Κριτική ταινίας: Το γεράκι του φυστικοβούτυρου

Η χημεία του πρωταγωνιστικού τρίο –ο αυθεντικός Ζακ του 35χρονου Ζακ Γκοτσέιγκεν, ο ασυμβίβαστος Σάια Λα Μπεφ και η ήρεμη γοητεία της Ντακότα Τζόνσον– είναι τόσο ισχυρή που παρότι εμφανίζονται όλοι μαζί μόλις σε 2-3 σκηνές στο δεύτερο μέρος του φιλμ καταφέρνουν να δώσουν στην τρυφερή δραμεντί το στοιχείο της αφτιασίδωτης αγνότητας που σπανίζει στα φιλμ του συγκεκριμένου είδους. Οι αλήθειες που εκστομίζονται από τον αθώο αλλά και πάνσοφο Ζακ είναι εκείνες που θα βάλουν σε τάξη τις διαλυμένες ζωές των Τάιλερ και Έλινορ (η υπεύθυνη κοινωνική λειτουργός που ανέλαβε να ξαναβρεί τον Ζακ) και θα ενώσουν με δυναμική έμπνευση το φαντασμαγορικό όνειρο του ήρωα με την πεζή πραγματικότητα των υπολοίπων. «Θέλω να γίνω επαγγελματίας παλαιστής και κακός μαζί επειδή η οικογένειά μου με εγκατέλειψε» αποκαλύπτει το μυστικό του στον Τάιλερ ο αφοπλιστικός Ζακ, κι εκείνος αποφασίζει να τον βοηθήσει να τα καταφέρει! Στο ιδιότυπο τούτο road movie όλα κινούνται σε χαμηλούς αλλά και αγχωτικούς ρυθμούς. Στο πνιγηρό από τη ζέστη και την υγρασία αμερικανικό Νότο οι ήρωες αναζητούν το καταφύγιο που θα τους επιτρέψει να ζήσουν όπως εκείνοι επιθυμούν: ελεύθεροι, με τα λίγα και απαραίτητα εφόδια και τις καθημερινές τους ανάγκες να καλύπτονται από την ειλικρινή φιλία τους. Ζεστό χιούμορ, αμπελοφιλοσοφίες γύρω από το αμερικανικό όνειρο, η σημασία του να έχεις για πρότυπο ένα σούπερ ήρωα (ο Ζακ στοχεύει να συναντήσει τον μυθικό «Μαχητή του αλατόνερου» που είναι ο αγαπημένος του ήρωας), κάποιοι τρομερά αστείοι διάλογοι, σκηνές αγωνίας που λαμβάνουν κοινωνικές προεκτάσεις, δεύτεροι χαρακτήρες που περιγράφουν πλήρως το πλαίσιο μιας κοινωνίας σε παρακμή, είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά του φιλμ που θα σας κλέψει την καρδιά και θα σας φέρει το χαμόγελο της αισιοδοξίας ακόμη κι όταν όλα δείχνουν να απέχουν ελάχιστα από την ολοκληρωτική καταστροφή.