Επίθεση στην Τράπεζα Θεμάτων: Μια προσπάθεια να καλλιεργηθεί δυσπιστία προς τους θεσμούς και το κράτος
Πολλοί υποψιάζονταν μια προβοκάτσια στον δρόμο προς τις δεύτερες εκλογές. Μια ψευδή και δήθεν συνταρακτική είδηση; Κάποιο πικάντικο fake; Κάτι απεχθές; Κάτι αιματηρό, όπως κάποιο μαζικό ατύχημα; Ή μήπως ένα μπαράζ δασικών πυρκαγιών, μια και η εποχή και ο ξηρός χειμώνας τις ευνοεί. Τελικά δεν ήταν –προς το παρόν– τίποτα από αυτά. Ήταν μια κυβερνοεπίθεση στην Τράπεζα Θεμάτων, δύο συνεχόμενες ημέρες των ενδοσχολικών εξετάσεων.
Τη Δευτέρα και σε διάστημα μιας ώρας η πλατφόρμα της Τράπεζας δέχτηκε 165 εκατ. «χτυπήματα» (επίθεση «Ddos») με αποτέλεσμα να υπερφορτώσει, να καταρρεύσει και να μην μπορούν τα σχολεία να κατεβάσουν θέματα για τις εξετάσεις. Διότι δεν διέθετε κάποιου είδους ισχυρή ασφάλεια ώστε να αντέξει τον καταιγισμό, μια ιστοσελίδα με θέματα εξετάσεων σχολικής εκπαίδευσης ανοικτή στο κοινό. Και όμως σε αυτή τη χώρα το μίσος ξεχειλίζει. Το αποτέλεσμα δεν ήταν και κάτι το τρομακτικό. Απλώς υπήρχε μερικές ώρες καθυστέρηση στη διενέργεια των εξετάσεων.
Γιατί η Τράπεζα Θεμάτων; Μα γιατί έχει θεωρηθεί ως το απόλυτο κακό της σχολικής εκπαίδευσης. Είχε λειτουργήσει για πρώτη φορά επί Σαμαρά - Βενιζέλου για να καταργηθεί επί ΣΥΡΙΖΑ και να επανέλθει δριμύτερη και εμπλουτισμένη επί Μητσοτάκη. Τι είναι; Μα ένα αποθετήριο θεμάτων εξετάσεων όλων των μαθημάτων του Λυκείου με εκφωνήσεις και απαντήσεις, ανοικτό στο κοινό, το οποίο μπορούν να χρησιμοποιούν οι μαθητές για εξάσκηση. Με τη διαφορά ότι από αυτό επιλέγονται τυχαία και δύο από τέσσερα θέματα των ενδοσχολικών εξετάσεων του Ιουνίου. Τα άλλα δύο τα εισηγείται ο διδάσκων το μάθημα. Και πού είναι το πρόβλημα;
Καταρχάς θα πρέπει ο δάσκαλος να έχει τελειώσει με επάρκεια τη διδακτέα - εξεταστέα ύλη. Διότι αν κληρωθεί ένα θέμα από κεφάλαιο που δεν έχει διδάξει θα εκτεθεί στα μάτια των μαθητών του. Κατά δεύτερον οι μαθητές γράφουν επί δύο «αγνώστων» θεμάτων και συνεπώς η αξιολόγησή τους είναι αντικειμενικότερη, αν υποθέσουμε ότι ο καθηγητής τους ενδέχεται να τους έχει προϊδεάσει για τα θέματα που θα εξετάσει ώστε να τους βοηθήσει. Άλλη όρεξη δεν είχε. Βεβαίως, ελάχιστα από αυτά που θέλει να πετύχει ο νομοθέτης τα καταφέρνει επαρκώς. Διότι ο καθηγητής μπορεί να κατεβάσει 6 θέματα και να διαλέξει τα 2 της αρεσκείας του με τα οποία θα εξετάσει τους μαθητές του. Από την άλλη το σύστημα της βαθμολογίας είναι τέτοιο ώστε κανείς να μην απορρίπτεται ούτε να μένει μετεξεταστέος. Το σημαντικότερο βέβαια είναι ότι οι περισσότεροι μαθητές των λυκείων, τουλάχιστον των γενικών, παρακολουθούν φροντιστήριο και αυτό σίγουρα έχει ολοκληρώσει με επάρκεια την ύλη. Και έχει διδάξει και όλη την Τράπεζα.
