Μια μικρή ιστορία για τα Canadair

Ξεκίνησαν πάλι οι φωτιές, που καίνε το έξω και το μέσα μας, και άρχισα από περιέργεια να διαβάζω τι δυνατότητες πυρόσβεσης έχουμε, τώρα που κόψαμε τα χορτάρια μας και οι αμελείς που δεν το έπραξαν φορτώθηκαν τα πρόστιμά τους. Λοιπόν, η Ελλάδα διαθέτει, όπως διαβάζω, 18 Canadair αλλά δεν είναι όλα διαθέσιμα να επιχειρήσουν. Από τα 11 Canadair CL-215, (τα παραλάβαμε το 1975) συνήθως διαθέσιμα είναι μόλις τα επτά, μια και υπάρχουν τρομερά ζητήματα παλαιότητας και έλλειψης ανταλλακτικών, από τα επτά Canadair CL-415 (τα παραλάβαμε το 1999) είναι διαθέσιμα τα πέντε. Έχουμε επίσης 19 πολύ ελαφρά Petzetel, από τα οποία συνήθως είναι διαθέσιμα τα 11 (Αν υποθέσουμε τώρα ότι έχουμε παράλληλα πυρκαγιές σε τέσσερα διαφορετικά μέρη μπορούμε να συλλάβουμε την αποτελεσματικότητα της επέμβασης). Και ο παραλογισμός του πράγματος δεν σταματάει εδώ. Κανείς στον κόσμο δεν κατασκεύαζε μέχρι το 2024 εναέρια μέσα κατάσβεσης, διαβάζω. Σε άλλο άρθρο (προγενέστερο του 2024), διαβάζω ότι πουθενά στον κόσμο δεν κατασκευάζονται πλέον Canadair.

Συνέχισα να γκουγκλάρω. Επαλήθευσα το γεγονός ότι ενώ έχουμε ξεσκιστεί ως ανθρωπότητα να παράγουμε rafale, Mirage, F-16, F-35, κορβέτες, φρεγάτες και γενικά ότι σιδερικό, σε σχήμα μικρό ή μεγάλο χρησιμεύει στην αλληλοεξόντωσή μας, έχουμε σταματήσει να παράγουμε τα Canadair τα οποία έχουν κριθεί τα πλέον κατάλληλα για την κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών. Για την ακρίβεια η κατασκευάστρια εταιρεία των Canadair, Bombardier, το 2015 αναγκάστηκε να διακόψει την παραγωγή λόγω έλλειψης παραγγελιών. Την επόμενη χρονιά κάποια άλλη εταιρία αγόρασε από την Bombardier τα δικαιώματα κατασκευής, αλλά σιγά που θα ξεκινούσε να κατασκευάζει Canadair, αφού δεν τα ήθελε κανείς. Μπήκε όμως στον κόπο κι έφτιαξε το επόμενο μοντέλο Canadair, το DHC-515. Ύστερα βγήκε στη γύρα να πάρει παραγγελίες για να δει αν τη συμφέρει να βάλει μπροστά το εργοστάσιο. Πήρε τελικά τις παραγγελίες το 2024. Η Ε.Ε. μάλιστα σε μεγάλα χουβαρνταλίκια έκανε παραγγελία για 24 Canadair από τα οποία τα επτά θα τα πάρει η Ελλάδα, μας είχαν πει το πρώτο θα το παραλάβει το 2026, αλλά τώρα διαβάζω ότι καθυστέρησαν τα παιδιά εκεί στον Καναδά, και θα το πάρουμε το 2027, και τα υπόλοιπα μέχρι το 2030 (ποιο δάσος ζει και ποιο πεθαίνει).

