Πώς να καταδικαστείτε σε 401 χρόνια φυλάκισης και να βγείτε στα 9

Η απάντηση είναι πολύ απλή: το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να συλληφθείτε και να καταδικαστείτε στην Ελλάδα. Σ’ αυτή την περίπτωση θα μπορείτε να κάνετε σχέδια για το μέλλον σας ανεξαρτήτως της βαρύτητας του εγκλήματός σας και της ποινής. Η Ελλάδα δεν είναι χώρα άκαρδη αλλά φροντίζει τους εγκληματίες της και έτσι, ακόμα και μια πολύ βαριά καταδίκη, τελικά δεν είναι παρά απλώς ένα δυσάρεστο διάλειμμα. 

Ας πάρουμε παράδειγμα τον παιδεραστής προπονητή ο οποίος συνελήφθη επειδή ασέλγησε σε 36 από τα παιδάκια που προπονούσε. Η ποινή του ήταν 401 χρόνια, πράγμα που θα μπορούσε να οδηγήσει κάποιον επιπόλαιο στο να πει ότι, αν δεν ήταν βρικόλακας, θα πέθαινε στη φυλακή. Όχι όμως σε ελληνική φυλακή.

Τα 401 χρόνια με τη «συγχώνευση» έγιναν 220. Πάλι αρκετά για να αισθάνονται ασφαλή από τον συγκεκριμένο παιδεραστή τα παιδιά. Κάποιος, πάλι επιπόλαιος, θα μπορούσε να υποθέσει ότι αυτά τα μεγάλα νούμερα είναι η δικλείδα ασφαλείας που ο νόμος έχει τοποθετήσει προκειμένου να είναι βέβαιο ότι τέτοιου είδους εγκληματίες δεν θα ξανακυκλοφορήσουν ποτέ ελεύθεροι. Στην πραγματικότητα ο νόμος φροντίζει για το ακριβώς αντίθετο: να ξανακυκλοφορήσουν ελεύθεροι αυτού του είδους οι εγκληματίες κι έτσι η ποινή των 220 ετών μετατράπηκε σε «πραγματικά χρόνια έκτισης» και συγκεκριμένα σε 25 (βέβαια και το «μέχρι να πεθάνει» θα ήταν επίσης «πραγματικά χρόνια έκτισης» αλλά σας θυμίζω ότι ο σκοπός του νομοθέτη είναι ο εγκληματίας να ξανακυκλοφορήσει ελεύθερος και γιατί όχι να μην ξαναεγκληματίσει). Τα 25 χρόνια, με τον νέο  (ακόμα πιο φιλικό για τους εγκληματίες και ακόμα πιο εχθρικό για τα θύματά τους) ποινικό κώδικα έγιναν 20. Έτσι, από μια ποινή ισοδύναμη με ισόβια, φτάσαμε σε μια βαριά ποινή που μεταφράζεται σε περίπου 7 μήνες για κάθε παιδάκι στο οποίο ασέλγησε ο προπονητής και η οποία σίγουρα δεν είναι αρκετή για να εξασφαλιστεί η προστασία της κοινωνίας από τη δράση του. Αλλά και πάλι. Τα 20 χρόνια φαίνονται πολλά στο ελληνικό σύστημα δικαιοσύνης κι έτσι μόλις στα 9 χρόνια ο παιδεραστή αποφυλακίζεται με περιοριστικούς όρους – τους οποίους παραβίασε με αποτέλεσμα να επιστρέψει στη φυλακή. Για λίγο, όπως αποδείχθηκε, καθώς 2 χρόνια μετά ο, τελικά, όχι και τόσο βαρυποινίτης εγκληματίας κάνει αίτηση αποφυλάκισης την οποία το συμβούλιο των φυλακών (και παρότι την προηγούμενη φορά παραβίασε τους όρους της αποφυλάκισης) έκανε δεκτή.

Με λίγα λόγια: Ένας τύπος ασελγεί σε 36 παιδάκια και 9 χρόνια μετά κυκλοφορεί ελεύθερος. Στη συνέχεια παραβιάζει τους όρους της αποφυλάκισης, ξανασυλλαμβάνεται αλλά μόνο για να ξαναφεθεί ελεύθερος 2 χρόνια μετά.

Κάποιοι μπορεί να εκνευριστείτε διαβάζοντας όλα τα παραπάνω, αλλά αυτό συμβαίνει μόνο επειδή δεν είστε εγκληματίες και δεν μπορείτε να καταλάβετε πόσο σημαντική είναι για έναν εγκληματία η στήριξη της πολιτείας. Ή επειδή είστε από αυτούς τους κυρ-Παντελήδες που πιστεύουν ότι η προστασία της κοινωνίας πρέπει να προηγείται της απόπειρας σωφρονισμού. Ίσως πάλι να νομίζετε ότι η σωματική σας ακεραιότητα και η σωματική ακεραιότητα των παιδιών σας ή ακόμα και η ζωή σας είναι πιο σημαντικές από την ελευθερία κάποιων συμπολιτών που δολοφονούν και βιάζουν. Φυσικά κάνετε λάθος. Τουλάχιστον για το ελληνικό σύστημα απονομής δικαιοσύνης. Και μπράβο του.

Υ.Γ.: Κάθε απορία για τη νομοθεσία και τη λειτουργία της δικαιοσύνης θα σας λυθεί αν σκεφτείτε ότι το επάγγελμα που εκπροσωπείται περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο στη Βουλή είναι αυτό του δικηγόρου (69/300), ενώ 89 βουλευτές μας έχουν πτυχίο κάποιας νομικής σχολής.