δήλωσε ξαφνικά ο Αλέξης Τσίπρας. Και επιστρέφει στην ελπιδοφόρα ανασφάλεια της κοινωνικής δράσης. Δηλαδή ως βουλευτής δεν μπορούσε να έχει κοινωνική δράση; Τον ενοχλούσε η βουλευτική ασυλία ή ο μισθός; Γιατί δύο χρόνια τώρα ούτε φωνή ούτε ακρόαση, που λένε. Δεν θέλει βέβαια να αντιπαρατεθεί με τους παλιούς συντρόφους του, που έχουν κοπεί σε 5 κόμματα και έχουν σκορπίσει στα 4 σημεία του ορίζοντα, αλλά σύντομα θα ταξιδέψουν όλοι μαζί σε πιο όμορφες θάλασσες, δηλαδή σε ένα νέο κόμμα, το δικό του. Στο οποίο, εμμέσως πλην σαφώς, τους καλεί να ενταχθούν.
Κυρίως όμως απευθύνεται στην κοινωνία – τι τραβάει κι αυτή η έρμη, που ασφυκτιά από τη αδικία, τη γενικευμένη διαφθορά και τις ανισότητες. Για να προκύψει βεβαίως μια ακόμα αλλαγή. Όπως εκείνη του Αντρέα; Ή μήπως όπως η δική του και του Πάνου; Εκείνη με το νταούλι και τα σκισμένα μνημόνια, που ο στρατός θα εγγυούνταν την εσωτερική ασφάλεια της χώρας; Εκείνη που πήγε να μας στείλει αδιάβαστους, γυρνώντας μας στη δραχμή. Μήπως έχει πάλι τέτοιες νομισματικές ανησυχίες; Ο Θεός να μας φυλάει... Πάντως εγώ που γύρναγα με το XT στους δρόμους το πρωί, δεν είδα κανέναν να ασφυκτιά και να ζητάει οξυγόνο. Κι αυτοί που ήταν έξω από τις τράπεζες και περίμεναν στην ουρά του ΑΤΜ έκαναν κανονικά τις συναλλαγές τους. Και ήταν σε ευρώ.
Φαίνεται ότι ο Τσίπρας δεν κάνει γκελ στα κόμματα της λεγόμενης δημοκρατικής αντιπολίτευσης. Πέραν φανατικών δικών του ανθρώπων στο ΣΥΡΙΖΑ ή και στη Νέα Αριστερά.
Ο αντισυστημικός χώρος, ωστόσο, δεν ελπίζει πια στον Α. Τσίπρα. Τον προσπέρασε. Τώρα οι ελπίδες του έχουν μετατοπιστεί στην Πλεύση Ελευθερίας, αλλά και στο υποτιθέμενο (;) κόμμα της μητέρας. Το κόμμα Τσίπρα έχει πενιχρή διείσδυση στον αντισυστημικό χώρο. Αιτία η κωλοτούμπα. Διότι μάσησε και δεν πήδηξε μαζί με τη χώρα στον γκρεμό της δραχμής και στην αγκαλιά του Πούτιν. Αυτό, ο εν λόγω χώρος, δεν θα του το συγχωρέσει ποτέ. Από το 1973 περίμενε κάποιον Μεσσία για να τον οδηγήσει εκτός Ευρώπης και ΝΑΤΟ, στον τρίτο κόσμο και στη μάνα Ρούσα, δηλαδή στον «άλλο κόσμο που θα πας». Τον βρήκε με την κρίση στο πρόσωπο του Αλέξη, πήρε την έγκριση της πλειοψηφίας (62%) για το Grexit και αυτός πισωπάτησε. Τους πρόδωσε! Και τώρα του κρατάνε μούτρα.
Και όμως κάπου ποντάρει. Οι φήμες λένε ότι έχει το χρίσμα παραγόντων του Δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ, λόγω και των διαλέξεων στο Χάρβαρντ. Ακόμα, έχει θαυμάσιες σχέσεις με τους Ιταλούς και δη με τους Ε. Λέτα και Μ. Ντράγκι, οι οποίοι παρακολουθούν με ενδιαφέρον το εγχείρημά του, διάκεινται θετικά και προτίθενται να τον συμβουλεύουν και να τον στηρίξουν. Ναι, καταλαβαίνω ότι κάτι πάθατε διαβάζοντας αυτό, αλλά έτσι μου λένε και σας το μεταφέρω με κάθε επιφύλαξη. Ο Αλέξης άφησε το νταούλι και έπιασε το βιολί. Να μη σας πω την άρπα. Και θέλει να σας μαγέψει και να σας παρασύρει όχι προς την κατεύθυνση της ρήξης και της καταστροφής, αλλά προς την αναγέννηση της χώρας, μέσω του δικού του «δίκαιου καπιταλισμού». Όπως εκείνου που υπήρχε στα χρόνια της πρωθυπουργίας του. Τότε ντε, που είχε καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ και τρώγαμε όλοι με χρυσά κουτάλια.
Και γιατί πρέπει να στραφούμε στο κόμμα του Αλέξη; Σύμφωνα και πάλι με τους διαφημιστές του, η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη καταρρέει. Η ΝΔ δεν έχει άλλη πειστική λύση, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη δεν έχει καμία ελπίδα να κυβερνήσει, οπότε υπάρχει κίνδυνος να ξανακυλήσει η χώρα στον λαϊκισμό και τον αντισυστημισμό. Και δείγματα αυτού είναι όλα όσα συμβαίνουν γύρω από τα Τέμπη, τη Ζωή, τον απεργό πείνας κ.λπ. Οπότε μια λύση Τσίπρα είναι η πλέον ενδεδειγμένη ώστε να διασωθεί η χώρα και να συνεχίσει τον δρόμο της ανάπτυξης σε ευρωπαϊκό περιβάλλον.
Δηλαδή ο Αλέξης τώρα δεν εμφανίζεται ούτε ως σοσιαλιστής, ούτε ως δραχμιστής, αλλά ως εγγυητής της καπιταλιστικής ανάπτυξης εντός ευρώ. Κι όλα αυτά γιατί; Διότι τα δύο χρόνια που πέρασαν, ταξίδεψε, διάβασε, σκέφτηκε, έμαθε και έγραψε, και τώρα ήρθε και πάλι να μας σώσει. Όχι από τους συστημικούς καπιταλιστές, αλλά από τους αντισυστημικούς λαϊκιστές. Γι’ αυτό όσοι πιστοί προσέλθετε. Αν δηλαδή υπάρχουν πιστοί που τα έχουν χάσει τελείως.
13°