Μα στ΄αλήθεια τώρα δεν υπάρχουν εναλλακτικές σε πυροσβεστικά, επέμεινα να ρωτώ όλους τους διαθέσιμους σοφούς της τεχνολογίας και της οθόνης. Τι να σας πω, σχεδόν δεν υπάρχουν. Εξαιρουμένου του ιαπωνικού υδροπλάνου ShinMaywa US-2, το οποίο υπερέχει μάλιστα σε χαρακτηριστικά του Canadair, και του ρωσικού Beriev, (που για την Ευρώπη όπως καταλαβαίνετε είναι σα να μην υπάρχει) το μόνο που υπάρχει, χωρίς να υπάρχει είναι το βελγικό Seagle, που δεν είναι έτοιμο για παραγωγή.

Αυτή είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η νότια Ευρώπη, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. Παλεύει δηλαδή να σβήσει τις φωτιές με ποτιστήρια, αφού όπως υποστηρίζει ο εξειδικευμένος στις δασικές πυρκαγιές Καναδός πανεπιστημιακός Μάικ Φλάνιγκαν, πλέον με τις μεγαπυρκαγιές ή αλλιώς megafires, το νερό που ρίχνουν τα υπάρχοντα πυροσβεστικά, μετατρέπεται σε σταγόνες που εξατμίζονται προτού φτάσουν στις φλόγες, με κίνδυνο να τις «θρέψουν» με το οξυγόνο που απελευθερώνουν. «Είναι σαν να φτύνει κανείς σε μια φωτιά» γράφει χαρακτηριστικά.

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι σε έναν πλανήτη που μιλάμε για κλιματική κρίση εδώ και μια δεκαετία, που η κλιματική αλλαγή είναι το τέρας που έχει ήδη αρχίσει να καταπίνει κομμάτι-κομμάτι τη ζωή που ξέραμε, δεν κάνουμε ούτε καν το αυτονόητο που είναι (αφού δεν μπορούμε να μειώσουμε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα) να διαφυλάξουμε τουλάχιστον τις ελάχιστες πηγές οξυγόνου που έχουν απομείνει στον πλανήτη, που δεν είναι άλλο από τα δάση μας.

Σχετικό Άρθρο

Ελλαδα Δύο ιταλικά Canadair επιχειρούν για την κατάσβεση των πυρκαγιών στην Ελλάδα

Newsroom 30.07.2025, 15:29

Δεν μπορώ να πιστέψω πως όλοι αυτοί οι ηγέτες της τζι-οκτώ, (που κατά καιρούς γίνονται τζι-εφτά, τζι-έξι ανάλογα με τα νεύρα τους), που μαζεύονται εκεί και μιλάνε για τις παγκόσμιες μπίζνες, τρώγοντας ψαράκια και αφροδισιακά μαλάκια, που κάθονται και μιλάνε για όπλα και πετρέλαια, δεν ένιωσαν ποτέ τη ματαιότητα όλων αυτών μπροστά στην κλιματική καταστροφή. Που ανέχονται να έχουμε rafale να φαν κι οι κότες, την ώρα που η τεχνολογία που έχει αναπτυχθεί σε συστήματα πυρόσβεσης δασικών πυρκαγιών απ΄ότι φαίνεται έχει ξεμείνει στην εποχή του χαλκού αν τη συγκρίνουμε με τα τεχνολογικά επιτεύγματα που έχουμε να δείξουμε σε άλλους τομείς.

Χάνουμε τα δάση, και χάνοντας τα δάση χάνουμε και το νερό μας, χάνουμε το οξυγόνο, χάνουμε τη χαρά των ματιών μας, χάνουμε την ίδια τη ζωή. Ο χρόνος μας τελειώνει, αλλά τι μας νοιάζει. Δεν είναι ο χρόνος της γενιάς μας, είναι ο χρόνος της επόμενης γενιάς. Κι η επόμενη γενιά το ξέρει, μόνο που δεν έχει τα κουμάντα στα χέρια της, και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να γράφει στίχους σαν κι αυτόν που λέει «αν ο πλανήτης ήταν τράπεζα θα είχε σωθεί», με το οποίο δεν έχω παρά να συμφωνήσω.