Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει την ψηφιοποίηση της επικοινωνίας των γονέων με τα σχολεία μέσω της πλατφόρμας eParents
Δεν είναι η πρώτη φορά που θα γράψω ότι όταν μιλάω για «καθεστώς» μιλάω για χούντα αλλά κάθε φορά μου φαίνεται πως τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα και πως πια η λέξη «χούντα» ίσως να κολακεύει τη νεοφιλελεύθερη, νεομακαρθική, νεοϋποτακτική στις επιταγές της ΕΟΚ των μονοπωλίων (που είναι ακριβώς το ίδιο συνδικάτο με το ΝΑΤΟ), κυβέρνηση του σύγχρονου Μεταξά-Παπαδόπουλου-Σαλαζάρ-Φράνκο και Πινοσέτ, Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία έχει κάνει τη σύγχρονη Ελλάδα μια σκληρή δυστοπία στην οποία ακόμα και οι απόφοιτοι μιας ιδιωτικής δραματικής σχολής θεωρούνται αντίστοιχοι αποφοίτων μιας ιδιωτικής σχολής φωτογραφίας (αν είναι δυνατόν!).
Τώρα τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα γιατί τα νεοφιλελεύθερα κοράκια με νύχια γαμψά έβαλαν στο μάτι τους μαθητές: η υπουργός Παιδείας Κεραμέως αποκάλυψε ότι οι γονείς θα ενημερώνονται με μήνυμα στο κινητό αν το παιδί τους κάνει κοπάνα από το σχολείο! Ναι, καλά διαβάσατε, ο Μεγάλος Αδερφός είναι εδώ και αυτή τη φορά έχει βάλει στο μάτι τους μαθητές, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες τους.
Πρόκειται για μια τρομακτική εξέλιξη η οποία όχι μόνο περιορίζει ασφυκτικά τους μαθητές αλλά καθιστά και τους γονείς υπεύθυνους για τις ζωές των παιδιών τους. Όπως φαίνεται στα συντηρητικά μυαλά του κυρίου Μητσοτάκη και της κυρίας Κεραμέως οι γονείς πρέπει να έχουν λόγο στη ζωή και την ανατροφή των παιδιών τους λες και ένα 12χρονο ή ένα 15χρονο δεν είναι αρκετά ώριμο να αποφασίσει εκείνο πώς θα διαθέσει τον χρόνο του κι αν θα πάει σχολείο ή όχι, αν θα πάει για μπύρες με τους συμμαθητές του ή όχι, αν θα πάρει ναρκωτικά ή όχι, ποια ναρκωτικά θα πάρει κοκ.
Ευτυχώς το μάτι των φρουρών της ελευθερίας είναι άγρυπνο κι έτσι σύντροφοι δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές και γενικά αγωνιστές που έχουν βαδίσει στους δρόμους της φωτιάς και του αγώνα και έχουν δει τουλάχιστον δυο φορές λάιβ τη Νατάσσα τη Μποφίλιου, ήδη άρχισαν να αρθρογραφούν εναντίον μιας απόφασης που όχι μόνο κάνει τους δασκάλους και τους καθηγητές ρουφιάνους των γονιών αλλά θα μάθει και τους νέους ανθρώπους να ζουν με απόλυτη αστυνόμευση με το «πανοπτικόν» να γίνεται τμήμα της ζωής τους.*
Αντί η δήθεν φιλελεύθερη κυβέρνηση να διασφαλίσει την ελευθερία κινήσεων των μαθητών. Αντί να απαγορεύσει την αναχρονιστική-σκοταδιστική ενημέρωση των γονιών, την εκσυγχρονίζει (βάζοντας από την πίσω πόρτα και το χάραγμα του θηρίου). Αντί να καταργήσει εντελώς τις ασφυκτικές απουσίες, αντί να καταργήσει την υποχρεωτική παρακολούθηση, αντί να καταργήσει τις εξετάσεις, τις βαθμολογίες και κάθε άλλη αντίστοιχη, φασιστικής εμπνεύσεως, πρακτική, αλυσοδένει τα παιδιά μας ακόμα πιο σφιχτά με «υποχρεώσεις» και «εξετάσεις» και «μόρφωση».
Νομίζω πως είναι υποχρέωση κάθε προοδευτικού ανθρώπου που είναι με τον Άνθρωπο, την Αξιοπρέπεια και άλλες ωραίες λέξεις, ν’ αντισταθεί σ’ αυτό το σύγχρονο 1984. Ταυτοχρόνως νομίζω πως ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία θα πρέπει να ασχοληθεί με το θέμα σε ένα σποτάκι της σειράς «Χάου του» το οποίο θα πηγαίνει κάπως έτσι:
Πώς να ζήσεις ανέμελα τα μαθητικά χρόνια; Πανεύκολο.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνεις τους γονείς σου να νομίζουν ότι πηγαίνεις σχολείο ενώ εσύ βολτάρεις με την παρέα σου και πειραματίζεσαι. Έτσι περνάς τις τάξεις και παίρνεις το απολυτήριο του Λυκείου και ετοιμάζεσαι για τη σχολή των ονείρων σου που θα προηγηθεί της δουλειάς των ονείρων σου και του σπιτιού των ονείρων σου.
Α συγγνώμη, ξέχασα. Η κυβέρνηση υποχρεώνει τους δασκάλους και τους καθηγητές να ενημερώνουν τους γονείς σου για τις απουσίες σου και να βαθμολογούν τις επιδόσεις σου στα μαθήματα. Άδικο δεν είναι;
ΥΓ – Η ενόχληση των συντρόφων για τις ειδοποιήσεις με κινητό και γενικά την προσπάθεια να αξιοποιηθεί η τεχνολογία στην εκπαιδευτική διαδικασία δεν οφείλεται μόνο στην τεχνοφοβία τους. Κυρίως οφείλεται στο ότι (είτε συνειδητά είτε ενστικτωδώς) καταλαβαίνουν ότι όσο πιο υπεύθυνοι και όσο λιγότερο σκόρπιοι είναι οι μαθητές, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να παρασυρθούν από παραμύθια.
* αυτό με την αστυνόμευση και το πανοπτικόν γράφτηκε στ’ αλήθεια και στα σοβαρά. Σιγά μην μπορούσα εγώ να σκεφτώ τέτοιο πράμα.
