Τι τις θέλουμε τις προβλέψεις;

Η προειδοποίηση ήταν σαφής: για τη Δευτέρα η πρόβλεψη για τις πυρκαγιές, ιδιαίτερα στην Αττική, «έδειχνε» υψηλό βαθμό επικινδυνότητας για φωτιές. Η πρώτη μέρα της αντιπυρικής περιόδου συνοδευόταν από δείκτη επικινδυνότητας «4». Τρίτη, η επόμενη μέρα. Ο απολογισμός, τραγικός. Το ερώτημα: Η προειδοποίηση δεν θα έπρεπε να συνοδεύεται από τη λήψη κάποιων μέτρων πρόληψης από την Περιφέρεια, την Πολιτική Προστασία; Πολύ περισσότερο που η πολύπαθη περιοχή στην Ανατολική Αττική έχει δεινοπαθήσει στο παρελθόν από τη λαίλαπα της φωτιάς;

Το επιχείρημα είναι πως δεν είναι ώρα για κριτική. Και πότε θα έρθει αυτή η καταραμένη ώρα; Μόλις περάσει η μπόρα, οι μνήμες θα εξασθενήσουν και η κρατική μηχανή θα επιστρέψει στη διαχρονική αταραξία της. Θυμίζουμε. Στην Ηλεία, το 2007 είχαμε 63 νεκρούς.

Μιας και ο λόγος για μπόρες, ο νους μας τρέχει στην Μάνδρα Αττικής. Πριν από λίγους μόλις μήνες, υπήρχε πάλι προειδοποίηση για έντονα καιρικά φαινόμενα. Ωστόσο και εκεί το κακό έγινε, με 24 συνανθρώπους μας να χάνουν τη ζωή τους.

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Πως όταν η Πολιτική Προστασία ή η Μετεωρολογική Υπηρεσία προειδοποιούν για κίνδυνο πυρκαγιάς ή καταιγίδες, πρέπει να παίρνουμε τα μπογαλάκια μας και όπου φύγει, φύγει. Αν και ακόμα και η φυγή θέλει μια προληπτική εκπαίδευση, μια στοιχειώδη οργάνωση, ένα σχέδιο – που αποδεικνύεται με τραγικό τρόπο ότι όλα αυτά δεν υφίστανται.

Η ολιγωρία, η ανοργανωσιά, η «ασύμμετρη απειλή» και ο «στρατηγός άνεμος» παραμένουν, δυστυχώς, ανίκητοι. Και τώρα ας παρακολουθήσουμε λεπτό προς λεπτό τις αλλεπάλληλες συσκέψεις στο Μαξίμου, των υπουργών και αρμοδίων…