Το πρόβλημα με τους Αντετοκούνμπο είναι το χρώμα του δέρματός τους. Αλλά αυτό ευτυχώς είναι ένα πρόβλημα που το έχουν μόνο οι συμπολίτες που δεν αναγνωρίζουν ως δικιά τους την εθνική ομάδα του μπάσκετ.
Η συμμετοχή των Antetokounbros στην εθνική ομάδα μπάσκετ και το hashtag #not_my_national_team στο Twitter.
Μια κοινωνία έχει μέσα της όλων των ειδών τα μυαλά. Πράγμα που σημαίνει ότι έχει μέσα της και εντελώς, ολωσδιόλου, απολύτως χαζούς ανθρώπους. Πράγμα που με τη σειρά του εξηγεί γιατί δεν ένιωσα καμία ιδιαίτερη έκπληξη όταν είδα να τρεντάρει στο ελληνικό τουίτερ το #not_my_national_team. Ξέρω ότι και στην Ελλάδα (όπως και σε όλο τον κόσμο) υπάρχουν ρατσιστές και ως ρατσιστές δεν μπορεί παρά να είναι εντελώς, ολωσδιόλου, απολύτως χαζοί. Τόσο χαζοί ώστε (εκτός από το να έχουν ως κριτήριο το χρώμα του δέρματος) να προσπαθούν να υπερασπιστούν την «ελληνικότητα» διαμαρτυρόμενοι στα αγγλικά.
Αλλά επειδή πολλοί από εσάς μπορεί να μην καταλαβαίνετε ακριβώς γιατί μιλάω, επιτρέψτε μου να εξηγήσω εν συντομία: Ο Γιάννης ο Αντετοκούνμπο είναι ο καλύτερος μπασκετμπολίστας στον κόσμο και είναι και Έλληνας. Και ως Έλληνας θα αγωνιστεί, μαζί με τα αδέρφια, που είναι επίσης Έλληνες, στο Eurobasket με την εθνική ομάδα της Ελλάδας. Αυτό φαίνεται πως δυσαρεστεί κάποιους λίγους αλλά ιδιαιτέρως φωνακλάδες συμπολίτες οι οποίοι δεν θεωρούν τους Αντετοκούbros αρκετά Έλληνες, δεν αναγνωρίζουν αυτή την εθνική Ελλάδος ως δικιά τους εθνική και διαμαρτύρονται τουιτάροντας ανοησίες με το χασταγκ #not_my_national_team το οποίο στα ελληνικά που τα σνομπάρουν σημαίνει «όχι η δικά μου εθνική ομάδα».
Και έχουν απόλυτο δίκιο.
Προφανώς μια εθνική ομάδα στην οποία δεν έχει θέση ο ρατσισμός, στην οποία δεν εμποδίζεται να αγωνιστεί ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο επειδή είναι μαύρος, μια ομάδα η οποία καθρεφτίζει μια κοινωνία που περιλαμβάνει και δεν αποκλείει, δεν μπορεί να είναι μια ομάδα που υποστηρίζουν ρατσιστές. Μια εθνική ομάδα στην οποία οι παίκτες επιλέγονται με βάση το ταλέντο και όχι το χρώμα του δέρματος δεν μπορεί να είναι η ομάδα κάποιου που κρίνει με βάση το χρώμα του δέρματος. Αυτή η εθνική ομάδα προφανώς δεν είναι η δική τους εθνική ομάδα.
Κάποιος πονηρούλης μπορεί να ισχυριστεί ότι η διαμαρτυρία δεν έχει να κάνει με το χρώμα του δέρματος αλλά με την πεποίθηση ότι οι Αντετοκούνμπο δεν είναι Έλληνες. Πέρα από το ότι το ποιος είναι Έλληνας και ποιος όχι δεν καθορίζεται από τις πεποιθήσεις του καθενός ή από εξετάσεις DNA, αλλά από κανόνες και νόμους της πολιτείας, δεν θυμάμαι όλους αυτούς τους ευαίσθητους με την «ελληνικότητα» να διαμαρτύρονται για τα μετάλλια του Καχιασβίλι ή τόσων άλλων αθλητών που, σε αντίθεση με τους Αντετοκούνbros, γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ελλάδα, δεν ήξεραν καλά καλά ούτε Ελληνικά να μιλήσουν, αλλά είχαν επιδερμίδα αποδεκτή από τους οργίλους μαχητές της φυλετικής καθαρότητας.
Το πρόβλημα με τους Αντετοκούνμπο είναι το χρώμα του δέρματός τους. Αλλά αυτό ευτυχώς είναι ένα πρόβλημα που το έχουν μόνο οι συμπολίτες που δεν αναγνωρίζουν ως δικιά τους την εθνική ομάδα του μπάσκετ.
Γιατί, αν την ένιωθαν δικιά τους αυτοί οι συμπολίτες, αν ήταν μια εθνική ομάδα που βασίζεται σε πέρα από κάθε λογική αντιλήψεις αποκλεισμού και «φυλετικής καθαρότητας» (γελοία πράγματα έτσι κι αλλιώς αλλά πολύ γελοιότερα για έναν τόπο τόσο παλιό από τον οποίο έχουν περάσει οι πάντες), δεν θα μπορούσε να είναι η εθνική ομάδα όλων των υπολοίπων.
Συνεπώς ας βρουν οι συμπολίτες μια άλλη εθνική να την κάνουν δικιά τους (τώρα που η, σίγουρα αγαπημένη τους, Ρωσία είναι από παντού αποκλεισμένη, μπορούν να βολευτούν με Ουγγαρία ή Σερβία) κι ας αφήσουν εμάς με τη δικιά μας εθνική. Αυτή με τους Αντετοκούνμπο. Και μπράβο τους.