Και τότε γιατί οι χάκερ να διαλέξουν αυτή την ιστοσελίδα για επίθεση; Πρώτον διότι μπορούσαν. Δεύτερον διότι οι εχθροί της την έχουν παρουσιάσει ως μια απειλή για τους μαθητές – ως έναν εκβιασμό για να πάει κάποιος φροντιστήριο, αλλά και εκβιασμό για να ολοκληρώσει κάποιος εκπαιδευτικός τη διδακτέα ύλη. Ναι, στην Ελλάδα, όπως η αξιολόγηση θεωρείται τιμωρητική, έτσι και η Τράπεζα Θεμάτων θεωρείται εκβιασμός. Πράγμα βεβαίως που δεν ισχύει διότι κάποιος δάσκαλος μπορεί άνετα και χαλαρά σε 2 ωρίτσες να βγάλει ένα ολόκληρο κεφάλαιο 10 ωρών και να γράψει στο βιβλίο ύλης ότι το δίδαξε αναλυτικώς. Όπως έχουμε ξαναγράψει κανείς δεν ξέρει τι κάνει ο καθένας και η καθεμία στην τάξη του και ούτε υπάρχει τρόπος να ελεγχθεί. Ωστόσο αυτός ο κρατικός, ας πούμε, έμμεσος έλεγχος θεωρήθηκε αιτία πολέμου. Συνεπώς χτυπώντας οι κακοποιοί την τράπεζα πίστευαν ότι έκαναν κακό στο κράτος, στην κυβέρνηση, στο σύστημα.
Φυσικά και η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών που κάνει σωστά τη δουλειά της δεν έχει κανένα πρόβλημα. Είναι ένας μπελάς που θα ήθελε να μην υπάρχει αλλά μέχρι εκεί. Αυτοί που μεγαλοποιούν τις δυσκολίες και τα δεινά είναι κομματικά ενεργούμενα που νομίζουν ότι έτσι υπερασπίζονται τη δημόσια εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς. Και οι οποίοι παραδοσιακά μάχονται κάθε εκσυγχρονισμό στην εκπαίδευση, κάθε απόπειρα βελτίωσης, κάθε «τεχνοφασισμό» και κάθε επιλογή που κάνει αντικειμενικότερη την αξιολόγηση. Μην ξεχνάτε τις επιθέσεις στην τηλεεκπαίδευση επί πανδημίας. Εδώ ο μαθητοπατερισμός συναντά την αμάθεια και οι δυο μαζί την ντεμέκ προοδευτική μας διανόηση.
Οι υβριδικές επιθέσεις που δέχεται μια δημοκρατική χώρα στοχεύουν τους θεσμούς, είτε αφορούν τη φύλαξη των συνόρων είτε τις σχολικές εξετάσεις. Η όλη προσπάθεια είναι να καλλιεργηθεί η δυσπιστία προς το κράτος, και από εκεί στην κυβέρνηση και τους πολιτικούς. Οι βολές φυσιολογικά στρέφονται κατά της τελευταίας εκλεγμένης κυβέρνησης που δεν φρόντισε για την ασφάλεια της ιστοσελίδας, με υπόνοιες διαπλοκής – επί μιας μη υπηρεσιακής κυβέρνησης η αντιμετώπιση θα ήταν ταχύτερη. Η υποδαύλιση του αντισυστημισμού είναι καθήκον κάθε εχθρού της φιλελεύθερης δημοκρατίας εντός και εκτός της χώρας που δέχεται την επίθεση. Όταν ο δράστης είναι ολόκληρο κράτος κάτι τέτοιο γίνεται φυσικά πιο εύκολο. Αν και εν προκειμένω η εν λόγω επίθεση δεν ήταν δα και κάτι το εξωφρενικό. Αρκεί μια καλά οργανωμένη ομάδα χάκερ και έγινε. Ένα γεωπολιτικό δόγμα που θέλει σήμερα την αστάθεια της Δυτικής Ευρώπης συνολικά, θα μπορούσε άνετα να οργανώσει μια τέτοια επίθεση. Επίδειξη ισχύος και πρόκληση πανικού. Δεν είναι λίγο.
Η κυβερνοεπίθεση βρίσκει τη χώρα σε περίοδο εκλογών και κάποιοι δεν κρατήθηκαν και έδειξαν την ευαρέσκειά τους, προσπαθώντας να χρεώσουν το πρόβλημα στους πολιτικούς τους αντιπάλους και να το εκμεταλλευτούν εκλογικά. Και αυτό έκανε κακή εντύπωση στους πολίτες. Από την άλλη καλό είναι και στην προηγούμενη κυβέρνηση να κρατούν χαμηλούς τόνους, διότι ήταν ένα χτύπημα αλλά δεν ήρθε δα και η συντέλεια του κόσμου. Μπορεί να υπάρξουν και πολύ χειρότερα. Σ’ αυτές τις επιθέσεις και μάλιστα αυτή την «πονηρή» εποχή απαιτείται συναίνεση και κοινό μέτωπο. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για όσους επιθυμούν τοξικό πολιτικό περιβάλλον. Γράμματα τα οποία ο ψηφοφόρος σημειώνει και μεταφέρει στην κάλπη, όπως αποδείχτηκε. Μετά πέφτει κλάμα αλλά είναι αργά.
11°
