Αθλητισμος

Το μωράκι ερωτά: Είναι ασφαλές να έρθω στην Ελλάδα;*

Οι επιθέσεις δείχνουν πως τα πράγματα γίνονται μέρα τη μέρα όλο και πιο ζόρικα

129214-291994.jpg
Νίκος Ασημακόπουλος
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
330268-683381.jpg

Αντί να μας παραμυθιάζουν με την «αγάπη για την ομάδα», θα ήταν πιο έντιμο να βγουν όλοι και να μας το πουν ξεκάθαρα: «Δεν μας ενδιαφέρει, ρε παιδί μου, το ποδόσφαιρο. Δεν το γουστάρουμε... Το θέλουμε μόνο για να κάνουμε τις δουλειές μας. Να παραγοντίζουμε και να εκβιάζουμε. Να το παίζουμε πρώτοι μάγκες στην πιάτσα. Να ρίχνουμε τα φράγκα που μας περισσεύουν για να γινόμαστε φίρμες. Να ανοίγουμε πόρτες. Να στήνουμε μαγαζιά και παραμάγαζα. Αν γινόταν, να παίρναμε ο καθένας από ένα πρωτάθλημα ξεχωριστά για να πουλάμε μούρη και κυρίως να βάζουμε χέρι στα ζεστά εκατομμύρια του Champions League, αν τα καταφέρουμε. Να έχουμε και τσάμπα στρατό, να μπαίνει μπροστά και να καθαρίζει όταν έρχονται τα δύσκολα. Σκασίλα μας η μπάλα. Δεν ταιριάζει ούτε στο επίπεδό μας, ούτε στην ψυχοσύνθεσή μας, ούτε στην όποια κουλτούρα μας. Αλίμονο αν την αφήναμε να είναι ένα απλό παιχνίδι πάνω στο γρασίδι που πάει ο κόσμος, το βλέπει και περνάει καλά για δύο ώρες. Δεν θα είχαμε λόγο ύπαρξης τότε».

Το ξήλωμα της προηγούμενης διοίκησης της ΕΠΟ και η απόφαση της FIFA να εγκαταστήσει την λεγόμενη Επιτροπή Εξομάλυνσης ήταν μια καλή ευκαιρία να συμφωνήσουν οι μεγάλοι ώστε να μπουν κανόνες στο πρωτάθλημα − σε επέκταση και στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κυρίως να φτιάξουν τη διαιτησία με το τρίο Μπίκα - Τσαχειλίδη - Καλύβα. Δεν τους άρεσε. Μόλις ανακοινώθηκε η συγκρότησή της, στράβωσαν. Όλοι (μα όλοι!) της βρήκαν από κάποιο κουσούρι.

Οι Ολυμπιακοί του Μαρινάκη, βολεμένοι με την προηγούμενη, ξεδοντιασμένη πια «δική τους» κατάσταση, ήθελαν στα μέτρα τους και την καινούργια ώστε να μην αλλάξει τίποτα. Και οι άλλοι, της συμμαχίας Μελισσανίδη - Αλαφούζου - Σαββίδη την αντιμετώπισαν σαν εμπόδιο στην προσπάθειά τους να χτίσουν ένα νέο ιδιωτικό ποδοσφαιρικό κράτος μέσα από τις εκλογές που θα γίνονταν στην ομοσπονδία επειδή πίστευαν πως θα τις κερδίσουν.

Στο μεταξύ βαλτώνει όλο και περισσότερο η υπόθεση της «εγκληματικής οργάνωσης». Μάλλον κανένας δεν βιάζεται να γίνει κάποτε η δίκη για να ξεκαθαρίσει (αν και όπως ξεκαθαρίσει...) η κατάσταση. «Φέεεεεετα», που έλεγε κι εκείνος στη διαφήμιση. Διαδικασίες χελώνας. Σαν να έχουμε να κάνουμε με πταίσματα. Ατιμωρησία που μαζί με την αδιαφορία παράγουν θράσος.

