Τριάδος η φανέρωσις εν Ιορδάνη γέγονεν

Αγοράσαμε γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη Rafale. Τα χρειαζόμαστε ως σύμβολο συμμαχίας με τη Γαλλία και, in extremis, ως αποτρεπτικό εργαλείο στις σχέσεις μας με την Τουρκία. Από μιαν άποψη είναι πεταμένα λεφτά· προτιμότερο θα ήταν ―λέω…― να μπορούσαμε, με μυστικές επιχειρήσεις και μετάδοση πληροφοριών, να πείσουμε τους Τούρκους ότι τα έχουμε χωρίς να τα έχουμε. Θα βόλευε να μπορούσαμε να παρουσιάζουμε μια φανταστική υπεροπλία σε ενδεχόμενους εχθρούς. Αλλά η υψηλή πολιτική προϋποθέτει αγοραπωλησίες: για να μας στηρίξουν οι Γάλλοι πρέπει να είμαστε καλοί πελάτες.

Ελπίζω πάντως να μην ενημερώθηκαν για την τελετή της υποδοχής των Rafale και νιώθω ανακουφισμένη που δεν είδα τίποτα σχετικό στις γαλλικές ειδήσεις. Το ότι «υποδεχτήκαμε» μαχητικά αεροσκάφη με άκρως συμβολικές πτήσεις πάνω από την Ακρόπολη και στη συνέχεια με εθνικοπατριωτική ιεροτελεστία μού φαίνεται αυτόχρημα γελοίο: οι Τούρκοι γνωρίζουν γι’ αυτή την αγορά· η επίδειξη είναι σκέτη βλαχιά. Η οποία παίρνει διάσταση μπουρτζοβλαχιάς, καθώς, παρουσία του πρωθυπουργού, ο μητροπολίτης Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, μαζί με τον μητροπολίτη Καρπενησίου ετέλεσαν αγιασμό και ράντισαν τα αεροσκάφη: Καλοτάξιδα! Καλές πτήσεις! Να συναντήσετε τον Κύριο πέραν των νεφών! Θα έλεγα ότι έχουμε τρελαθεί αλλά δεν ισχύει: ήμασταν ανέκαθεν τρελοί· οι παπάδες συνόδευαν ανέκαθεν τις πατριωτικές εκδηλώσεις και έψαλλαν Τριάδος η φανέρωσις εν Ιορδάνη γέγονεεεεεενννν…

Ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος μίλησε σωστά για την προοπτική του ευρωπαϊκού στρατού ―τη μοναδική λύση για την ευρωπαϊκή άμυνα―, βρέθηκε σε ένα αλλοπρόσαλλο τοπίο: ένας Ευρωπαίος ηγέτης σε φιέστα Μπαλκάν γενειοφόρων ρασοφόρων. Αυτοί είμαστε: δύο Ελλάδες, η μία εκ των οποίων στέκεται παράμερα και παρακολουθεί με αμηχανία ακολουθία της Ορθόδοξης Εκκλησίας που υπενθυμίζει τη Βάπτιση του Χριστού στον Ιορδάνη, κατά την οποία μαυροντυμένοι καθαγιάζουν νερά με ευχές, επίκληση του Αγίου Πνεύματος και τριπλή εμβάπτιση του Τιμίου Σταυρού. Είμαι σίγουρη ότι από τον κ. Μητσοτάκη δεν διέφυγε η φαιδρότητα, προφανώς όμως νιώθει αλυσοδεμένος στη σκοταδιστική Ορθοδοξία: αυτό είναι το πρόβλημά μας ― η ατολμία μας να αποδεσμευτούμε από την παπαδοσύνη και να εξελιχθούμε σε πολιτικό κράτος.

Τέλος, επειδή η θρησκευτική πίστη είναι, εξ ορισμού, άλμα της λογικής, φοβάμαι ότι ο αγιασμός δεν θα ευνοήσει τους στρατιωτικούς μας σκοπούς: τόσοι και τόσοι αγιασμοί πάνε στράφι· αγιασμοί στα σχολεία, αγιασμοί στα σπίτια, αγιασμοί στις επιχειρήσεις δεν φαίνεται να διώχνουν τα κακά δαιμόνια.