Το αποτέλεσμα το είδαμε τις τελευταίες μέρες. Ξημερώματα Σαββάτου, παραμονή του ντέρμπι Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού, «άγνωστοι» έκαναν... εθιμοτυπική επίσκεψη στο σπίτι του Τσαχειλίδη. Το μεσημέρι της Τετάρτης κάηκε με «περίεργο» τρόπο το σπίτι του Μπίκα στην Χαλκιδική. Είναι η μέθοδος που με διάφορες παραλλαγές έχει εφαρμοστεί στο παρελθόν σε πολλούς και διάφορους «ανεπιθύμητους» κάθε απόχρωσης. Βασσάρας, Ζωγράφος, Δούρος, Κωνσταντινίδης, πατέρας Σπάθας και άλλοι. Προσπαθεί −και σε μερικές περιπτώσεις καταφέρνει− να τρομοκρατήσει ανθρώπους, να επηρεάσει καταστάσεις, να κάνει με το ζόρι συνεργάσιμους όσους δεν παίρνουν από λόγια, να απομακρύνει τυχόν απροσάρμοστους και στην τελική να αλλάξει τους συσχετισμούς προς όφελος εκείνου που θα επιβάλλει το νόμο του.

Δύσκολο να αποκρυπτογραφήσει κανείς τους πραγματικούς ενόχους μέσα σε τόσο σκοτάδι. Ο Ολυμπιακός πολέμησε από την αρχή τον Μπίκα και τις αλλαγές που ήθελε να κάνει στους διαιτητές. Από την άλλη όμως, πάει τρένο και δεν έχει κανένα συμφέρον από την διακοπή του πρωταθλήματος ή το ενδεχόμενο ενός ποδοσφαιρικού Grexit.  Ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ θεωρητικά βολεύονται επειδή σταμάτησαν τα παιχνίδια, αλλά κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει αφού περίμεναν από τη νέα κατάσταση να τους μεταχειριστεί καλύτερα. Μια προβοκάτσια θα μπορούσε να ταιριάζει γάντι αφού σε τέτοιες υποθέσεις οι δράστες συνήθως παραμένουν αόρατοι. Υπάρχουν και οι... πύρινες ανακοινώσεις που μας μπερδεύουν. Όλοι «καταδικάζουν» . Ο ένας τη «μαφία», ο άλλος την «καμόρα», ο τρίτος το «παρακράτος του ποδοσφαίρου»! Και φυσικά κλείνουν με το απαραίτητο... «δεν πάει άλλο»!

Όπως και να 'χει, οι επιθέσεις δείχνουν πως τα πράγματα γίνονται μέρα τη μέρα όλο και πιο ζόρικα. Δεν υπάρχει καμιά διάθεση συνεννόησης από κανέναν ό,τι κι αν κάνει η παγκόσμια ποδοσφαιρική ομοσπονδία. Είπαμε, το ποδόσφαιρο είναι απλώς το όχημα για τις δουλειές που έχει βάλει στο μάτι ο καθένας. Και τρέξτε μετά εσείς να φωνάξετε και να τσακωθείτε για τα συμφέροντά τους.

(Ξέχασα να σας πω πάνω στη σύγχυση ότι ο Γκαγκάτσης, αφού δεν μπόρεσε να τρυπώσει στην ΕΠΟ, εμφανίστηκε ξαφνικά σαν ο νέος «κοινής αποδοχής ισχυρός άνδρας» της Super League. Κατηγορούμενος κι αυτός για την «κάρτα υγείας», δεν θα έπρεπε να ασχολείται κανονικά με το ποδόσφαιρο όπως έγινε π.χ. με τον Γκιρτζίκη. Όμως, επειδή βρίσκεται πλέον στο πλευρό των δυνάμεων της «εξυγίανσης», όλοι κάνουν τα στραβά μάτια. Καλή μας νύχτα!).


*Την φράση ανέβασε στο fb ο Κωστάκης Κουτσοκούμνης, ο Κύπριος τοποτηρητής της FIFA στην Αθήνα, αμέσως μετά την επίθεση στον Τσαχειλίδη. Καθένας μπορεί να δώσει τη δική του ερμηνεία...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